Alle inzendingen van Raaf

Binnen afzienbare tijd spreekt men in dit land geen Nederlands meer. En dan heb ik het niet over Eberhard's nieuwe Nederlanders, neen, ik heb het over autochtonen. Voorbeelden: ik besef me, overnieuw, een aantal zijn, meerdere, ik irriteer mij. Dan denk ik, 'doei oude Hollanders, jullie weten n...

Ik weet nog dat ik uit het ei kroop, donsnat en moede van het tikken met mijn eitand tegen de binnenkant van de schaal. Vermoeiend hoor, zo'n geboorte, en ik moest 't ook nog allemaal zelf doen. Pas bij het uitvliegen verweet ik mijn ouders mijn moeizame terwereldkoming, zelf wisten zij niets b...

Mijn deur staat morgen gewoon weer open, niets te vieren maar kom eten bij mij. Opperdoezen ronde, beetgare winterpeen en stoofpot met ui (sorry Mohammed, varkenslapjes), koffie en een chocolade muffin. En dan praten we na, over dat foute nummer van de Zangeres zonder Naam. Besmuikt zullen we lachen...

Ik wilde even een lans breken voor een netgedicht van Fred, een beetje weggestopt dan wel min of meer vergeten, en ach, schuiven we hem er tussen, achteraf. Reclame is niet mijn ding, maar Google voegt hier kreten toe, en dan is het mij niet te min om voor hem een kaarsje te branden, een theelich...

Te weten dat er morgen weer een dag is, maakt mijn dag goed.

Hij probeerde het wel, een eigen leven opbouwen. Een simpele baan, genoeg verdienen, huurhuisje, autootje voor de deur, drankje, hapje, een vriendelijk woord voor de buurman. Niets tekort, maar wel van alles te weinig. En dan, dan heeft men je niet meer nodig, jouw aanwezigheid is overbodig, je w...

Ik zag laatst een gazon gemaaid worden; binnen een dag had het madeliefje zich hersteld.

Zo ben ik opgevoed, de paplepel kwam er aan te pas, 'zo is het en niet anders'. Ik at wat de zwart emaille pot schafte, mijn vader beunde in het weekend bij om al die bekkies te kunnen vullen. Mijn moeder bewerkte op de trapnaaimachine (Grizner) de krijgertjes, kleding uit meelij gegeven, en die g...

Weet je nog wel, oudje ? Zilveren draden tussen het goud, ja mijn kind, we worden oud. Ik heb mijn jeugd niet vergooid, maar als het kan, zou ik het zo over willen doen.