‘k Ging naar een uitstekende film die een vreemde subtitel droeg: Glas, het onvervulde leven van….terwijl het zo'n rijke film was, van iemand die glazen kon laten zingen (zoals klankschalen) en daarmee concerten gaf, en nog geeft, want de film werd niet nagespeeld, het was het leven van de hoo...
India,
(waar ‘k pas was
hoe mensen oversteken
in verkeer en weerwar).
Film over jonge weduwe van mishandelde agent wordt ook agente,
om woning te kunnen behouden.
Ze wordt op haar nieuwe werk begeleid door vrouwelijke hoofdagente
Er is veel opstand tegen agenten,
vanwege corruptie en...
Ik ga dagelijks naar de bron. Tenminste zo wordt dat gezegd, benoemd en beweerd. Maar ook echt gevoeld, in onze wijk. De bron van alle gedachten wordt het meditatie proces genoemd. Een reis naar binnen, zo diep en zo ver, totdat er niets meer is, daar, waar, hoewel er niets is, in de kiem alles aanw...
De moola mantra beluisteren met open deur naar zonnige tuin in combinatie met de ouwe heggensnoeimachine van de buren, is zoiets als genieten van bavaroise met aardbei en druifjes en later lezen dat er rundergelatine in verwerkt zit.
Kortgeleden heb ik de Urker dag bezocht, dit is elk jaar de laatste zaterdag vòòr Pinksteren. Er zouden optredens zijn, volkskledij gedragen, kraampjes in de straten, was opgehangen, diverse Urkse lekkernijen, maar natuurlijk ten eerste vis.
Het parkeren was vòòr het dorp in een stuk weiland,...
Ik heb altijd al een zwak voor buitenlanders gehad. Weet eigenlijk niet waarom. In mijn jonge jaren heb ik iemand in Bulgarije ontmoet, hij was kelner. Toen hij later vertelde dat hij tandheelkunde studeerde en als oudste zoon voor zijn moeder die weduwe was met drie zoons zorgde, raakte me dat zo d...