Ik ga dagelijks naar de bron. Tenminste zo wordt dat gezegd, benoemd en beweerd. Maar ook echt gevoeld, in onze wijk. De bron van alle gedachten wordt het meditatie proces genoemd. Een reis naar binnen, zo diep en zo ver, totdat er niets meer is, daar, waar, hoewel er niets is, in de kiem alles...
De moola mantra beluisteren met open deur naar zonnige tuin in combinatie met de ouwe heggensnoeimachine van de buren, is zoiets als genieten van bavaroise met aardbei en druifjes en later lezen dat er rundergelatine in verwerkt zit.
Kortgeleden heb ik de Urker dag bezocht, dit is elk jaar de laatste zaterdag vòòr Pinksteren. Er zouden optredens zijn, volkskledij gedragen, kraampjes in de straten, was opgehangen, diverse Urkse lekkernijen, maar natuurlijk ten eerste vis.
Het parkeren was vòòr het dorp in een stuk...
Ik heb altijd al een zwak voor buitenlanders gehad. Weet eigenlijk niet waarom. In mijn jonge jaren heb ik iemand in Bulgarije ontmoet, hij was kelner. Toen hij later vertelde dat hij tandheelkunde studeerde en als oudste zoon voor zijn moeder die weduwe was met drie zoons zorgde, raakte me dat zo...