Alle inzendingen van Ton Hettema

De DOOD, wie denkt er over na? Wie durft er zonder voorbedachte rade over na te denken? Wie er niet over nadenkt, denkt blijkbaar impliciet dat ie onsterfelijk is. Maar ook degenen die denken dat ze onsterfelijk zijn, zullen er eens aan moeten geloven. Geconfronteerd met de langzame, geleidelijke aftakeling, of milder gezegd de afname, de vermindering…

Bij het artikel over Dood, de vorige week hier geplaatst, viel me op dat het denken over dit verschijnsel staat of valt bij het taalvermogen dat ons ter beschikking staat en dat we een nieuw begrippenkader nodig hebben, met duidelijke definities van wat is wat, dat gehanteerd kan worden om de uiterst subtiele nuances van dit fenomeen te belichten en…

Ik heb er vier, denk ik, Bijbels, versies, vertalingen van de vele boeken, geschriften, verslagen, gedichten en samengeraapte fragmenten die bekend staan onder deze titel. Deze week kocht ik er wederom eentje genaamd NASB: Nieuwe Amerikaanse Standaard Bijbel. Misschien had de verkiezing tot boek van het jaar er iets mee te maken. Misschien was…

Halbe Waarheid De algemene besprekingen heb ik gevolgd. Of heette dat nou beschouwingen? Nee, een deel. Niet alles. Wel Halbe. En nog een stukje Sybrand. Woensdag op de tv. Heb de troonrede zelf gemist. Nou ja gemist.. Dat is het lastige met mist, je weet niet wat zich allemaal tussen de witte wieven schuilhoudt. Misschien was ik me wel een…

Deze week heb ik toch weer een landelijk dagblad gekocht. In de plaatselijke Plus staarde het verwarrende portret van Hillary Clinton's dubbel-gangster mij vanaf de omslag van de Volkskrant zó intrigerend vals aan, hetgeen zó'n interne verwarring in mij teweegbracht, dat ik willens en wetens toegaf aan de misleidende verkooptruc van de spinnenwebwevers…

Wandelen, lopen, voetenwerk, benengymnastiek doe ik recentelijk veelvuldig. In het verlengde, in conjunctie met mijn veranderde voedingspatroon. Onder het paraderen door het paradijs dat deze wonderschone Aarde is, krijgen de niet-bedachte-gedachten de vrijheid om te percoleren door de labyrinten van het ondoorgrondelijke brein als vleermuizen door…

Wereldorde De vijftiende 'verjaardag' van 9/11 nadert. De dodelijke dinsdag in 2001, waarop een zevental gebouwen van het World Trade Center in New York werd opgeblazen, een vleugel van het Pentagon met grote precisie werd verwoest door een explosie, en een Boeing 757 (Vlucht 93) boven Shanksville in Pennsylvania werd neergeschoten door een F16…

Ik had mezelf beloofd, naar aanleiding van Gladde Mark's belofte om geen beloftes meer te doen over concrete zaken, maar alleen beloftes over zijn inspanning om zijn best te doen zijn plannen voor dit prachtige land te vervullen, zodat hij nooit meer het vernederende woordje Sorry hoeft te zeggen en 'diep door het stof zou hoeven gaan' of misschien…

Mijn moeder was de dochter van een slager uit Franeker. Opa Piet, die ik me uit mijn jeugd herinner als een joviale man op klompen, was altijd omgeven door een karakteristieke aura, gevormd door het aroma van een eeuwigbrandend stompje sigaar, zijn gutturale stemgeluid, zijn aanstekelijke, met veel humor doorspekte levenslust en zijn van menselijke…

Er zijn te veel zaken, te veel onderwerpen, te veel vraagstukken in de wereld die me bezighouden. Dat weet u intussen wel van me. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar het kan toch niet zijn dat ik de enige ben die zich druk maakt over wat er niet in de haak is? Soms val ik van de ene verbijstering in de andere. Vooral als ik in het voorbijgaan…

Vanwege een aantal associatieve capriolen van mijn kikkerbrein dat houdt van bokkesprongen, kwam ik via de perikelen rond Yuri, hoofdrolspeler van de zeepbellenopera “Helden in en om het Heerlijke Heineken Huis”, die in heel Nederland vandaag ademloos werden gevolgd, (van wie ik het salaris wilde opzoeken om het te vergelijken met dat van zijn coach…

Hoe komt het toch dat mensen zo gemakkelijk te misleiden zijn? (Toen ik mezelf deze vraag stelde, veranderde die in: hoe komt het toch dat ik zo makkelijk te misleiden ben?). Dat komt omdat we van kindsbeen af zijn opgevoed met het idee dat je anderen moet vertrouwen, omdat je ze anders beledigt. "Vertrouw je me soms niet?" is een emotioneel beladen…

Ik vroeg me af of het mogelijk ware vanuit het hart te schrijven. Of tenminste een inkijkje te geven in de strata, de laag van werkelijkheid waarin het hart leeft. Dit vanwege de realisatie dat wij mensen leven in een meer-dimensionale werkelijkheid, die echter gedomineerd wordt door één van die dimensies. Waar die ene dimensie er alles aan doet…

Het is een hele kunst om elke dag deze remedie, deze opwaartse spiraal van lichtkracht (anti-zwaartekracht), deze doorluchtige hoogheid van angelieke sferen, bij de staart te vatten om meegevoerd te worden, als een Peter Pan, buiten bereik van de verzwarende trekkracht die de maatschappelijke wereld om ons heen op ons uitoefent. De Natuur in trekken…

De Pauw van Kalkoenenland heeft met hulp van de Kwartels, de Fazanten, de Ganzen en de Patrijzen alle Parelhoenders in het kippenhok bijeengedreven om geslacht te worden vanwege hun onaangename en dissonante keelgeluiden.…

Als het eerder nog niet tot ons was doorgedrongen, dan moet het nu toch klappertandend duidelijk zijn geworden: we zijn beland in een totaal onoverzichtelijk en onvoorspelbaar moment in de tijd, waar we van de ene dag op de andere niet kunnen voorzien welke schokkende gebeurtenis er nu weer zal plaatsvinden. Gisteravond was er de weerzinwekkende aanslag…

Er is de afgelopen jaren veel te doen geweest over de onderbuik. Vooral in de landelijke politiek schijnt die regelmatig op te spelen. Laatst werd ie weer vermeld in een snelsonnet; in columns duikt ie regelmatig op; de media voeren hem graag ten tonele; en meestal in ongunstige zin. Aar Noordam dichtte het vorige week prachtig in verband met de brexit…

Het is alweer laat geworden. Zit ik hier voor de zoveelste keer midden in de nacht om kwart voor een, na een avond vol informatieve documentaires over de Europese Unie, de Europese Commissie, het Europese Parlement, de absurde en meest kostbare stoelendans ooit tussen Brussel en Straatsburg, de lobbyclubs, de salarissen, de stemmingen over wetgeving…

De mening van de meerderheid is de waarheid.…

Een regering die het volk wat zij vertegenwoordigt geen 'bindend' referendum toestaat, is door arrogantie, lafheid, achterbaksheid, angst, drogredenen, wantrouwen of duistere machten bezeten..…

Niet iedereen is er blij mee. Dat schijnt niet te kunnen in een democratie. Je moet je neerleggen bij de dictatuur van de meerderheid. Als 52% zegt vertrekken, en 48% zegt blijven, dan moet je wegwezen. Dus iets meer dan de helft is jubelend en iets minder dan de helft is teleurgesteld. 't Maakt niet uit wat de geleerden ervan zeggen, we hebben afgesproken…

Ik hou van alle goeie poëzie. Maakt me niet uit van wanneer of van wie. Zolang ze maar doordrenkt is van finesse. Kan ik mijn dorst naar ware diepgang lessen. Hoe meer zij van enigma is doordrongen. Hoe krachtiger mijn hart klopt in mijn longen. En eenmaal opgenomen in mijn bloed. Verspreidt haar warmte een robijnen gloed. Die ik voor altijd in mijn…

Toen ik vanochtend m'n vaste boswandeling maakte in gezelschap van het kwispelwezentje met de krokodillenkaken, en ik me afstemde op het onderwerp van de zaterdagcolumn voor nederlands.nl, en mijn netvliezen met al het groen van al het uitbundige, overweldigende gebladerte werden ingekleurd, realiseerde ik me dat het pilaartje tekst deze keer over…

In het begin van de negentiger jaren, toen ik nog in Oegstgeest woonde, ging ik eens per twee weken naar Den Haag vanwege twee belangrijke faciliteiten: de muziekbibliotheek in de Anna Paulownastraat en het Omniversum aan de president Kennedylaan. Bij de muziekbibliotheek leende ik cd's van voornamelijk klassieke muziek. Alle grote orkestwerken,…

Af en toe gebeurt het gelukkig nog. Dat creatieve individuen de mal kapot gooien, de deur intrappen, de status quo doen aardbeven, de vastgeroeste opvattingen losweken, en alle expertise van salonexperts naar de barrebiezen helpen met een werk, een opus, een uitvoering, een product, een geestesvrucht waar niemand omheen kan. Waar iedereen voor stopt…

Mijn levensgezellin is een zeer wakkere dame die er telkens weer in slaagt om frisse, uitdagende vragen tussen de houten wanden van ons huis te laten resoneren. Gisteren vroeg ze plotseling: van wie zijn we eigenlijk? Zo'n vraag kan dagenlang doorzingen als een neuriënd jongenskoor op de achtergrond van onze dagelijkse conversaties. We zijn een…

de belangrijkste reden waarom Nederland en de Nederlanders zo worstelen met hun identiteit, zelfs tot het punt dat deze totaal ontkend wordt, is dat politiek Nederland onze nationale ziel (en stem) verkwanseld heeft (verkocht en ingeleverd) aan een oncontroleerbaar en gezichtsloos mierennest dat tussen Brussel en Straatsburg pendelt…

Invoering van een minimumloon voor iedereen zal eindelijk een eind maken aan de slavenarbeid waar 75 procent van alle werknemers onder gebukt gaat en zorgen voor een enorme, overweldigende afname van o.a. ziektes, medicijngebruik, criminaliteit, hebzucht, fraude, huiselijk geweld, klasseverschillen en discriminatie…

De inspanningen van militante bewegingen ISIS, Boko Haram en Al Qaida zijn achterhaalde vormen van ageren geworden nu de onderliggende strategie van de firma 'mo-slim wereldwijd' door Erdogan is onthuld: voor Moslims geen anticonceptie..…

Mijn naam is Serpent (1) Ik weet wat tolerantie is. Ik heb geleefd onder ondraaglijke omstandigheden. Onder het juk van dictators. In de tijgerkooien van Vietnam. Diep in de gewelven van de Aarde waar geen licht doordringt, waar de lucht bedorven is, waar de ratten 's nachts over mijn gezicht liepen op zoek naar etensresten of lichaamsvocht. Ook…