Alle inzendingen van an terlouw

We worden gewaarschuwd voor individuen die zich voordoen als agent, fout! Eenmaal binnen ben je heel snel alles kwijt, kwijt aan gasten die te lui zijn om te werken! Maar er is nog een heel linke manier om je te grazen te nemen! De telefoon gaat, men vraagt: met wie spreek ik? Zeg nooit je naam, geef nooit je adres, want ook die mensen zijn: gajes…

In de wachtkamer van het ziekenhuis is het op de poli waar we moeten zijn, druk! Het is dan ook een gemengde poli van twee verschillende problemen zeg maar en de ruimte is geschikt, dus groot genoeg om er een plekje te vinden…banken langs de muren en in het middel een gezellige ( echt wel ) grote tafel met knusse fauteuils eromheen…. Ook een koffiezet…

Als ze bij ons binnenkomt valt er nooit een stilte, we overrompelen elkaar met leuke en minder leuke onderwerpen, maar daar zijn vrienden voor toch? Tijdens een kopje koffie is haar vraag: heb jij een idee hoe het komt dat bevallingen vroeger zo afgrijselijk pijn deden en dat nu niet meer het geval schijnt te zijn? Ik zeg: ja hoor! Tegenwoordig staan…

Als hij me belt, is steevast de allereerste vraag: hoe is het met je, met jullie en ons gebruikelijke antwoord is: goed hoor, naar omstandigheden dan, waarop hij me ineens toe vertrouwt, nou hier niet hoor! Ik zeg wat heb je nou weer, ziek? Lift stuk? Nee komt het verbolgen antwoord: ik heb een gebroken pols! Oei au, wat heb je nou weer uitgehaald…

Kijk, decennia geleden toen we in een eengezinswoning zaten, was er al vroeg in de herfst de verwarming aan, gewoon omdat een vrijstaand huis nou eenmaal sneller afkoelt, dat is een vaststaand feit… Nu wonen we al meer dan 20 jaar in een appartement, niet omdat het onze beider keuze was maar domweg omdat lichamelijke problemen zich voordeden bij: met…

Volgens mij zijn er weinig mensen die niet stilstaan bij alle ellende die het nieuws ons brengt, voorschotelt zeg maar. We begonnen ooit met de oorlog, alhoewel daar begonnen we niet mee want in diverse delen van onze mooie aarde is het nooit oorlog- vrij geweest natuurlijk, maar ik doel nu op Oekraïne! Een zinloze oorlog, die al veel te lang duurt…

En alles komt terug! Jaren en jaren geleden, toen mijn jongste op de lagere school zat ( heel lang geleden dus ) kwam ze tussen de middag thuis om brood te eten… Tegenwoordig lunchen de kinderen maar toen werd er dus gewoon ‘brood gegeten‘. Het kwam voor dat ze geen trek had, als ik vroeg: wat wil je erop? Kweet niet, een zucht erachteraan… Een…

In de jaren ‘85- 86 leerde ik je kennen, vanaf dag 1 hadden we een klik, een meiden-klik zeg maar en later deelden we nummers uit! Konden altijd een beroep op elkaar doen… Jij was schrijfster bij de lokale krant en al snel deed ik met je mee… Jij kwam bij de lokale omroep en ook daar introduceerde je me, al deed ik dat niet zo intensief als jij, maar…

Nadat we ons, qua prijs dan, de blaren waren geschrokken van de prijs van een eventuele jas die hij nodig moest hebben, naar een iets voordeligere winkel gingen, wat zeg ik: een veel voordeligere winkel dus want het scheelt dus gewoon honderden euro’s en dat is best veel, maar dit terzijde, slaagden we vrij snel, dat in elk geval wel! Maar voor we…

Vrouwen zijn niet veilig op straat en dus, als er genoeg commotie is opgestegen, worden er een soort van maatregelen genomen, vrouwen maken een statement en gaan demonstreren, alles om ervoor te zorgen dat wij - vrouwen dus- gewoon zonder gedoe, aanrakingen, fluitsignalen en andere handtastelijke toestanden, op straat kunnen lopen! Zinloos! Volkomen…

We gaan op pad, hebben diverse dingen nodig en willen ook wat info bij de thuiszorg winkel, alles naar tevredenheid ook nog enne het is koud, heel koud maar wel droog en dus maken we er een langere route van…op de scoot bedoel ik dan… De snelheid van ons vervoermiddel zorgt natuurlijk voor wat extra wind en daardoor is het gevoelsmatig kouder dan…

Toen ze klein was, had ze het helemaal voor elkaar, ze zou verpleegster worden, echt hoor, zag het helemaal zitten en de jaren erna veranderde haar mening erover helemaal niet. Ze speelde zorg, ze deed zorg, ze was zorg, niks meer niks minder en de keus om vervolgopleiding te doen was dus helemaal niet moeilijk! Ze slaagde met vlag en wimpel! En…

En zo mogen we volgende week weer naar het stemlokaal, voor de zoveelste keer, kijk dat de optie er is, geweldig maar de reden dat is natuurlijk een regelrechte aanfluiting! Het is te idioot voor woorden dat volwassen mensen ( want dat zijn ze toch?) niet op een normale wijze kunnen werken met elkaar. Ik snap best dat je niet iedereen leuk vindt, dat…

Als de wind en de regen even meevallen trekken we er even op uit naar de winkels, ff uitwaaien en een frisse neus halen, prima plan toch? We komen voorbij talloze zaken, maar doen eerst de dingen die echt moeten, dus Appie eerst en zo, je kent dat wel. Op de heenweg ziet hij een - op ‘t oog lijkend - jas hangen, wel naar z’n smaak dus en tja het…

En zoals zoveel andere landgenoten gaan er 3 generaties ( nee Marloes geen 4 dus) op naar Duitsland om er boodschappen te halen! We maken er geen gewoonte van ( helaas ) want het is best een eind rijden en omdat ik geen rijbewijs heb, is dochter ( soms ook de kleinzoon) de chauffeur en dat is dus heerlijk! Voor mij dan, voor haar natuurlijk vermoeiend…

Veel dingen zijn vanzelfsprekend bij ons, of bij mij in elk geval, hele gewone zaken die je als ‘ dagelijks ‘ kunt bestempelen? Ze zijn ingebakken, mee gegroeid in ons bestaan en zo zou het dus eigenlijk altijd moeten en behoren te gaan, ehhh dacht ik dan! Kijk, er zijn hier zoals in talloze gezinnen, regels, gewone gangbare regels die elk gezin…

Een kaartje hoef ik niet te sturen, die komt nooit aan, immers ziet niemand in de hemel nu nog een brievenbus staan! Een postzegel hoef ik niet te kopen, evenmin zie je een postbode met: post voor ‘daarboven' lopen, al ben je jarig vandaag! Gisteren dacht ik: morgen en vandaag denk ik de hele dag: ik wilde maar dat je gewoon nog te bereiken was,…

Er zijn van die afspraken waar je zelden iets over hoort, maar ik wil toch even wat kwijt over een date in het ziekenhuis en wel op de zogenaamde pijnpoli. Er zijn vast mensen die hun wenkbrauwen optrekken maar weet je, die poli is er dus echt en er is een enorme variantie aan mensen te vinden die er een date hebben… Zo ook ik! Niet voor de eerste…

Als we samen de deur uitgaan om een paar afspraken te doen en stilstaan bij het rode stoplicht, komt er een knulletje naast me staan en vraagt: mevrouw hoe hard gaat ie nou? Ik zeg: 16 km per uur! Hij lacht en zegt: de mijne 50 km per uur? Ik zeg: en geen helm? Dat is toch hartstikke gevaarlijk joh… z’n vriendje, staat ernaast en zegt: ondertussen…

Het is vandaag zo’n typische maandag die rommelig genoemd kan worden om diverse redenen, neen, niet omdat het hier een zooitje is, want ik kan niet tegen rommel en dat weten ze hier allemaal maar wel vanwege het volgende: Eerst komen ze manlief even prikken, dus zorgen dat je op tijd klaar bent, iemand laten wachten die het toch al druk zat heeft is…

We hebben boodschappen gedaan, jawel want bij de Lidl waren de bloemkolen in de reclame en ik ben dol op die groente, eega iets minder maar die doet gewoon mee en dus, pak ik zo’n mooie witte bloemkool, dan zegt ie: waren er geen kleinere? Eh, dit was de kleinste hoor (tja hij ziet de bui hangen van misschien wel 2 dagen?) Nou is die kool lekker,…

Aan elk verhaal zitten twee kanten, aan elke gebeurtenis eveneens, al is het soms moeilijk om de juiste goede kant te kiezen, voor zover dat kan dan natuurlijk, immers een mens gaat vaak af op de eigen intuïtie, ik dus ook, echt wel! Zodra namelijk het bericht binnenkomt dat ook het landelijke nieuws en de pers gehaald heeft over de jongen die door…

Manlief kijkt op tv naar de pastoor, niet omdat hij naar de kerk gaat, welnee, gewoon omdat het een serie is waar een pastoor een belangrijke hoofdrol in speelt en zo af en toe werp ik een blik ( met m’n ogen hoor, geen echt blik) om te zien wat er voorbijkomt. Ineens komt daar de opmerking: hij is het zakje van de hosties verloren, huh? Hoe kan…

Weet je nog die tijd van vroeger? Toen geluk heel gewoon was, je speelde op straat, ( of niet ) en dat kon tot de lantarens aangingen? Weet je nog? Toen we met volle tassen boodschappen gingen halen voor je eigen gezin en soms voor de buren ook? Weet je nog? Weet je nog dat het toen net als nu- ook gewoon donker werd en je er soms op uit gestuurd…

Prinsjesdag, ik zeg het eerlijk, heb er niets mee, boeit me niks en het enige waar is nog wel eens naar wilde kijken waren de hoedjes maar zelfs die trekken me niet voldoende om te zeggen: ik zet de tv aan om alle bombarie te kunnen volgen! Ik snap geen bal van dagen waarop met grote kruiwagens geld wordt uitgegeven, ik begrijp dus echt niet waarom…

Er was eens….een boom, eentje van een hele rij bomen dan- maar precies de middelste van die rij bomen besloot ziek te worden…mensen keken het nog even aan en de bomen- geleerden eveneens tot men tot actie overging, neen, niet om het een griep prik of andere injectie te geven, niks hoor, de mensen met lawaai apparaten kwamen en het was gedaan met de…

Nare feiten stromen binnen, leve de digitale tijd, het nieuws is nog niet gebeurd of je leest en hoort het al! Nare dingen stromen binnen als water naar de zee, of water vanuit de zee, als een tsunami zeg maar! Nare en gevaarlijke dingen stromen binnen als een vloedgolf van misère, van pure ellende en weet je: Het nieuws bestaat niet alleen uit…

Het is een gewoon lampje, maar eigenlijk zo eentje die je in een noodpakket zou kunnen stoppen want: hij hoeft niet op stroom en dat is heel handig! Gewoon een lampje wat je wel eens koopt - waarvan je later zegt- rare aankoop, of: toch handig zo’n lampje…daarom staat ie hier dus al jaren, een simpel lampje en hij brandt: op batterijen…..maar ja, die…

Dat de zorg niet meer de zorg is van weleer moge duidelijk zijn! Dat er een aantal bedrijven zijn die het met de regels niet zo nauw nemen, weten we allemaal omdat: als er een bedrijf gepakt wordt komen er sancties en die liegen er niet om! We weten ook allemaal dat het heel moeilijk is om het kaf van het koren te scheiden. En zo staat het dit jaar…

Oh, de digitale wereld is zo geweldig, zo fenomenaal zo fantastisch dat je er dolgelukkig van zou worden! Zou worden zeg ik, want voorlopig zit ik tegen de grens aan van antidepressiva middelen en waarom? Wel dat is snel uit gelegd, want: ik maakte een fout, dat neem ik ruiterlijk op me en beken schuld ook nog, want dat is niet hetgeen waar ik wakker…