Alle inzendingen van elisabeth winters

Velma, Vladimir en ik,… Wij waren weer met zijn drieën. Als vanouds. De stormen waren geweken. Het zachte lenteweer veegde onze vermoeide harten schoon. En we lachten weer. Voor het eerst na lange tijd. Velma met haar rode haren nog het hardst. Ze danste gracieus op haar tenen, haar gebloemde...