Alle inzendingen van josiene van eijsden

Zelfreinigend: Wanneer je dweilend over de grond kruipt komen je gedachten ook meteen uit je bestaansgrond op, daar doe je niks tegen.

Herfstdepressie: af en toe ga je weer door van alles heen over de bodem, wat later humus bleek voor de volgende periode.

Menig beschaafde vingertjezwaaiende Nederlander stuurt zijn kat er dagelijks op uit plaatsvervangend de aso uit te hangen in de buurt.

Wie als alleenstaande zijn/haar hart eens wil luchten, roddelt. Als echter echtelieden hun grieven over alles en iedereen met elkaar bespreken heet dat een goed huwelijk.

Een mens is meer dan man of vrouw.

Niet de jaloerse arme mensen zijn fout maar de jaloersmákers!, de veelbezittende rijken.

Trouwen? Daar waar de liefde is is het huwelijk al.

Wie geen moment vergeet dat elk moment het allergruwelijkste kan gebeuren leeft maar half.

Er gaan vele verliezers in één winnaar.

Als alleen dat waar is wat altijd waar is, dan is maar heel weinig waar.

Slachtafval in een croquet blijft slachtafval in een gestrekte bitterbal.

Wie de markt ruikt van verre is de vis nabij.

Minderwaardige zaken vullen snel dikke boeken.

De grootste schatten liggen onder het zand maar je moet wel graven.

Niets is zo mooi als het lijkt als men naar binnen kijkt.

Tussen kolenhok en hooikist beleefde ik het Rotterdamse bovenhuis gedomineerd door de sfeer van de woning in de straat achter de onze. Op driehoog stond ik naast het kolenhok voorzichtig tegen de gescheurde ballustrade van de waranda en had inzicht bij de achterburen. Inplaats van een balcon...