Alle inzendingen van katty

Je kust mij mijn zwijgzaamheid in en rukt mij uit de greep des Tijds waar gedachten afwezig zijn en tijdloosheid wiegend als een dwarrelend blad aan onzichtbare koorden blijft hangen boven het aardoppervlak.

Herfstgedragen zuchtte de wind zich vleiend een weg onder de koepel van het loverbos om uit te deinen in de slaap van het kleurrijke bladtapijt. Mosgeuren begroeten mij terwijl fijne regendruppels mijn huid strelend zoenen ...en de kracht van innerlijke rust even mijn pad komt kruisen ...Het leven...

De bomen verliezen hun felgekleurde jassen en staan in hun kwetsbare naaktheid. Herfstbladeren vormen nog slechts een dik tapijt van confetti over moeder aarde. Dampen dansen; een voortjagende deken van dikke wolken blaast een verloren zomer voorbij. Langzaam valt de sluier rond het nevelland...

Vlekjes zonlicht knipogen door het dikke bladerdek, glinsteringen spelen in een heldere waterplas. Tranen verdampen, een glimlach tekent zich op haar verhard gelaat. Geluidloosheid van stil boomgeruis doet haar wegzinken naar een verloren bodemloos moment waarin een waterdruppel open spat en...

Woorden - ze zijn zo snel gevormd, uitgesproken, geschreven. Een spel van letters die zich aan elkaar rijgen: kort, lang, snel, langzaam, toonloos of vol gevoel en emotie. Woorden - ze wortelen zich soms in je geest en zijn wel of niet van betekenis. Woorden - sommigen gebruiken ze overdacht,...

In emotionele naaktheid ontmantelt zich de schijnwereld van illusionaire verborgen waarheden.

Tokkelend druppelen muzieknoten binnen in duizend en één gedachten. Ze vormen de beelden van woordeloze zinnen, de voeling van onuitgesproken emoties die wachten. Ik wandel mee op de notenbalk van spelende akkoorden van hoog naar laag, van staccato naar andante. Ze dansen met mijn hart om zo...

Midden in een levensstorm ben je Zelf de bedding van het kolkende water!

Ik heb mijn zolder vol weten afgestoft om te ontdekken dat er slechts lege omhulsels van illusies lagen opgestapeld.

Kale takken tikken in de wind tegen elkaar als klapperende botten. Kristallijnen korrels dwarrelen omlaag en kussen de bevrozen mossen. De vlijmscherpe winterwind bespeelt verkleurde herfstbladeren als muzieknoten. Hun breekbare melodie vormt de ijskoude wintervoorbode. In de ijle heldere...

De tijd maakt zich zichtbaarder wanneer men ouder wordt, en de jaren doen met een mens wat geen pen kan verwoorden of verklaren. Het is de tijd die het lichaam betast, die diepe groeven maakt op het gelaat en ons wegrukt uit dit leven. Het is dezelfde tijd die mij hielp om jou te beschrijven in...

Terwijl de stilte in de wakker wordende dag hoorbaar hangt en tijd overbrugt, kan leegte de bron van gedachten zijn. Het zoet geurende gras in de vochtige dauw voelde strelend fris aan mijn voeten. De damp van mijn adem zweefde lui in de stille, tintelende lucht. Ontluikend besef dat de wortels van...

Dwaalblikkend zoekt de ochtendglans haar weg door de nacht terwijl de morgen weemoedig zucht. Op zoek naar hogere en zachtere sferen ligt het veld erbij in wit vertakte mistlagen, waarbij dauwreflectie grasgroen gaat ombuigen tot herfstkleuren. Verliefd kust de zon de rondingen van haar grote...

Er hangt een lage mist over het akkerveld. Dauwdruppels parelen bengelend aan bladstengels, met zachte kracht priemt de zon haar gelige warmte door witte wolkenvelden. Kabbelend, dartel watergeluid laat mijn stille hart borrelend wakker worden. Kleine spinnenwebben wiebelen bepareld glinsterig en...

In elkaar gedoken, gehurkt, elke spier van haar lichaam gespannen, tuurt ze in de verte en gaat met haar scherpe ogen de horizon af. Haar lichaam is amper bedekt met een lendendoek en glimt in de zon. Daardoor kan men zien wanneer ze één enkele trage beweging maakt om haar houding te...