“Brrr, wat een rotweer. Daar had ik niet op gerekend.”
De dame haastte zich in de beschutting van het bushokje, trok haar hond bij zich en keek naar de man naast haar.
“Ik dacht dat het droog zou blijven,” mopperde ze en sloeg de regendruppels van haar dunne shirt.
“De mens neemt alles ...
Het lijkt of ik geboren ben om als tankstation te fungeren. Een faciliteit waar mensen bij gelegenheid stoppen om zich te laven met troost, aandacht en begrip.
Het is niet erg vind ik, dat mensen dat van me vragen. Zeker niet als het vrienden zijn. Ik heb graag vrienden om me heen, ze zijn belangr...
Het moment dat de lucht siddert, net voor het onweer losbarst. Dàt is de beste omschrijving voor het gevoel dat in mijn buik begon op te borrelen om vervolgens door te stromen naar boven. Daar perste het zich in mijn luchtpijp en deed me naar adem happen. Herinnering flitste beelden van wit satijn ...
Als het grint van de oprit onder mijn voetstappen protesteert, ontwaakt een kat uit zijn middagdutje. Verschrikt schiet hij weg in de struiken. De grote hond blijft liggen waar hij ligt.
Aangezien dat pal naast de voordeur is waar ik aan wil bellen en ik het beest zacht hoor grommen, knerpt het gr...
De vlucht
Het was bijna zover.
Zenuwachtig keek ze op haar horloge. Nog tien minuten. Nadenken wilde ze niet, de angst kneep haar keel dicht.
Toen Linda uit het raam keek, zag ze een auto de straat inrijden. De lichten knipperden twee keer knipperen. Het teken!
Ze vloog naar boven en trok de ta...