De decembermaand van 2019 was een maand van grote vervreemding voor Bjarne.
Het vooruitzicht om over een aantal maanden opnieuw te verhuizen viel Bjarne zwaar, maar deze tijdelijke woning was duidelijk geen woning waar Bjarne wilde blijven wonen. De ruimte was beperkt en de woning bood veel minder privacy door de ligging in een smalle straat en de trappengalerij aan de achterkant. Een voordeel was dat de woning dicht bij een drukke winkelstraat was.
De stereo-installatie was nog niet…

“Toe maar, zeg ’t maar… Ik weet zeker dat je het antwoord weet”.
Vriendelijk en met veel geduld probeerde meneer Mudema mij aan het praten te krijgen. Een paar minuten daarvoor had hij mij gevraagd wat konijn was in het Engels. Rabbit, natuurlijk wist ik het antwoord. Maar ik zei niks. Meneer Mudema wilde het niet zomaar opgeven. Hij liep naar mijn tafeltje, keek me nogmaals vriendelijk aan en zei zachtjes: “Fluister het maar, als je het niet hardop durft te zeggen”.
Ik staarde…

Zonder jou erbij
waren zij te diep, te groot,
die donkere bossen.
Issa…

De psychiater met de Donald Duck stem, een blonde vrouw, waarschijnlijk ongeveer 35 jaar oud, twijfelde aan de toestand waarin Bjarne geestelijk verkeerde. Ze had nu een aantal keren vage verhalen over Russische mannen aangehoord en uit het contact met de casemanager had ze begrepen dat het Bjarne nog altijd niet voor de wind ging. Er werd besloten het advies te vragen van een oudere psychiater met meer expertise. Na een aarzeling stemde Bjarne toe.
Na een gesprek van een klein uur werd er…

Violette was dankbaar dat Bjarne de verhalen over de hosselaars uit Rusland en Afrika met haar wilde delen. Het was een prima inspiratiebron voor haar misdaadverhalen. Bjarne zelf probeerde het snel weer van zich af te schudden. Het ware mooie oprechte gevoelens geweest en hij kon het zichzelf moeilijk kwalijk nemen dat hij weer naïef was geweest. Gelukkig kwam de bezinning steeds op tijd en hield hij zich vast aan het principe om nooit geld uit te lenen aan mensen die hij niet goed kende en…

Over mijn zeer bewuste en definitieve leefwijze of levensstijl heb ik een persoonlijk gedicht geschreven. Volgens mij zijn er twee groepen mensen: groepsmensen en Einzelgänger. Uit het gedicht blijkt bij mij het laatste het geval.
Hoewel ik iemand heb, bij wie ik om de 2 of 3 maanden eet en met hem wandel, heb ik verder heel bewust geen vrienden.
Ik heb gelukkig werk, waarmee ik heel blij ben, maar ben 's avonds na werk ook vaak moe. 's Avonds en in de weekends ben ik heel vaak alleen en dat…

Opnieuw was Bjarne bijna in de listen van een Russische homoseksuele hosselaar gestonken. Prachtige foto’s met ontbloot bovenlijf bij een rivier. De glimlach van een fotomodel en het karakter van een begripvolle betweter. Alles was te mooi om waar te zijn en de liefde was ook wederzijds.
Maar er ging weer een moeder of een oma dood en de erfenis stond op het spel als Bjarne niet zo snel mogelijk honderden euro’s zou lenen. Over de liefde ging het al lang niet meer, het was een drama met…

* Er was eens een kunstenaar die woonde in een koektrommel. Het kwam niet door zijn verbeelding, het kwam omdat hij een koekje had gegeten uit de verboden koektrommel. Eerst had hij niets in de gaten, zijn handen waren aan het graaien. Hij at zelfs de kruimels, de verboden kruimels waren lekker. Maar zijn lijf begon te krimpen en zijn handen werden kleiner. De laatste kruimels wogen zwaarder en zwaarder. Zijn mond, zijn maag, zijn ogen en zijn benen, alles was gekrompen totdat hij net zo zwaar…

Tijden vervagen wanneer herinneringen dwalen. Momenten van gelukzaligheid die niet hoeven te verklaren.
Leefmomenten die ieder wel kan herkennen. Wat eens geweest was komt niet weer. De zachte hand verstrooit vriendschappelijk zodat het weer herleeft.
Cultuurgewoonten waar het vormsel in is geboren. Kledinggewoonten waar het feestelijk gebeuren van deze hoogdag in een eerste aangemeten kostuum werden aangesneden. Dit vormsel ben ik niet vergeten.
De leefgewoonten van de eerste levensjaren…

Opnieuw verscheen de stem van de stripverhaal eend in de waanzinnige dromen van Bjarne. Dit moest de meeste verschrikkelijke psychiater zijn waar Bjarne ooit over droomde. De nacht was bedoeld om uit te rusten. In de ochtend keek Bjarne verward naar de klok.
“Beautiful people. You live in the same world as I do. But somehow I never noticed You before today I’m ashamed to say” klonk er uit de transistorradio in de woonkamer van Bjarne. De fraaie stem van zangeres Melanie ging door merg en…