Zomer 2000

In de zomer van 2000 kwam Bjarne op een regenachtige middag Joshua Eenoog tegen in het Amsterdamse bos. Hij vertelde Joshua dat hij niet meer in de geestelijke gezondheidszorg geloofde, na alles wat er met zijn schizofrene broer Tom was gebeurd. En na alles wat hij er zelf had meegemaakt.
De lachsalvo van Joshua, die maar met één oog kon zien, verschrikte de kraaien in het Amsterdamse bos. Bjarne had voor even een medestander gevonden. Iemand die zo gek was als een deur, maar die in het leven helemaal geen deuren nodig had. De kraaien schrokken wel vaker van de harde geluiden van mensen, maar ze vlogen daarna rustig weer terug naar hun boom.

Het was fijn om even in de door mensenhanden aangelegde natuur te verpozen. Joshua had een aanstekelijke lach en hij kende veel platte Amsterdamse grapjes. In Amsterdam werden er vaak grapjes over de natuur gemaakt, er was kennelijk behoefte aan vrijheid en democratie. Bjarne hield er van om met Joshua over politiek te praten. Hij was een eigenzinnige anarchist, volledig vreedzaam en voortdurend onder invloed van zijn eigen gekweekte wiet. Bjarne hield het verstandig en nuchter. Er zat een scherpe smaak aan dat spul en het kriebelde teveel in zijn keel. Joshua drong niet aan, hij kende de taal van zijn eigen rookwolken. Ze namen afscheid van het bos en de bomen vol met kraaien en ze gingen weer naar huis.

Uit onvrede met zijn woonsituatie stortte Bjarne zich volledig op zijn schilderwerk. Het resulteerde in een mooie serie voor de kunstuitleen. Simpele arbeidershuisjes met een doorwerkte textuur. Er werden er maar liefst zes uit gekozen in de selectieronde van de zomer van 2000.

Een liefdesvriend had Bjarne niet gevonden. Er waren gevoelens geweest die vaag aan liefde deden denken, maar daarmee was dan ook alles gezegd.

zomer schilderen bos kraaien 2000

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 208