Alle inzendingen over psychologie

De één beweegt zich stroef als een rasp door de samenleving, de ander glad als een aal, beide zijn onaangenaam gezelschap.

Aha, daar ben je weer, oude geest van Oscar Wilde, wat is het lang geleden zeg, waar zat je toch al die tijd van dralen en geluk bezingen, ik heb je gemist, ben reeds enkele wijnkelders verder, ai, die hypnotische magie van je aantrekkingskracht en de aandoenlijkheid van een plomp lichaam in een pak...

De jager in de man is sterker dan de echtgenoot in hem, maar het moederinstinct van een vrouw stinkt er helemaal in bij een TBS-er. Daarom hebben psychopaten nooit gebrek aan vrouwen en plassen de jagers telkens weer naast het tichelpad.

Meer een vraag dan een bewering, eventuele reacties zal ik met belangstelling lezen. Hoe komt het toch dat je soms mensen ontmoet die heel aardig zijn, niets op aan te merken, vriendelijk en beleefd, betrouwbare indruk en toch... En toch gaan alarmbellen rinkelen en rode lampjes knipperen en je ...

Wie met zijn hart denkt, heeft een harde kop nodig.

Mensen die roepen dat ze sterk geïnteresseerd zijn in anderen, hebben vaak vooral belangstelling voor zichzelf.

Wie kan beargumenteren én aantonen dat mensen zich vooral inzetten als ze zich moreel kunnen identificeren met hun groep of organisatie verdient geen Spinozaprijs maar de Spinazieprijs. Daarom komen alle socialisten graag bij u eten, omdat ze dit namelijk al eeuwen weten en bewezen.

Sommigen menen te kunnen spelen met (hun) demonen. Als heerser, als paranormaal begaafde, als dichter, als kunstenaar of gewoon als mens. Maar vergis je niet: niemand, maar dan ook niemand, heeft ooit met demonen gespeeld. Het zijn altijd de demonen die met de mensen spelen!

Zelfdoding onder dichters is twintig maal zo groot als het landsgemiddelde; komt dat door ploeteren op gedichten of is het aantal dichters onder suïcidale personen procentueel zoveel groter?

Hoeders van een goede zaak zijn niet per definitie goede mensen.

Bij zwaar weer bij donder en bliksem daalt de poldergeest (een watergeest) soms op aarde neer door de slurf van een waterhoos of tornado en materialiseert in menselijke gedaante. Bij zware regenval en bij overstroming wordt hij gezien in polders, uiterwaarden en achter zeeweringen. Men zegt dat hij ...

Gooi jezelf niet met het badwater weg.

Haar echte naam ben ik vergeten, haar bijnaam Jurkje kreeg ze in de eerste klas van de middelbare school, ze moet dertien jaar geweest zijn en erg rijp voor haar leeftijd. De jongens uit haar klas mochten in het fietsenhok voor een kwartje haar jurkje optillen, kijken maar nergens aankomen want dat...

Wat is er ziek bij een geesteszieke? Bij een geesteszieke is juist het lichaam ziek, en het lichaam kan de ziel en de geest niet gebruiken. Bij iemand van wie men zegt dat hij geestesziek is, is altijd iets in het lichaam ziek; en als de hersenen ziek zijn, kan men natuurlijk niet normaal denken. Me...

Zonder het beter te weten voor onszelf, weten wij het altijd beter voor de ander.

Erich Fromm legt in zijn boek: "Een kwestie van hebben of zijn" de vinger op de zere plek van ons bestaan. Toen al (dit boek verscheen in 1976) vertelde hij dat het hebben centraal staat in onze hedendaagse maatschappij. De mens is de gevangene van zijn eigen hebzucht. Hoe waar is dit en hoe wonde...

Ik zag haar in doordeweekse dagen, ze zat ‘toevallig’ voor het raam te lezen als ik langs fietste van de middelbare school naar huis. We zwaaiden naar elkaar. Op een middag kwam ik haar tegen aan het meertje, ze paste op twee kleuters. We lagen onzichtbaar voor de wereld in een kom in de hei ...

Liever dan het doen van het goede, verliezen wij ons in overpeinzingen en redeneringen die ons moeten overtuigen dat het goede niet bestaat, zodat wij niets hoeven te doen.

Net lees ik in de krant een artikel over verzamelaars. Daar schijnen er nog steeds veel van te zijn, compleet met uitpuilende huizen en onder de verzamelwoede bezweken relaties. Nooit lees ik iets over hun tegenpolen, de groep waar ik bij hoor: de ontzamelaars. Zo langzamerhand vraag ik mij af of...

I love Bryant Park, oftewel I love BP. Zo hoort dat als New York-se: I love NY, I love BK (Brooklyn), it's fantastic, wonderful, als je maar veel superlatieven gebruikt is het goed. It's nice, zeg ik tegenwoordig niet meer, want dan denkt de ander dat het je eigenlijk niet bevalt. Wat je als Neder...

Ex-burgemeester Leers van Maastricht heeft nachten wakker gelegen en vele uren gezwoegd om de juiste woorden te vinden voor zijn verweer. Ik heb altijd gedacht dat als je niets te verbergen hebt, je gewoon in simpele bewoordingen kunt vertellen wat er aan de hand is. Wie dan denkt dat je liegt, moet...

Thuis weten ze alles van me, mijn verleden, waar ik wel en niet goed in ben, kortom wie ik ben en ik op mijn beurt hou rekening met mijn omgeving. Is m’n reactie iets anders als men gewend is, vraagt men zich meteen af wat er aan de hand is. Binnen de groep heb ik de vrijheid van een ingespannen p...

Zodra het klein zijn een eer wordt dan wil iedereen het kleinst zijn.

Mijn bureau staat op dezelfde plek waar jarenlang het bureau van de overleden pastoor stond, de sporen van z’n bureau waren lang zichtbaar in de vloer. Mijn bed staat op dezelfde plek als toentertijd zijn bed. Toen we hier pas woonden probeerde hij mij voordat ik in slaap viel uit m’n bed te ...

Geen volmaaktheid van lichaam zonder volledigheid van geest.

Wie het leed van de gehele wereld op de schouders neemt, draagt bij aan de vergroting van het totale leed.

Iemand die zich beledigd voelt als hij of zij gelijk krijgt bij een zelf geformuleerde kwalificatie, beledigt zijn of haar opponent.

Voor een volstrekt eerlijk iemand is eerlijkheid zo gewoon, dat hij of zij zich nooit eerlijk zal noemen. Deze uitspraak heb ik van iemand anders en ik schrijf hem op in herinnering aan een leraar die zichzelf vaak eerlijk noemde. Nu, bijna vijftig jaar later, ben ik ervan overtuigd dat deze man te...

Mensen die zichzelf "gewoon" noemen doen dat uiteraard op grond van verschillende motieven. Ik ben in mijn herinnering de volgende tegengekomen: 1. jongeren uit de onderste lagen van de samenleving (zoals ikzelf) die zich daaraan wilden ontworstelen en hun uitspraak met een zekere agressie deden ...

Wat zijn ze prettig opwindend, de schaatsolympiërs. Ik leef in vele toonaarden hevig mee. Ouderwets met ook thuis eindelijk weer een winters decor. Bij Sven Kramer sprongen we juichend een gat in de rondte na zijn finish. Heerlijk primitief. De valse schaamte is voor later. Arme Stefan Groothuis,...