Alle inzendingen over literatuur

De Chinese regering heeft Kluun gecensureerd omdat chinezen nu eenmaal meer verstand hebben van literatuur dan van communisme.…

Verlangen Soms hunker ik opeens naar wat ik vergeten was doordat ik 't tegenkom op straat als hij met zijn nieuwe al oude vriendin - toevallige voorbijgangers op een zonnige winterdag of zo'n zwoele zomeravond - hand in hand mij en man passeert We groeten niet, kijken gegeneerd elk een kant uit de gesprekken vallen dood en worden niet hervat…

Willem heeft alle films met Al Pacino gezien, hij kan altijd nog een soort gangster en drugsdealer worden, denkt hij, voor als zijn baantje bij de plaatselijke supermarkt mislukt. 'Je gaat maar schappen vullen!', zei zijn vader, 'als je te lui bent om te leren, dan moet je maar met je armen aan de slag!'. 'Ik ben niet te lui, maar die gevoelloze…

Voor tien cent tepel Zijn tepels prikten door de zware stof (is hij echt 60 jaar?) wijzen als met een priemende vinger links klein en rechts als een tien cent euromunt door een koel shirt zonder opdruk overigens staat bij meisjes de grootte totaal los van het formaat van de borsten Schreeuwerig is het desalniettemin deze non verbale…

Het kan aan mij liggen, maar ik heb de laatste tijd het unheimische gevoel, dat er niet veel opzienbarends meer gepresteerd wordt binnen de Nederlandse literatuurwereld. Het lijken wel enge kloostersferen. Zou de inspiratie opgedroogd zijn? Gaat literatuur aan zichzelf ten onder? Zijn schrijvers voorspelbaar en dus oninteressant geworden? Worden ze…

Armoe Jij grauwe vrouw. Gehaat door lege magen, geweerd met blote handen, blauw van kou. Vergeefs. Jij kwam. Jij trok door alle landen, alle hutten sloop jij binnen. En bleef. Beroofde de schapraaien, doofde ovens. Kinderogen staarden. De mensen vraten aarde. Want jij had in hun buik een zwart gebod gebrand: Gij zult slechts stenen zaaien.…

De Waal baadt in helder zonnelicht iets over elf op Moederdag. Een zware zwerver met doorzichtig Donald Trump kapsel huppelt van de berg af, het Valkhof uit. Op de Waalkade aangekomen vraagt hij de dienstdoende fietsagente naar de Stratemakerstoren. ‘De stadsdichter gaat daar een rondeel voordragen. Ik ben Jef en wil er naartoe.' De agente lacht…

Niemandsland Jouw ramen beplakt met historie Koppen schreeuwen naar buiten vanuit dit aquarium 'benzine duurder', 'man gevonden op brug', en 'liefde niet in de AWBZ'. Op het kleine gaatje tussen de b en de e leg ik een oog op het zachte papier Zie ik je zwem jij als gekooide tijgerhaai rondjes langs het raam jij met iedere vinslag…

Ik kon voor het eerst de stad niet meer aankijken het was avond en kou drukte schouders naar de grond een man liet op een afstand waar je niets van zeggen kon zijn handen over mijn lichaam gaan de mensen moesten naast de stoep lopen ze hadden gezichten waar de wind in was geveegd de geur van platgetreden straten gepofte kastanjes, uitlaatgas…

Terug Ze lachte en nam de koffer en liet me haar huis leeghalen. In de kamer kom ik nog soms zie ik twee meisjes spelen de een verleidt de ander tot zwijgen. Haar vader brengt me elke vrijdag een emmer soep. Hij zegt dingen waar ik wat aan heb. Als ze terug keert. Wat zal ze kwaad zijn. Ik heb alles laten staan. Mieke Ellen…

Wat ik zo jammer vind is wat er overblijft: dat ik het jammer vind. Dat ik niets anders vind dan: wat overblijft is wat ik niet meer vind. Dat ik niet vind van wat er overblijft dan wat ik jammer vind. Dat wat er overblijft zo jammer is dat ik het nergens vind. Dat ik slechts vind en overal dat er niets overblijft. Ooit was…

Namens alle Nederlandse schrijvers, geslaagde en vooral de mislukte, feliciteer ik de Vlaming Yves Petry met de Libris Literatuur Prijs 2011. Petje af, rolstoelen hier zat.…

Hoe groter het aantal schuilnamen, hoe geringer de kans dat u als schrijver in Bedum's Boterdiep verdwijnt. Verhalen die niet verkopen, moeten beter verpakt, - de andere kunnen dan op hun gemak een rondje Stedum lopen.…

(De lucht ruikt naar bloemen) ZOALS DE MAAN DE DROEVE ZEE VERLAAT LIET MIJ MIJN LIEF IN EEN BEDROEFDE STAAT SLECHTS ÉÉN VERSCHIL - HET LIEF LIET GEEN SPOOR WAAR TOCH DE MAAN HAAR BEELTENIS ACHTERLAAT Uit: De Koning van Kader Abdolah Het verhaal in deze prachtroman speelt zich af in Perzië, het huidig Iran, waar de ontwikkelingen elkaar…

Hoe je verdween Zo ver als jij sprak zo diep je me raakte Hoe lager ik daalde hoe meer je verdween Zo hoop ik vergat zo vaak als ik faalde Zo scherp ik je zag hoe verder je scheen Zo liefde mij brak en nooit ik meer liefhad en nooit meer en nooit meer en niemand die dag dat schoonheid vergaan ging onder een steen Zij liet mij alleen, die…

Brief uit den vreemde Ik woon hier in een stad zonder water, de bron is besmet. Stad van zand, zonder herinnering, niets dan zand. Woestijn zonder weg, en boven de ruïnes wijkt de hemel. Stinkende stad, strontstad! De kadavers rotten weg op straat! Ik ben verwikkeld in een vreemde, verre onderneming. Ik handel in het ongekende... Ieder jaar laait…

De zee is paars bij Piraeus. Een vlag kruipt uit de klokkentoren als de wind draait. Een man stapt over een hond. Een vrouw wrijft gebogen over haar ooglid. In een parapluwinkel valt een paraplu van de toonbank. Op een smalle tak zit een duif die eraf valt, fladdert en opnieuw gaat zitten de bes die te ver op het uiteinde van de twijg…

Levitatie (Cesare Pavese indachtig) De man, alleen, stond waar boven de Zee der Koude zonder bries of meeuw het merg tot sterren tintelde. Een licht bepoederde kom was deze zee die vorm gaf aan een uiterste heerlijkheid van stilte. De man, alleen, stond bijna zwevend in de afdruk van zijn zolen, vervuld door het verlangen naar de opkomst van zijn…

Ik had gedacht dat ik je kon vergeten, en in de zachte nacht alleen kon slapen, maar in mijn onschuld heb ik niet geweten dat ik bij elke windvlaag zou ontwaken: Dat ik de lichte trilling van je hand weer langs mijn sluimerende hals zou voelen - Ik die dacht dat het vuur dan in me brandde als de witte sterrenbaan zou zijn afgekoeld. Nu weet…

Het was anders voelde vreemd je bent geen deel meer van mij terwijl je mij naar je toe trekt en onbeantwoorde zoenen van mijn lippen neemt onwezenlijk wanneer je zo met elkaar vervlochten bent dat je dan zo vervreemd van het samen zijn dat de afstand fijner voelt je liever alleen bent juist met de pijn het voelt zo vreemd nu ik…

Les Confessions we hebben geluisterd naar god noch verbod is dat onze schuld we hebben elkaar een hof gemaakt zonder giftige vrucht zonder blad om mond of man mee in te dekken we wandelen er naakt en hebben een kasteel gebouwd veilig in de lucht waar geen aardse engelen komen er hoeft niet meer gevlucht Fransiska Louwagie is geboren…

Côte d'Azur Ik denk tegenwoordig dikwijls dat het is gelukt, dat ik je ben vergeten? Dat ik gelijk had met wat ik zei over tijd en wonden. Heel zelden nog lig ik wakker met je stem in mijn oren, mijn tong verlamd van wat ik nooit zal zeggen. Ik kan al denken aan Frankrijk zonder Côte d'Azur, kijken naar huizen en niet alleen het jouwe…

De brug Als je onder de brug van Beernem rijdt steek dan je hand even op naar de verdoolde mannen die daar staan. Wees niet bang dat ze een steen door je ruit gooien. Het zijn papieren vogels. Vrees niet dat ze je achtervolgen. Ze zien iedereen terugkomen. Schrik niet als ze je nummerplaat noteren of het gezelschap van een vrouw. Er…

Avignon Achter het pauselijk paleis keek ik naar spelende kleuters die achter houten paardjes reden ik liep langs bloeiende mimosa dronk ijskoude koffie op een terras in het water dreven witte vogels ergens ver weg verloor ik een vriend was ik bezig mij aan zijn geheugen te onttrekken en smeet ik ongewild de deuren dicht ik speelde…

Ik slaap tussen mijn boeken, die ik in de loop der jaren nauwkeurig verzameld heb, veel afgeschreven bibliotheekboeken en kringloopboeken, omdat ik moet rondkomen van een minima-budget. Het is echt jaren geleden dat ik het volle pond betaalde voor een boek, ik zie de zin er niet meer van in. De boeken staren mij aan als dreigende krokodillenogen net…

Wilde vinex Ik ga mijn eigen dood uitkiezen, ik ben een vinexvrouw, geen buitenmeisje. Ik loop in mijn vlinderbroekje op het terras, ogen ploppen overal uit, uit mijn benen, mijn buik en mijn broekje is zo klein, zacht en zo champagne, hier in deze wijk met houten kades zonder water, waar meisjesbenen tegen de gevel groeien. Ik ken een zwaluw…

Hoe je naar me keek Als je bovenop me lag Hoe geweldig ik je vond Hoe sterk Hoe je me vertelde Wat ik voelde Hoe ik mijn best deed Dat je me aaide En toen ik jou Daar Dat het mijn schuld was Dat je me lief vond Niet bang zijn Hoe je naar me keek Je ogen heel dicht bij In jezelf gekeerd Hoe je bewoog vanuit je heupen Hoe je toch niet…

Nur erhitzen het is maandag in tegenstelling tot vrijdag dus is dit hoe je de tijd doorkomt genoeglijke aandoening zover je kunt kijken er worden volop stillevens geboden (als niet bij jou thuis dan bij mij) na verloop van tijd wordt men verwijderd, uw kinderen en gekken hoeven niet verstaanbaar je pantoffels staan klaar pamflet van het…

Poging dertig Stel dat ik je thee aanbied, waarna een van ons vol ongemak op het verste kussen van de bank over het weer begint na een eerste stilte, die later zo waardevol wordt misschien, als ik dan om je grapjes lach, veel te terloops je been aanraak, waar jij dan rood van wordt en ik nog wat feromonen mors, waarmee etappe twee toch echt…

Ik heb natuurlijk talloze literatuurfoto's in mijn geheugen opgeslagen, want ik ben er nogal wat tegen gekomen in mijn leesgierig leventje. Heel veel foto's van literatuurmakers uit het verleden. Van Rimbaud bestaan enkele duidelijke jeugdfoto's, wat geschilderde/getekende portretten en enkele zeer onduidelijke in Jemen/Ethiopië. Die karige beeltenissen…