Alle inzendingen over woonoord

Wijkcentrum "De Symfonie" ligt als een lange slang van steen uitgestrekt aan de Eilenbergstraat in Tilburg Noord. Daarnaast is het gebouw van de basisschool dat al evenmin tot de verbeelding spreekt. Kinderen vieren er uitbundig en luidruchtig hun onbezorgde en schuldeloze jeugdjaren. Al van verre...

Ons Textielmuseum is gevestigd aan de Goirkestraat en centraal in onze stad gesitueerd in een hoog, monumentaal pand als een voormalige fabriek. Het kent naast zijn Tentoonstellingsruimten - waarin reminiscenties aan de vroegere industrie die onze goede en mij zozeer dierbare stad zolang beheerst ...

Ik ben uitgenodigd voor een uitstapje in het gezelschap van de trouwe en (edel)moedige vrijwilligers die "de handschoen opgepakt hebben" en die in hospices, ziekenhuizen en aanleunwoningen de hand van stervenden vasthouden en die een baken zijn voor velen in nacht en ontij van de eenzaamheid en de...

Vele malen zijn we teruggekeerd uit het kunstenaarsdorp en ook vandaag keerden we terug. De allerliefste beheert en verzorgt daar nog altijd de weelderige tuin, in september nog in bloei, die ons haast overrompelde. De koddige kippen scharrelden opgewekt in hun hok. De herfst is aangebroken é...

Ik wist dat ik eens de reis zou gaan maken en moest gaan maken; de reis naar de wijk van onze stad waarin we zo lang gewoond hadden; de reis naar het kleine arbeidershuisje dat ik nog een keer wilde zien en dat het schouwtoneel was geweest van mijn jeugd en van zoveel onvergetelijke gebeurtenissen. ...

‘Heb je nog in de brievenbus gekeken?’ vraagt mijn vrouw. Dit vraagt ze om niet later alsnog naar de brievenbus, die 200 meter van ons huis staat, te moeten lopen. De vraag wordt altijd gesteld als een van ons beiden boodschappen heeft gehaald en er met de auto langs rijdt. ‘Ja, naar later b...

De straten in Tilburg Zuid, die als in een cirkel gegroepeerd zijn rond het oude kerkhof aan de Sint Josephstraat - dat met zijn muur kennelijk buitenstaanders weert en dat ook mijn familie herbergt, verdienen geen schoonheidsprijs. Toch is de Gerard de Bondtstraat zichtbaar van meer allure en sta...

"Dit krijgt u" had men toegezegd en het was alsof Sinterklaas als in mijn verre jeugdjaren cadeaus zou gaan uitdelen aan onnozele, armlastige kinderen die beschroomd en verlegen de indrukwekkende Goedheiligman onder ogen kwamen. En men toonde in de zogenaamde "modelflat" de met kraakwitte tegels...

Wanneer ik, bij deze, wederom het mooie eiland Goeree Overflakkee, met een gevoel van tevredenheid én een soort gretigheid al beschrijvend omarm, dan verwoord ik uiteraard ook de gevoelens van mijn echtgenote. Ik ben me bewust van het gevaar, dat ik daarbij ongewild gemakkelijk en bijna onmerkbaar ...

Op mijn inmiddels gebruikelijke wandeling passeerde ik de zwarte betonnen kolos die men in de volksmond aanduidt met de benaming "de doodskist", het gebouw met de vele ramen en labyrintische gangenstelsels dat eens het brandpunt vormde van mijn tot ongeluk en wanhoop voerende "administratieve car...

Er vloog een vervelende vlieg boven de fraaie fruitschaal in de kleine keuken. Appels of peren, de vlieg kon niet kiezen. Het gevleugelde insect leek nerveus te worden van zichzelf. Bjarne keek toe alsof hij een bioloog was, die het gedrag van de vlieg moest bestuderen. Het leven was een stuk ove...

Ooit was ze een arme dwalende vreemdelinge. Anita ging op reis en vond een weg terug naar de rivier. Ze koos er voor om actrice te worden, toen ze met Lucinda in haar rode jas door het stadspark liep. Ze was zo echt, haar stem, haar boezem, ze had oog voor details. De bloeiende magnolia, de kik...

De heren waren opnieuw gekomen: de laatste hand moest worden gelegd aan de werkzaamheden. Het geluid van boren was spoedig hoorbaar. Toen ik uit ging zag ik dat de bruine deuren van de berging die zolang de ondergrondse ruimte hadden afgesloten tegen de buitenmuur gestapeld stonden. Spoedig mocht ik...

Het is niet ver lopen vanuit mijn stille stadse woning naar de Kwaadeindstraat. Ik passeer woningen met tropische palmen voor de deur, welhaast afkomstig uit vreemde contreien, als gasten die hier in dit land misplaatst zijn. De woningen sluiten zich als het ware vijandig voor me af en deze herberge...

Op het Pieter Vreedeplein staan frisgroene palmen die breed uitwaaieren en die doen vermoeden dat hier de tropen regeren. We beleven echter een bij uitstek Nederlands voorjaar en regenbuien dalen op ons neer. De commercie viert hoogtij op het plein en men doet zijn best bij "Brownies and Downies" ...

Lange tijd was onze bibliotheek gevestigd aan het Koningsplein in het formidabele pand dat ik vaak bezocht en dat door een monumentale, majestueuze trap die de ruimte doorsneed in twee helften verdeeld werd. Na grondige en vakkundige werkzaamheden is op dezelfde plaats de Stadswinkel verrezen. V...

Sinds lange jaren woon ik langs een van de Ringbanen die onze stad van oudsher omcirkelen, figuurlijk gesproken als een oneigenlijke "omhelzing". De Ringbaan waarover het verkeer dag en nacht voortraast in een stormachtige vaart, wordt geflankeerd door merkwaardige "etalages", winkels en bouwsel...

Vanmiddag op weg naar huis van mijn wandelrondje zag ik een man staan kijken naar een pand dat in afbraak is. Hem vroeg ik of hij wist wat er voor in de plaats gaat komen. Hij zei me dat er een appartementencomplex komt, een gebouw dat de hoogte in gaat. Het pand bracht herinneringen bij hem boven o...

* Er was eens een kunstenaar die woonde in een koektrommel. Het kwam niet door zijn verbeelding, het kwam omdat hij een koekje had gegeten uit de verboden koektrommel. Eerst had hij niets in de gaten, zijn handen waren aan het graaien. Hij at zelfs de kruimels, de verboden kruimels waren lekker. Maa...

De huizen in de omtrek, die ik beschouw vanuit mijn hooggelegen venster, lijken als geknipt uit een bouwplaat uit mijn verre, haast vergeten jeugdjaren, als opgebouwd uit de Lego-steentjes die Sinterklaas eens bracht. Daar huizen het geluk en het leed in al hun oneindig verschillende verschijning...

Als de stilte van de vroege morgen nog over de stad ligt en deze beheerst, laat een enkele kerk de slagen van haar klokken horen en ik kan niet ontkennen dat een enkele solitaire, matineuze wandelaar me dan vriendelijk begroet. Het interieur van Café-Restaurant "De Katterug" heeft een nieuwe a...

Ergens binnen steile bergkammen was een diepe kloof. Tussen de hoge rotswanden lag echter een leuk dorpje. De mensen, die op de bodem van de kloof woonden, kwamen er nooit uit. Maar ze konden er goed leven. Een bruisende beek zorgde voor de groei van planten, groente en fruitbomen. Koeien en varke...

Het nieuwe, fraaie toestelletje van de Intercom lichtte op en gaf een piepsignaal. Op het digitale schermpje naast de voordeur tekende zich, tegen de achtergrond van de flats aan de overkant, de zwaar verouderde gestalte van mijn vriendin af. Mijn flat is fraai opgeknapt en hersteld als een zieke...

Ook de Jan Pieterszoon Coenstraat in Tilburg kent haar karakteristieke vooroorlogse bebouwing. Te midden van de huizenrij kan men nog altijd een pand aantreffen dat rijkelijk tot de verbeelding spreekt. Wanneer men het beschouwt vanaf de buitenkant maakt men zich een voorstelling van het interieur d...

Juist buiten het pand van Leen Bakker aan de Rijnstraat wapperen opgewekt twee roze vlaggen met de naam van de genoemde zaak erop in witte letters. Binnen ontvouwt zich het hele indrukwekkende assortiment en hier kan men genieten van de vele fraaie woonaccessoires die hier zijn uitgestald als in een...

En tenslotte, na de geduchte werkzaamheden die twee maanden hadden geduurd, zijn meneer de opzichter en zijn assistent aan de deur verschenen; twee stoere heren met het trotse vignet van de BAM op de borst. Ze verklaarden meteen al "dat ik mij" ondanks de rommel "nergens voor hoefde te schamen"....

Het is volbracht. De tijd in de "logeerwoning" die voor mij was ingericht met de hoogstnoodzakelijke voorzieningen is voorbij. Ik heb afscheid genomen van de trouwe klok aan de wand die de nutteloos gepasseerde uren wegtikte, van het veel te ruime tweepersoons bed waarin ik geen partner mocht verw...

Het is als ontrolt zich een soort film in onze Nassaustraat; als was dit een soort ouderwetse Western uit lang vervlogen jaren. Men ziet de gehelmde heren af en aan lopen en sjouwen met allerlei materiaal. De "banners" van Wonen Breburg en van de BAM tonen in keurige letters wat de vergaande plann...

Het huis waarin ik geboren ben; het huis waarin mijn opa en oma zich vestigden in de dertiger jaren na de teloorgang van hun zaak; dat huis is onherkenbaar veranderd. Ik kon er niet naar kijken op Internet waar het met veel "pump and circumstance" gepresenteerd wordt aan de potentiële kapitaalkr...

Nu herfst en winter aanbreken en nu zij ons begroeten is de tijd gekomen van het afscheid van wat mij enige tijd tot onderdak en woning diende; de summier en provisorisch ingerichte maar van chique meubilair voorziene kamer op de vierde verdieping die mij vertrouwd werd maar waarin de eenzaamheid re...