Alle inzendingen over Breien

Breien? Nee, dank u, dat is me te langdradig!…

Of dit nou onder de noemer kinderarbeid viel, geen idee, want je deed het, je pikte het en ach, rotter zijn we er niet van geworden, maar ik denk dan men wel snapt dat ik niet brei hè?…

Het kantklossen deed ze amper meer, en breien zagen we haar niet meer doen, naalden waren zoek. Ze werd ouder. Tot ze alleen achter bleef, HIJ was overleden en ZIJ was alleen en werd alleen ouder, het ging hard.…

Breien, wie kent het niet, 't tikken van de naalden tegen elkaar, dat rustige geluid wat veroorzaakt werd doorgaans door oma's en moeders. Truien die van het ene naar het andere kind gingen, tot ook de laatste er echt ' uitgegroeid was' dan werd het rigoreus.…

De dood heeft zich al aangekondigd en deze heeft zijn schaduw vooruitgeworpen maar zij is niet bang; nooit is zij bang. Zij heeft de zwarte lijkwade al gehaakt die haar lichaam zal moeten omhullen in de kist en ze is al gaan kijken op de natuurbegraafplaats waar de vogeltjes kwinkeleren en waar de oude eiken zich verheffen. Daar wil zij liggen. Zij…

Ik ben een warme wintersjaal aan het breien voor je uit zachte turquoise en witte wol, die ik bij de "Action" kocht. De kleur turquoise zal overheersen in de sjaal maar ik brei er witte strepen in ter verlevendiging. De wol lag al lang te wachten tot ik haar ter hand zou nemen, maar nu zet ik door.…

De hippiemeisjes van vroeger zijn de zweefteven van nu, destijds dansten schaars geklede deernen rond de meiboom en nu breien ze op leeftijd gekomen lantaarnpalen in bonte kleuren. Een en ander mede mogelijk gemaakt door pinterest.…

De overige politieke partijen waren aan het breien. “ Wie nu nog zijn mond opendoet, vliegt eruit, overal is incest en inteelt”, riep mijn vakdidacticus ooit. Kind, je hebt groot gelijk, mensen zijn geboren faksisten.…

Tante zat meestal gebogen over haar brei- of haakwerk dat zij wegens haar blindheid op de tast volvoerde. Ze bracht het tot de leeftijd van honderd jaar en nog altijd herinnert een icoon uit haar schamele bezit, voorstellende een lieflijke Madonna met kind, mij aan haar.…

De meisjes met het lange, blonde haar mochten alles van de nonnen terwijl voor mij het lelijke, dunne paarse garen werd opgediept uit een lade om wanten van te breien. En achter het huis van kapper Hamburg stonden die speeltoestellen waar ik al evenmin iets mee kon…...…

De antracietgrijze wol lijkt me mooi om een das van te breien en ik besluit tot aankoop. Met mijn ijver en voortvarendheid zal de das zeker tot stand komen.…

Door de steunkousen is ze aangewezen op een rolstoel en het enige wat ze nog opbrengt is het af en toe breien van een paar pennen. Ze klitten samen, mogelijk dodelijk beangstigd door een eenzaamheid die hen aangrijnst als de bittere, onherroepelijke dood...…

Het breien was mij kennelijk moeilijk aan te leren.…

De één na de ander in mijn klas kreeg voor haar verjaardag of Sinterklaas een Barbiepop en er werd zelfs een Barpiepopclub opgericht, zes meisjes die als doel hadden samen kleertjes te breien of te haken en ook de handwerkjuf deed aan de mode mee, want op school mocht een jurkje of truitje gebreid worden voor Barbie.…

Het breien was mij moeilijk aan te leren en met beverige, zwetende en verkrampte handen werkte ik aan het "rozenkranszakje".…

"Misschien willen sommige dames er graag mee breien?" merkte ik nog op. Op de terugweg naar huis, in de bus, vloeiden eindelijk mijn tranen en ik wendde mijn hoofd af in een poging de indruk te wekken dat ik star en stuurs uit het zijraam staarde......…

Je laat de zachte, kwetsbare katoenpluizen door je handen glijden en op de achtergrond hoor je het zware, dreunende geluid van een stoommachine en van de nijvere brei- en weefmachines die zonder ophouden de inslag door de schering jagen....…

Vaak zat tante gebogen over haar brei- of haakwerk als ik haar bezocht.…

Zij mochten met de goudkleurige inkt schrijven en voor hen werd de kleurige mooie wol gereserveerd terwijl voor mij het dunne paarse garen uit een lade werd opgediept om wanten van te breien. Zes leerjaren volgden en tenslotte bleek ik de enige van de klas te zijn die naar de HBS mocht.…

Moeder, schoonmoeder echtgenote, kantkloster, ze kon haken en breien als de beste, was coupeuse, maar bovenal ze was de maakster van dat popje, wat bij het vuil stond, wat ik gered heb van de vuilstort, want het staat hier en zo hoort het. Een beetje van haar bij ons. Want ze was meer dan....en dat zie je aan het poppetje.…

mee te nemen en dat doe ik dus… Wat ontzettend lief zegt ze en ik antwoord: wel het is de gewoonste zaak van de wereld want zíj kan breien en ík niet, maar zíj kan de wol niet halen en ík wel, zo helpen we elkaar!…

Natuurlijk zou ik daarop gaarne een antwoord geven, ware het niet, dat ik nu bezig ben met aan deze inzending “een eind te breien”. Zoals u nu inmiddels weet: “men kan niet praten en breien tegelijk” … ;-) Tot een volgende keer.…

zou het mij duidelijk worden dat de blonde tweeling H. en M., die door de nonnen wel als een regelrecht Godswonder beschouwd werden, hun bijzondere uitverkiezing genoten: zij mochten schrijven met de gouden inkt; voor hen werd de prachtige, kleurige wol gereserveerd, terwijl voor mij het dunne, lila garen werd opgediept uit een lade om wanten van te breien…

Ik zal vandaag ijverig breien aan een roze sjaal die ik af hoop te hebben vóór de winter komt. Ik zal weer luisteren naar de verhalen over lief en leed dat zich in een niet te stuiten stroom voortzet en aan hen opdringt. Met hun scherp geslepen verstand weren zij het bedrog en de misleiding die de media hen bij voortduring voorschotelen scherp af.…

Aan het breien! Nadat het laatste hapje van het nagerecht binnen is beslist Jan. ‘Kom er even bijzitten, u zit zo alleen.’ Die uitnodiging laat ze niet voorbij gaan. ‘Ik wil u niet storen hoor, u zit tenslotte zo gezellig met z’n tweetjes’. Het is de opmaat van een vuurpeloton vragen. Ze wil álles van ons weten.…

,Die beginnen een breiwerkjeswinkel, kijk die moeten gewoon gaan breien. Die kunnen toch gewoon gaan breien? Ja stamelde Sepp Blatter,dan moeten ze voor de kost maar gaan breien. Maar uh God ,uh,uh,uh mag er nooit meer gevoetbald worden? Nu ja zei God er mag nog een afscheidswedstrijd komen op aarde! Oh dat is wondermooie troost.…

Maar opeens was daar die nieuwe obsessie: breien. Dat ging al net zoals met het eten. Ik kon er niet mee stoppen. Dag en nacht was ik aan het breien, want die gordijnen moesten beslist af. Toen de gordijnen uiteindelijk hingen, viel ik oververmoeid in een droomloze slaap met de duisternis als mijn enige gezelschap.…

En ik ben het zover met Middelkoop eens dat er inderdaad ‘helderheid’ is geschapen en dat de martelingen ‘zeer gedegen’ onder het tapijt zijn geschoffeld onder een brei van lulkoek waarvan je de tranen in je ogen schieten. Pieter Broertjes, hoofdredacteur van de Volkskrant betreurt achteraf het gebruik van het woord martelingen(??).…

De zusters lijken de verschijning van de tweeling als een regelrecht wonder te beschouwen en zij mogen met de goudkleurige inkt schrijven en krijgen de mooiste handwerkmaterialen toebedeeld, terwijl voor mij de lelijke, dunne, paarse wol wordt opgediept om wanten van te breien.......…

Dit onmiddellijk gevolgd door een brei van woorden (‘Nee, ik maak het even af’) en verwijzing naar: ‘er zijn ook dingen goed gegaan’. Of een gedetailleerde hint naar zijn rol op het wereldtoneel.…