En dan is het de kerstweek, een week naar twee dagen
van Vrede op aarde.
Niks geen vrede in mijn hart, ik ben in een pokkebui
Overal kerstversieringen, bomen zo groot als reikend
naar de hemel.
De vrede in mij is ver te zoeken.
Overvolle winkels, feest diners, gigantische ontbijten
Ik heb de ziekte erin
Folders vol te gekke dingen komen…
Hij was gerold...bestolen...uitgescholden, op de een of andere manier luister ik maar half, brrrr wat een vreselijke man eigenlijk.
En dat duld ik in m'n bed, raakt me aan, een rilling loopt over m'n rug. 'k Ga naar bed zeg ik en hij kijkt me lodderig aan.…
Brrrr. De jas met Capuchon houdt me voor de rest gelukkig wel droog. Ik moet, wat zich toen ik uit bed stapte al aankondigde, er vandaag erg hard voor werken. Gelukkig is het vrijdag, de laatste dag van de werkweek. Nog een ritje terug en dan is het klaar.
Het blijft erg lang donker vandaag.…
Nou komt ze ook vanmorgen binnen en zegt: brrrr het is koud en ik heb geen jas bij me. Ik zeg, dat is niet zo slim, want het gaat regenen ook. Een verbaasde blik mijn kant op, alsof ik er een grapje over maak? Zeg S, heb jij tv thuis?…
Brrrr.
Op het internet kan de ooit zwaarbevochten vrijheid toch enigszins worden beklonken. Daar kan De oudere Lezer zijn hokje verlaten en “zijn ding” in de virtuele wereld doen. Hij kan ons zijn beschouwing op het hedendaagse leven geven.…
Eerst zien we hem binnen nog 'n bakkie (brrrr) doen en wat verder smoezeloeren met Angela Davis versie 2010, dan een handtekening, uitzwaaien en nog een laatste guitige blik van Oh lala.
Maris staat intussen tot haar ellebogen in de dia van kleine Fransje of is met een nageboorte in de weer.…
En iemand heeft bedacht dat de grootste booswicht hierin CO2 heet (brrrr CO2: slecht).
Dat is waar of niet waar.
En dat we daarom internationale afspraken moeten maken die de hoeveelheid CO2 in de aardse atmosfeer zullen beperken. En dat al onze kolencentrales daarom dicht moeten.…
277
Bezig met laden