Alle inzendingen over Docu

Nu is het wachten op een commerciële zender die wel nog het vrije woord mag uitzenden en de rechten van de docu opkoopt. Want die film wil nu echt iedereen zien!…

Talent en wilskracht Arturo Toscanini was achttien jaar toen hij reeds een studie violoncello had afgerond. Maar in plaats van naar een plek in een orkest te solliciteren of een carrière als solist na te streven, wilde hij beslist dirigent worden. Wilskracht, gekoppeld aan talent, kan nog wel eens zorgen voor onverwachte, maar nadrukkelijk gewenste…

Wat kon je meer verwachten van Okkie dan een beetje rechtschapen burgerwatjes uit de tent lokken, streetcredeblity cultiveren, boek straks torenhoog in de voorverkoop en dikke kijkcijfers voor de docu bij Brandpunt. ‘Heb je geen spijt, Okkie?’…

Dit ‘onthechtingsproces’ staat centraal in Nolte’s docu-project. Kees blijft opvallend openhartig. Matthijs vroeg naar zijn vriendenkring en of hijzelf moeite doet, als een vrijgezel die hoopvol op hetzelfde tijdstip via dezelfde route hetzelfde openbaar vervoer gebruikt. Kees: ‘Ik had korte tijd een vriendin, maar dat liep mis.…

En zo was er gisteren een docu op tv, die ging speciaal over mensen met borstkanker en daar kan ik wel over meepraten, nu zeggend: m e n s e n met borstkanker want ook mannen kunnen dit krijgen, al zijn de gevolgen bij hen minder desastreus, maar het blijft kanker, hoe je het ook wendt of keert.…

Door die docu weet ik dat meneer graag de puntjes op de 'u' zette. Hij verzon wel meer: de zelfmoord van zijn vader, de omvang van een erfenis, de dood van zijn zoontje. Lachen! Nee, dan kon hij beter iets roepen over ultramoderne bibliotheken. 'Boekenbunkers' waren dat.…

André Rieu in Maastricht en Boudewijn de Groot in een docu van Het Uur van de Wolf. Wat ik die avond zag, schud ik als een spel kaarten door het gesprek. 'Het valt me altijd op dat zangers en zangeressen zo goed geaard zijn. Ze zingen toch vanuit hun buik?' ga ik verder. Ik zie de nieuwste lichting van De Drie Tenoren weer voor me.…

Of heb ik te lang naar Rob Trip en zijn indrukwekkende docu reeks over de oorlog gekeken. Opgepakt, bijeengedreven. In een oogwenk is de spuit gezet en duwen we ons naar buiten, terug de miezer in. Over drie weken nóg 'n keer.…

' 'Hoeveel uren heb ik wel niet gekeken naar docu's. Tranen over mijn wangen. Ik wilde het gewoon zien! Weet je wat mij geholpen heeft?' 'Nou?' 'Man in the mirror van Michael Jackson!' Mijn broer is al jaren fanatiek vegetariër. Zowel stoppen met roken als stoppen met vlees eten deed hij van de één op de andere dag.…

De korte docu eindigt met de woorden: 'Kijk uit wat je bij het vuilnis gooit'. Woorden die meteen een knop bij me indrukken: 'Zouden jullie een zin toe willen voegen aan het filmpje?' 'Wat dan?' 'Nou. Kijk uit wat je op straat gooit!' Met de bus rijden we over bedrijfsterrein. Ik zit achterin tegenover de gastvrouw.…

Mijn gedachten dwalen af naar een scène in de docu die ik gisteren zag. Een bioloog snijdt een dode albatros open en vindt een maaginhoud vol plastic.…

Het probleem dat ik heb ligt voornamelijk in het docu-karakter. Wat klopt en wat klopt niet, hetzelfde probleem met historische romans. Alleen Napoleon uit 1946 door Jacques Presser kan en mag. Neem Frost – in de film een lichtgewicht talkshowhost steeds nerveus lachend.…