Alle inzendingen over Elfriede Lohse-Wächt

(voor Elfriede Lohse-Wächtler (1899 - 1940)) Je bent geboren als Anna Frieda Wächtler op 4 december 1899 in Dresden. Op je zestiende ging je studeren aan de Royal Arts School Dresden, eerst mode en daarna toegepaste tekenkunst. Van 1916 tot 1919 volgde je ook teken- en schilderlessen aan de kunstacademie in Dresden.…

(voor Elfriede Lohse-Wächtler (1899 - 1940)) Je bent geboren als Anna Frieda Wächtler op 4 december 1899 in Dresden. Jouw vader was Gustav Adolf Wächtler, een commercieel medewerker. Jouw roomse moeder was Maria Zdenka (Sidonie) Ostadal. Jouw ouders waren op 17 juli 1899 getrouwd, toen jouw moeder zwanger was van jou.…

Elfriede heet ze, zo vermeldt het bord van ongeveer 20 bij 20 centimeter. Geen bloemen, geen geliefden, zelfs geen bekenden. Van gemeentewege begraven op vijf juli tweeduizendenzes, zij is 97 geworden om in alle eenzaamheid te sterven. Ik stond daar vandaag even bij stil, zij is mijn allerlaatste verhaal.…

(voor Sigrid Onégin (1889 - 1943)) Jij bent geboren als Elisabeth Sigrid Elfriede Emilie (Lilly) Hoffmann op 1 juni 1889 in Stockholm. Jij had een Duitse vader en een Franse moeder. Jij studeerde bij Resz in Frankfurt am Main, bij E.R. Weiss in München en bij Di Ranieri in Milaan.…

Mijn wachten is beloond.…

Zittend, wachtend op je beurt, wachten tot het kind van schoolkamp terug komt, de week duurde lang. Zittend wachtend op de uitslagen van diverse onderzoeken, zal het wel - zal het niet, zal het wel, zal het....niet? Zittend, wachtend, zittend afwachtend aan de oever van de rivier, kabbelend water.…

Maar goed, wachten dus. Ik heb het echt helemaal gehad voor vandaag. Ik wil nu naar huis en even nergens meer op te hoeven wachten. De telefoon gaat. Mijn man. “Liefje, ik kom wat later. Wil je even op me wachten met eten?” “Wachten? Wachten?” Ik gooi al mijn frustraties van de dag eruit. Hij moet er niet op wachten, zal ik maar zeggen.…

Ik heb niets om op te sturen naar mijn oude uitgever, maar het idee dat het kan, het weten dat er iemand is die een beetje wacht, dat is toch een heerlijk gevoel in tijden van crisis.…

Het was het wachten waard, zie ik hem geluidloos zeggen.…

Moeder propt haastig alle spullen in haar schoudertas, trekt nog even haar truitje recht en sist: 'Wáchten!'…

Wachten, wachten en wachten, waarop wist ze niet eens zo precies. Ze moest iets doen en besefte dat het een wachten op niets was. Zonder nadenken kleedde ze zich plots aan, het was behoorlijk koud buiten, dus het besef om er handschoenen en een muts bij te pakken, was een automatisme dat nu vruchten afwierp.…

Een grotere ramp dan acht jaar Bush is bijna onmogelijk maar mag ik toch even een jaartje wachten met de bloemen en felicitaties? Mag ik even een jaartje aanzien of Obama’s hoop gestalte wordt geven door concrete verbeteringen? YES I CAN!!!!…

Ik wens in mijn hart dat de seks nog lang op zich wachten laat.…

Nou ja, dan wachten we maar op de volgende trein. Ik sluit mijn ogen weer en concentreer me op het prachtige gezang van de vogels.…

Iemand vergelijkt haar poëzie met die van Elfriede Jelinek, een ander wacht liever haar tweede bundel af. Pro's en contra's, dat eindigt blijkbaar nooit. In 2008 studeerde ze af met een essay over het bewerken van dagboeken voor theater. Twee gedichten van haar verschenen in 'De beste gedichten van 2007'.…

Zij is al in het winkelpad verdwenen en hij wacht geduldig op wat er komen gaat. Het maakt niet uit of de etaleur zijn stinkende best heeft gedaan. Alles wat achter het raam is uitgestald wordt de rug toegekeerd. De andere kant van het glas is veel interessanter. Er passeert immers een maidparade die maar niet tot een einde wil komen.…

Vlak bij de deur staat ie ook nog stil, kijkt in de rondte zo van: waar moet ik nou heen en uiteindelijk nog een keer ploink, want nummer 44 laat wel erg lang op zich wachten!…

Al vele jaren had ik een grote bult op de linkerhelft van mijn rug. "Laat dat ding toch weghalen door de chirurg," zei vrouwlief keer op keer. We gingen naar het ziekenhuis om te kijken wat het was. "Een onschuldige vetophoping, niets kwaadaardigs," was het oordeel van de artsen. "Als je er geen last van hebt, doe er dan maar niets aan, rustig…

Haiku Eindelijk komt het glas jenever leeg: 't vliegje kan eens gaan drinken. Tekst in proza Ik geniet met kleine en langzame teugen van mijn glaasje jenever. Terwijl ik de drank tussen mijn tong en gehemelte laat walsen, zweeft er een heel klein vliegje (toch geen onweersvliegje) om de glazen kelk heen. Met wuivende handbewegingen houd…

Elk jaar moet ik er eentje hebben, elk jaar pronkt er eentje in een pot, tja het is er de tijd voor en dus staat er ook dit jaar eentje…de verkoper wist niet welke kleur hij me meegaf maar weet je, ik discrimineer niet en al helemaal niet op dit gebied, dus of ze nou wit is, of rood het maakt me niks uit. De kleur was niet te zien…,tot vandaag dan want…

Maar kom, nu is het zondag en ik weiger te wachten tot morgen om te beseffen wat ik vandààg kan gedaan hebben. Ik beeld me in dat het maandag is en op mijn werk doe alsof ik met belangrijke dingen bezig ben. Eigenlijk -gaat het door mijn hoofd- had ik gisteren moeten schrijven. Aha! Opgetogen kruip ik achter mijn bureau en ik schrijf…dit.…

De Nederlandse consument heeft het sowieso slecht qua op een nummertje wachten. Dat heeft staatssecretaris Heemskerk geschreven. Bij die 0900-nummers sta je veel te lang in de wacht. Niet echt prettig. We zijn sowieso een land van wachten. Weleens met de trein mee gewild? Ik bedoel maar ...…

Want ik blijf, soms op mijn tanden bijtend van ongeduld, toch keurig wachten op mijn beurt.…

Ze lachte in een lieve rimpeling en wacht nu op mij.…

De zuid-afrikaanse schrijver Coetzee kreeg de Nobelprijs voor de Literatuur in 2003 en als je aan "Wachten op de Barbaren" begint, zal je het zo snel mogelijk willen uitlezen. Al was het maar om dat akelige kippevel weer van je armen te krijgen, want eigenlijk is dit boek ook niet te beschrijven zonder het gebruik van superlatieven.…

Je hoeft niet van racen te houden om blij te zijn met de winst van Max, want eerlijk is eerlijk, hij is wereldkampioen en een beste ook! Al zaten we met samengeknepen billen te kijken, zeker naar de eerste rondes, er toen nog niet van overtuigd dat hij zou winnen, wat was het een heerlijk gezicht en wat kwam die safetycar op een goed moment, wat pakte…

Als een wetende zal ik mijn - korte - toekomst ingaan: als een wetende omtrent liefde en vriendschap - vaak uitgesproken, vaak onuitgesproken. Het huisje met de rozentuin zal leegstaan; nooit meer zullen twee mensen daar hun gedachten delen zoals wij eens deden..... De lichtblauwe stoel zal onbezet blijven: zul je nog terugkomen uit het verre,…

Stel je nou eens even voor dat de huidige regering die zetelt op het pluche vervangen zou worden vanwege wanprestaties door boeren en boerinnen uit voornamelijk de bovenste drie tot vier provincies. We zeggen tegen de pluche mensen niet meer plaats te mogen nemen op die zachte stoeltjes, neen, ook hun mobieltjes en ipads laten ze achter: ze trekken…

Meneer T blijft buiten wachten, want ik heb maar één artikel nodig en dat hoeven we echt niet met zijn tweetjes te halen, het is druk in de zaak, ik mag wel zeggen, heel druk, je kunt er over hoofden lopen als je dat zou willen.…

Op die plek die ik wachten noem, laten we zeggen de ABRI, de NIS, de IGLO, de TENT, de VLUCHTHEUVEL van het domein waar we voor onze geboorte in verzeild zijn geraakt, daar is de getuige van onszelf gelokaliseerd.…