Alle inzendingen over Gevangen in eenzaamh

Op je tweeëndertigste ben je in Hollywood gearresteerd en gevangen gezet, omdat je doorreed na een verkeersongeluk op Laurel Canyon Boulevard met de 44-jarige Mrs Joseph Hallal. Na betaling van 500 dollars was je weer op vrije voeten.…

Opeens zag ik zeer kwaadaardige gevangen mannen die geen berouw hadden en ze werden niet op een pijnbank gelegd maar op een liefdesbank.…

Mevrouw Ontwikkeling zit achter de laptop, uit te spreken als léptop. Het is de léptop van Lief, want zelf heeft ze een PC uit het jaar Kruick. Ze heeft het niet zo met een laptop, want ze is niet van deze tijd, ze is honderd jaar te laat geboren. Ze heeft een hekel aan moderniteiten. Liever heeft ze ouderwetse kneuterigheid. Ze houdt van stoofpeertjes…

Ik val meteen maar met de deur in mijn stukje en zeg het maar eerlijk, ik heb gerookt in mijn vakantie. Verkeerd, fout, vreselijk natuurlijk! Na mijn laatste rookweekend in september 2009 had ik me nog zo voorgenomen om er niet meer in te trappen, in dat roken. ‘k Had het ook weer netjes volgehouden. Met hier en daar een misstap, zo af en toe, stiekem…

Hoeveel brieven heb ik niet geschreven in het verleden. In naam van Amnesty International. Om gevangenen een beter leven te bezorgen, hen te vrijwaren van een slechte behandeling. Dat hielp in sommige gevallen ook. Je gevangenen slecht behandelen, dat deden de regimes in derde wereldlanden, in bananenrepublieken. In Nederland? Daar gebeurde zoiets…

Zij kan niet veel meer, zit als een gevangen vogeltje op de bank, kijkt tv, maar ze is niet meer alleen.…

Gevangen zitten is niet fijn, ook al ben je schuldig bevonden door de rechter. Maar wát, als je je gevangen voelt in jezelf..? Het kan een minuut duren, maar ook dagen, soms maanden. Ooit heb ik dit gevoel gehad en heb het op papier gezet. Gelukkig ben ik nu vrij! Er is hoop voor iedereen.…

Maar dat het bovenal een feit is dat we voor altijd een beetje gevangen worden gehouden door ons verleden – een soort van enkelband, maar dan eentje die moeilijk is door te knippen. Of je het leuk vindt of niet. Veel schrijvers bewijzen dat.…

Wie heeft die luxe vandaag aan de dag nog om zich te vervelen. En als je het wel hebt, weet ik niet of je het luxe mag noemen. Ja voor een dag of misschien zelfs een week, maar daarna wordt het verveling en eenzaamheid. Eenzaamheid een woord dat voor vele mensen opgaat in deze tijd en waar niemand blij van wordt. Hoe komt dat toch die verveling…

Het alleenzijn is nog te vatten, maar eenzaamheid meestal niet.…

Fabiola, koningin der Belgen en weduwe van de betreurde koning Boudewijn, is met de dood bedreigd. Iemand wil haar met een kruisboog het leven ontnemen. Veel leven zit er niet meer in Fabiola, en het is ook onwaarschijnlijk dat iemand onopvallend kan aanleggen en van de eerste keer raak kan schieten met een kruisboog, maar toch werd die bedreiging door…

Als een fijngebouwd skelet hangen de boomtakken, met een lichte zweem van pasgeboren groen, over de sloot. Langzaam geven zij druppels water af, terug naar de natuur. In de sloot zwemmen enkele voorzichtige vissen om te laten zien, dat de lente is begonnen. Al kun je dat aan de begroeiing van de wallenkant nog niet zien. Grijs en grauw is het, mist…

Ik ben natuurlijk extra kwetsbaar om een gevangene te worden... B: Een taalgevangene is iemand die z'n mate van geduld door de taal laat beïnvloeden (doordenkertje). A: Taal is mijn laboratorium. Ik denk dat ik zelden uit dat laboratorium kom, misschien nog nooit ben geweest.…

Een verlaten zandweg meandert tussen de landerijen door. Een dode slang, een uitgehongerde rivierbedding. Verdorde struiken als huidplooien van stukgeslagen goden. Ginds, nabij de horizon: de stad. De stad waar alles stil staat bij het voorbijgaan van tijd. Waar iedereen verveelt uit hoge ramen hangt met een fles vol regenwater, waar iedereen omlaag…

Het lijkt of ik geboren ben om als tankstation te fungeren. Een faciliteit waar mensen bij gelegenheid stoppen om zich te laven met troost, aandacht en begrip. Het is niet erg vind ik, dat mensen dat van me vragen. Zeker niet als het vrienden zijn. Ik heb graag vrienden om me heen, ze zijn belangrijk voor me. Soms laat het leven mij ook met vragen…

Raman is mijn naam. Mijn lot is bij mijn geboorte bepaald. Ik ben op deze wereld gekomen om een hoger plan te dienen. Wanneer ik rondloop met mijn honden Sol en Luna voel ik de ogen van de mensen naar me staren. Of het mijn houding of uiterlijk is, dat weet ik niet, maar ze kijken. Alsof ze een vermoeden hebben van mijn grote geheim. De goden…

Ze woonde aan de Gouverneurslaan, de "vriendin" die mij altijd onbekend is gebleven. Ik had wel eens een vluchtige blik proberen te werpen door de zware, dichtgeweven vitrage voor haar ramen en dit had een indruk bij me nagelaten van sfeerloosheid en van een eenzaamheid die zij met niemand deelde. (Voor zover ik kon waarnemen, stonden er in de achterkamer…

Vertwijfeld en met ogen vol tranen bevond ik mij vis-à-vis met een manshoge etalagepop, die aan de andere kant van het glas "Abraham" stond voor te stellen, maar het was niet het gewicht of het getal van de halve eeuw van mijn leeftijd die mij neerdrukten. (Welke betekenis dit uiterst armzalige en hoe dan ook geheel ontoereikende substituut van menselijkheid…

De Veolia-bus had over De Heuvel gehobbeld en de halte op het Piusplein bijna bereikt, toen we in gesprek raakten. Ze zat al geruime tijd naast me en ik had vanuit mijn ooghoeken de leerachtige huid van haar wangen, haar grijze haar en haar bril geobserveerd Ik heb weleens overwogen hoe het zou zijn om in uiterste nood en eenzaamheid mijn zielenroerselen…

Het was niet zo moeilijk een lokaal vol eenzame "losers" te vullen ten behoeve van de "reguliere" Valentijnsviering die ook dit jaar weer plaatshad in het ongezellige, aftandse, langgerekte kantoorpand en de zaal was volop gevuld. De "eenzaamheid" schijnt momenteel op grotere schaal toe te slaan in de samenleving en het is misschien merkwaardig…

Gevangen in mijn gevoel,blijf ik in mijn gezin, met al zijn hebben en houwen, of blijf ik zoeken naar die stekker en trek hem eruit?…

Na dat stomme gevang ging je als vlootsoldaat naar Goa, de plaats waar je vader stierf, onbewust wilde je de band met je vader herstellen en opdiepen, ensceneren en integreren. Wegens schulden werd je gevangen gezet, armoede achtervolgde jou zoals het je vader had achtervolgd.…

Gevangen in de pijn worstelen we ons door deze kille maanden. Stil dragen we de pijn, die ons leven beheerst, met ons mee.…

Op je tweeënvijftigste maakte je een genadig einde aan je loodzware leven, je kon je innerlijke hellesferen niet meer verdragen, je was al over de limiet heengegaan, welkom, gevangen liefdevolle!…

Langzaam zag ik ze weer achter een horizon verdwijnen, de droombeelden die ik had gemaakt, van mannen, vaak naakt in het bestaan, die niets anders deden dan geld verdienen aan de belofte der liefde. Ik hield er niet langer een kater aan over, en als het wel om een kater ging, dan was het dikwijls een minder erge kater dan de kater die ik overhield van…

Arie, dertig jaar en fors gebouwd, had twee jaar gevangenis achter de rug en mocht een weekend met verlof, omdat hij zich zeer goed had gedragen. Hij was door de rechter veroordeeld tot vier jaar onvoorwaardelijke gevangenisstraf, omdat hij een inbreker in de nachtelijke uren in zijn woning zwaar had toegetakeld. Midden in de nacht hoorde hij namelijk…

Fabriekbezitters van het vlakke land hebben van het scheepsvolk sirenen gekocht; zij houden ze tans gevangen in de kelders van hunne gebouwen. Wat zij echter ook beproeven, zij slagen er niet in de sirenen tot dit klagende geschrei te brengen, dat deze dieren, gevangen aan boord van een schip, uitstoten.…

Wie vóór het touw geen afscheid nam van zijn vrienden, was de gevangene van zijn vijanden.…

Ik ben naar het westen gevlucht om vrijheid te kunnen voelen maar nu ben ik een gevangene van heimwee en eenzaamheid geworden…

Zijn eerste is hij, zonder een spier te vertrekken, ijskoud voorbij gelopen. Zij kenden elkaar toch niet. Het doosje chocolaatjes voor haar maar aan zijn moeder gegeven. De tweede had het allemaal te letterlijk genomen, daar stond zij, mét zonnebril en geleidehond. Ze bleek écht blind te zijn. Nummer drie? Dat bleek zijn bloedeigen tante te…