Alle inzendingen over Heike van der Vliet

van der Vliet is geboren in 1985 te Enschede.…

En trouwens, Van Vliet is al jaren gelukkig getrouwd. Zijn vrouw ken ik goed. Erg goed, mag ik wel zeggen. Ze ziet er nog steeds heel sexy uit. Ik kijk nog eens naar de roos, dan naar Van Vliet die met een glimlach afscheid neemt. Ik durf hem niet te vragen waarom hij elke week die roos bij dat ellendige mens brengt.…

Ze zijn de overbodigen, de ongewensten, het bevolkingsoverschot en het uitschot volgens het systeem van de heersers. De onmondigen, de monddoodgemaakten, de kapotgebeukten, de vernederden, de murwgeslagenen, de wanhopigen, de angstigen, de overgeblevenen, de overlevenden. De afvalligen, de afvallers, de invallers, de arbeidsreservespelers,…

, Harrie Lavreysen (met een erelijst die in de tijd van Derksen en Van Vliet ondenkbaar was), Jeffrey Hoogland (een kilometer past hem prima), Jan Willem van Schip en Yoeri Havik (wat een samenwerking!).…

Eduard Léon Juliaan (Eddy) van Vliet is geboren in 1942 te Antwerpen. Hij was de zoon van Eugène van Vliet en Mireille Conrad. Zijn ouders hadden een zeer slecht huwelijk. Zijn vader verliet het gezin in 1954, toen Eddy dus 12 jaar was, wat hem zwaar getraumatiseerd heeft.…

(voor Paulina Bisdom van Vliet (1840 - 1923)) Je bent geboren als Paulina Maria Bisdom van Vliet op 30 juni 1840 in Haastrecht. Jouw vader was burgemeester Marcellus Bisdom van Vliet (1806 - 1877) en jouw moeder was Maria Elisabeth Knogh (1802 - 1871). Je was enig kind uit een patriciërsgeslacht en van rijke ouders.…

(voor Don Van Vliet (1941 - 2010)) Je bent geboren als Don Glen Vliet op 15 januari 1941 in Glendale, Californië. Jouw vader Glen Alonzo Vliet was een tankstationeigenaar en van Nederlandse afkomst. Jouw moeder was Willie Sue Warfield. Je dacht dat een zekere voorouder Peter van Vliet een kunstschilder was, die Rembrandt kende.…

De rechter Heike Hartmann-Garschagen achtte moord door zijn toedoen niet bewezen, doodslag wel, maar dat is verjaard. Bejaard, verjaard, ook dat vind ik een kulargument. En al die andere moorden, die hij gepleegd heeft, ook verjaard? Bovendien, doodslag behoort ook niet te verjaren.…

Nu is de boodschap dat ook niet, maar de verpakking kan ook anders, zag ik in Liefdesbrieven, de voorstelling van Anne Wil Blankers en Paul van Vliet in de Haagse Schouwburg.…

.´ Ik herinnerde hem aan de conference van Paul van Vliet: majoor Kees. Majoor Kees legde in gedragen stem uit dat het Warschau Pact verzocht werd om niet tussen des vrijdags om zeventien nul nul uur en des maandags om negen nul nul uur aan te vallen, omdat dan niet op enige tegenstand gerekend kan worden geworden.…

Eerlijk gezegd moest ik aan de conference van Paul van Vliet denken. “Dat zijn de leuke dingen veur de mens. Je lâcht je te bârsten”. “Kom nou maar,” trachtte ik hem te sussen, “we gaan er eerst eens gewoon kijken hoe het met de jonge aanstaande moeder gaat, daarna zien we wel wat er verder nodig is.”…

Met regelmaat bekeek ik het commerciële voetbalpraatprogramma van Derksen en Gijp en consorten. Hard gewerkt overdag. ’s Avonds met chips voor de praatbuis met verstand op 0. Wilfred Genee wist – onder zijn niveau werkend - op een slimme manier de boel telkenmale over steeds dezelfde onderwerpen aan het praten en aan het lachen te krijgen. Met de…

Ik heb ze gezien: Jan Wolkers, Jean-Paul Franssen, Harry Mulisch, Adriaan Morriën, Eddy van Vliet, Herman de Coninck, Hugo Claus, Rudy Kousbroek. Ze laten allen geen leegte achter, maar rijke historie. Toch gaat de kermisgekte van de schrijfcultuur onverbiddelijk door.…

De auto stond geparkeerd langs de vliet. Mijn broer wees naar een fuut die iets tussen zijn snavel hield. Een meerkoet zwom er op af, een eend was hem voor, trok het uit de bek van de fuut en zwom er snel mee weg. Ik keek naar de fuut en voelde me machteloos over wat er verloren was, al wist ik niet precies wat.…

Al wandelend langs de Vliet aten we onze boterhammen. Hij wees naar het water. “Twee meerkoeten en een fuut.” Ook ik keek naar de watervogels, de kleine boten, het riet. In dit licht leek alles op een schilderij. Wij kwamen uit een gezin dat alle vogels over één kam scheerde. “Hé, die herken ik niet meteen.”…

We lopen langs de Vliet, richting Maasland. ‘Twee meerkoeten en een fuut’ wijst hij. Zijn vriendin kent iedere vogel bij naam. Zijn zoon, negen, benoemt feilloos de soorten die hij ziet. Ik kijk naar de watervogels, de kleine boten, het riet. Met dit licht lijkt alles op een schilderij. Wij komen uit een gezin dat alle vogels over één kam scheert.…

Die prachtige rij boeken. Die geweldige rij opzoekboeken in de onverslijtbare quiz Twee voor Twaalf. Vanaf volgende week kunnen we er weer naar kijken, en zal ons waarschijnlijk opvallen dat die boeken elke aflevering minder en minder gebruikt worden. Twee voor Twaalf heeft namelijk ook de cd-rom encyclopedie Encarta staan. Gelukkig zijn er nog diverse…

Mijn lichaam golft door de stralende tunnel. Een helderheid doorschijnt alles en na het openen van mijn ogen blijk ik in een roeiboot te liggen. De oude man kijkt me geïnteresseerd aan. Ineens begint hij te praten. Zijn stem klinkt vertrouwd. "Nog nooit meegemaakt dat een zelf bij de eerste helft van de tocht al tot helderheid komt." Een zelf?…

Hand in hand stonden ze bij de wieg van hun eerstgeborene. De koningin had de kanten wiegegordijntjes ter zijde geslagen en volgde met met tedere belangstelling het hulpeloos bewegen der kleine magere knuistjes, het smakkend zoeken van het open, nog ongevormde zuigmondje naar de lauwe, zoete stroom van wellust, die soms bij het openen der lipjes…

De boze fee hoorde die kreten, waar ze in eenzaamheid rondliep door het grote bos, en haar kleine witte tandjes drukten zich vaster in de volle, rode onderlip, en uit de raadselachtige diepten van haar grote donkerblauwe ogen schoot een blik van haat en smart en medelijden en oneindig verlangen. `De dwazen,' sprak ze, `alsof de geboorte van een…

De koning was bang voor de boze fee. `We bezitten in ons koninkrijk maar twaalf gouden bordjes,' had hij tot zijn eerste minister gezegd. `We zullen dus ook maar twaalf van de dertien feeën kunnen uitnodigen op ons feest.' De minister daarop had een hoogst bedenkelijk gezicht getrokken. `Ja, maar... Uwe Majesteit...' begon hij. Maar de…

Trots hief de fee het mooie, blonde hoofdje omhoog. `Menselijke schoonheid?' vroeg ze met een spottend lachje. `Mensenmacht? Mensengeluk? Mensendeugd?' Ze glimlachtte bitter. `Ik zou een mens willen zijn,' sprak ze droef. `Alleen om het mens, dat ik zijn zou, te kunnen vernietigen.' `Alles wat is, is kwaad,' sprak de boze fee. Al…

Vliegen lopen over zijn hoofd. Een bakje rijst staat tegen de muur. Zijn vingers om de tralies gekruld. De man moet ergens in de dertig zijn. Hij is mager. Zijn gezicht heeft een ruw voorkomen. Met een gevoel van schaamte kijk ik hem aan. Zijn pijn en verdriet is voelbaar. Zachtjes mompelt hij ”Ik heb het niet gedaan.” Ik weet niks te zeggen en haal…

Ik vraag me zoveel dingen af. De wereld is mij vreemd. Mijn geloof is gebroken. Ik voel me alleen en ontheemd. Mag je niet meer naar één man verlangen? Er is maar één vraag die op mijn ziel rust. Als een vrouw enkel naar een man verlangt, waarom kan zij dan niet tot hem behoren? De wereld erkent monogamie, maar valt er dan niet veel te zeggen voor polygamie…

Ontmoeting Beschenen door een milde voorjaarszon, schuifelde hij wat rond bij de uitgang van de afdeling waar hij deze ochtend was opgenomen.Toen ik hem daar voor het eerst ontmoette, bij de deur die slechts opengaat voor wie de geheime code kent, vroeg hij of hij mee naar buiten mocht. Hij wilde naar huis. Naar zijn vrouw die in zijn beleving op…

Weerspiegeling De man leek in een dikke mist rond te dwalen. Vrijwel alles in zijn nieuwe omgeving was voor hem vreemd en onherkenbaar. De mensen die naast hem zaten, zeiden hem niets. Evenmin de personen in het wit, die met veel drukte langs hem heen snelden. Dan vond hij het thuis toch een stuk prettiger en overzichtelijker. Bij deze gedachte werden…

Voorjaarsgeluk De man zat bij het raam en keek verlangend naar buiten. Het ochtendzonnetje gaf een aangename warmte op zijn oude huid. ‘Ik zou wel eens naar buiten willen,’ zei hij tegen het jonge meisje dat hem zijn koffie kwam brengen. Hij had voor zijn gevoel al veel te lang binnen gezeten. ‘Na de koffie gaan we samen wandelen in de tuin,’ beloofde…

Stilleven Bij elkaar gezien leek het op een zorgvuldig geschilderd stilleven: een oude leunstoel, kunststof zonnebloemen in een stoffige fles op een houten tafeltje, een kastje met glazen deurtjes en aan de muur een schilderij waarop een jonge vrouw te zien was met een mollig kind in haar armen. Het geheel kreeg een extra nostalgische sfeer door…

Credo Vroeger was hij lid geweest van een kerkkoor, vertelde hij de pastor, en het liefst zong hij Gregoriaans. De man zat samen met andere bewoners in de huiskamer waar een korte gebedsdienst gehouden zou worden. De pastor zette een kruisbeeld op een tafel tussen twee zilveren kandelaars en stak de kaarsen aan. Na een hartelijk woord van welkom…

Mijmering Een milde najaarszon gaf nog wat zomers getinte warmte. De bladeren aan de bomen en struiken kregen de kleuren van een mooie herfst. Een enkel blad dwarrelde speels naar de grond. Een duif zat geduldig te wachten op een handvol broodkruimels. De deur naar de tuin stond vanwege de aangename temperatuur open, en de eerste bewoners liepen…