Alle inzendingen over Heike van der Vliet

van der Vliet is geboren in 1985 te Enschede.…

En trouwens, Van Vliet is al jaren gelukkig getrouwd. Zijn vrouw ken ik goed. Erg goed, mag ik wel zeggen. Ze ziet er nog steeds heel sexy uit. Ik kijk nog eens naar de roos, dan naar Van Vliet die met een glimlach afscheid neemt. Ik durf hem niet te vragen waarom hij elke week die roos bij dat ellendige mens brengt.…

Ze zijn de overbodigen, de ongewensten, het bevolkingsoverschot en het uitschot volgens het systeem van de heersers. De onmondigen, de monddoodgemaakten, de kapotgebeukten, de vernederden, de murwgeslagenen, de wanhopigen, de angstigen, de overgeblevenen, de overlevenden. De afvalligen, de afvallers, de invallers, de arbeidsreservespelers,…

, Harrie Lavreysen (met een erelijst die in de tijd van Derksen en Van Vliet ondenkbaar was), Jeffrey Hoogland (een kilometer past hem prima), Jan Willem van Schip en Yoeri Havik (wat een samenwerking!).…

Eduard Léon Juliaan (Eddy) van Vliet is geboren in 1942 te Antwerpen. Hij was de zoon van Eugène van Vliet en Mireille Conrad. Zijn ouders hadden een zeer slecht huwelijk. Zijn vader verliet het gezin in 1954, toen Eddy dus 12 jaar was, wat hem zwaar getraumatiseerd heeft.…

(voor Paulina Bisdom van Vliet (1840 - 1923)) Je bent geboren als Paulina Maria Bisdom van Vliet op 30 juni 1840 in Haastrecht. Jouw vader was burgemeester Marcellus Bisdom van Vliet (1806 - 1877) en jouw moeder was Maria Elisabeth Knogh (1802 - 1871). Je was enig kind uit een patriciërsgeslacht en van rijke ouders.…

(voor Don Van Vliet (1941 - 2010)) Je bent geboren als Don Glen Vliet op 15 januari 1941 in Glendale, Californië. Jouw vader Glen Alonzo Vliet was een tankstationeigenaar en van Nederlandse afkomst. Jouw moeder was Willie Sue Warfield. Je dacht dat een zekere voorouder Peter van Vliet een kunstschilder was, die Rembrandt kende.…

De rechter Heike Hartmann-Garschagen achtte moord door zijn toedoen niet bewezen, doodslag wel, maar dat is verjaard. Bejaard, verjaard, ook dat vind ik een kulargument. En al die andere moorden, die hij gepleegd heeft, ook verjaard? Bovendien, doodslag behoort ook niet te verjaren.…

Nu is de boodschap dat ook niet, maar de verpakking kan ook anders, zag ik in Liefdesbrieven, de voorstelling van Anne Wil Blankers en Paul van Vliet in de Haagse Schouwburg.…

.´ Ik herinnerde hem aan de conference van Paul van Vliet: majoor Kees. Majoor Kees legde in gedragen stem uit dat het Warschau Pact verzocht werd om niet tussen des vrijdags om zeventien nul nul uur en des maandags om negen nul nul uur aan te vallen, omdat dan niet op enige tegenstand gerekend kan worden geworden.…

Eerlijk gezegd moest ik aan de conference van Paul van Vliet denken. “Dat zijn de leuke dingen veur de mens. Je lâcht je te bârsten”. “Kom nou maar,” trachtte ik hem te sussen, “we gaan er eerst eens gewoon kijken hoe het met de jonge aanstaande moeder gaat, daarna zien we wel wat er verder nodig is.”…

Met regelmaat bekeek ik het commerciële voetbalpraatprogramma van Derksen en Gijp en consorten. Hard gewerkt overdag. ’s Avonds met chips voor de praatbuis met verstand op 0. Wilfred Genee wist – onder zijn niveau werkend - op een slimme manier de boel telkenmale over steeds dezelfde onderwerpen aan het praten en aan het lachen te krijgen. Met de…

Ik heb ze gezien: Jan Wolkers, Jean-Paul Franssen, Harry Mulisch, Adriaan Morriën, Eddy van Vliet, Herman de Coninck, Hugo Claus, Rudy Kousbroek. Ze laten allen geen leegte achter, maar rijke historie. Toch gaat de kermisgekte van de schrijfcultuur onverbiddelijk door.…

De auto stond geparkeerd langs de vliet. Mijn broer wees naar een fuut die iets tussen zijn snavel hield. Een meerkoet zwom er op af, een eend was hem voor, trok het uit de bek van de fuut en zwom er snel mee weg. Ik keek naar de fuut en voelde me machteloos over wat er verloren was, al wist ik niet precies wat.…

Al wandelend langs de Vliet aten we onze boterhammen. Hij wees naar het water. “Twee meerkoeten en een fuut.” Ook ik keek naar de watervogels, de kleine boten, het riet. In dit licht leek alles op een schilderij. Wij kwamen uit een gezin dat alle vogels over één kam scheerde. “Hé, die herken ik niet meteen.”…

We lopen langs de Vliet, richting Maasland. ‘Twee meerkoeten en een fuut’ wijst hij. Zijn vriendin kent iedere vogel bij naam. Zijn zoon, negen, benoemt feilloos de soorten die hij ziet. Ik kijk naar de watervogels, de kleine boten, het riet. Met dit licht lijkt alles op een schilderij. Wij komen uit een gezin dat alle vogels over één kam scheert.…

Mijn lichaam golft door de stralende tunnel. Een helderheid doorschijnt alles en na het openen van mijn ogen blijk ik in een roeiboot te liggen. De oude man kijkt me geïnteresseerd aan. Ineens begint hij te praten. Zijn stem klinkt vertrouwd. "Nog nooit meegemaakt dat een zelf bij de eerste helft van de tocht al tot helderheid komt." Een zelf?…

Die prachtige rij boeken. Die geweldige rij opzoekboeken in de onverslijtbare quiz Twee voor Twaalf. Vanaf volgende week kunnen we er weer naar kijken, en zal ons waarschijnlijk opvallen dat die boeken elke aflevering minder en minder gebruikt worden. Twee voor Twaalf heeft namelijk ook de cd-rom encyclopedie Encarta staan. Gelukkig zijn er nog diverse…

Daar stond ik dan, in het bijna verlaten bargedeelte van het hotel. Pogingen om te slapen waren op niets uitgelopen. De spanningen met betrekking tot de terugreis speelden mij parten. Dat was de reden, waarom ik had besloten nog even een sigaret te gaan roken. Terwijl ik wat rondkeek, bleef mijn blik hangen op die ene mooie zwarte man. Zijn ogen ontmoetten…

Vervlogen dagen De dagen, maanden en jaren gingen geruisloos aan hem voorbij. Zijn stille aanwezigheid was gaandeweg vanzelfsprekend geworden. Nieuwe bewoners kwamen en gingen, maar de man leefde rustig verder, schijnbaar ontsnapt aan de tijd. Wel was hij wat meer in zichzelf gekeerd, alsof hij ongemerkt aan zijn terugreis begonnen was. Een bewogen…

Afscheid ‘We zijn weer thuis pa’, klonk het opeens in de auto. Ze stopten voor een huis dat schijnbaar nog steeds van hem was. De man keek naar buiten, maar zijn gezicht gaf geen enkel spoor van herkenning. Ook in de woning, tussen zijn oude spullen, scheen er weinig tot hem door te dringen. Het huis was al een tijdje onbewoond, en volgens de arts…

Tuinman Het beloofde een mooie lentedag te worden. Voor de tuinclub een aangename ochtend om in de tuin te gaan werken. De tuinclub bestond uit bewoners die vroeger van tuinieren hielden en het plezierig vonden de hark of de schoffel weer eens ter hand te nemen. De man had zich onder aansporing van een verzorgende bij dit clubje aangemeld. Hij…

Het is een heldere najaarsdag in oktober, wanneer ik met mijn laarzen het wad trotseer. De schelpen kraken onder mijn laarzen en de zilte zeelucht dringt mijn neus binnen. Ik geniet van de kleine wonderen die bij eb op de zeebodem verschijnen en de vogels die hun eten komen zoeken. Even doe ik mijn ogen dicht en luister ik naar het geruis van de zee…

Vlekkie ‘Wat een leuk hondje’, zei de zuster, terwijl ze hem hielp bij het dichtdoen van het bovenste knoopje van zijn overhemd, en ze wees naar een foto boven zijn bed. ‘Vlekkie’, zei hij. ‘Hij was helemaal zwart met een witte vlek op zijn kopje.’ En zonder haar reactie af te wachten sprak hij met een lichte trilling in zijn stem verder, waarbij…

Stille genieter Tijdens de wandeling door het verpleeghuis streken ze neer in een echt bruin café met ouderwetse schemerlampjes tegen een houten wand, een oude tapkast en in de hoek een biljart. Terwijl hij om zich heen zat te kijken hoorde de man zijn naam noemen, met de vraag wat hij wilde drinken. ‘Een jonge klare graag’, zei hij zonder enige…

Vliegen lopen over zijn hoofd. Een bakje rijst staat tegen de muur. Zijn vingers om de tralies gekruld. De man moet ergens in de dertig zijn. Hij is mager. Zijn gezicht heeft een ruw voorkomen. Met een gevoel van schaamte kijk ik hem aan. Zijn pijn en verdriet is voelbaar. Zachtjes mompelt hij ”Ik heb het niet gedaan.” Ik weet niks te zeggen en haal…

Uitstapje Geboeid keek hij naar buiten. De man zat samen met een aantal medebewoners van het verpleeghuis in de bus op weg naar de jaarmarkt in een naburig stadje. Hoewel hij de streek waar hij heel zijn leven gewoond had niet meer herkende, genoot hij met volle teugen van het landschap dat aan zijn raam voorbij trok. Bomen en akkers, weilanden…

Mensen blijven vreemde wezens. Diep in hun hart erkennen zij liefde en ook het verlangen in die liefde, zal nooit verloren gaan. Toch blijft een mens maar dwalen in die donkere duisternis. Hij blijft op zoek naar de perfectie die ontbreekt. Gegroet bent u die lief heeft en blind is degene die niet ziet, dat liefde iets speciaals is. Zij gaat perfectie…

Ik vraag me zoveel dingen af. De wereld is mij vreemd. Mijn geloof is gebroken. Ik voel me alleen en ontheemd. Mag je niet meer naar één man verlangen? Er is maar één vraag die op mijn ziel rust. Als een vrouw enkel naar een man verlangt, waarom kan zij dan niet tot hem behoren? De wereld erkent monogamie, maar valt er dan niet veel te zeggen voor polygamie…

Ontmoeting Beschenen door een milde voorjaarszon, schuifelde hij wat rond bij de uitgang van de afdeling waar hij deze ochtend was opgenomen.Toen ik hem daar voor het eerst ontmoette, bij de deur die slechts opengaat voor wie de geheime code kent, vroeg hij of hij mee naar buiten mocht. Hij wilde naar huis. Naar zijn vrouw die in zijn beleving op…