Alle inzendingen van annemieke wetting

De post komt me tegemoet in het gele autootje. We lachen naar elkaar tijdens het passeren. Om 12.00 uur eet men hier de warme maaltijd. Het ideale moment om boodschappen te doen. Op de weg is het dan een uur rustig. De zon schijnt, de rozen bloeien nog weer even en ik rijd verder met tranen in mijn ogen. Ik vraag me af hoe dat komt. Ik weet…

Warm, heet zelfs. Het asfalt smelt bij deze temperaturen. Zeg maar: boven de 34 graden. Hier, in Boudy-de-Beauregard, loopt de D124 van Bordeaux naar Cahors al honderden jaren langs het huis waarin wij drie jaar geleden zijn komen wonen. In de jaren 50 liep er nog een spoorlijn die de belangrijkste steden in de Lot-et-Garonne met elkaar verbond…

Het sneeuwde vannacht. De koude adem was voelbaar, de bijbehorende hoofdpijn gaf het ook aan. De nog gloeiende as in de open haard maakte het vanmorgen makkelijk om een vuur te maken. Nu geeft de barometer aan dat het in deze ruimte 2o graden is. De luchtdruk gaat iets omhoog. Het is wit-bepoederd buiten. Op het zeil van het zwembad glijden…

'Les filles sont jolies dès que le printemps revient' zong Hugues Aufray in de jaren '60/70' van de vorige eeuw. Toen mijn eerste liefde me op zijn zolderkamer de lp liet horen waarop dit nummer staat, werd ik verliefd op Hugues. Een omgekeerd conservenblik als hanglamp, met een kralenkoord met blauwe kralen als trektouw verlichtte dit moment…

De urn met daarin de as van buurman Claude is bijgezet in de familietombe op het kleine kerkhof van Beauregard. Vergezeld door zijn naaste familie en zijn oude strijdmakkers die de vier vaandels dragen. Gaby, die het kerkje verzorgt, spreekt een afscheidswoord waarin hij Claude schetst als iemand die de nabestaanden niet treurig wil zien. Ondanks…

'bij mijn vader' Het staat er. Op het scherm van mijn pc. Onderaan de msn-pagina bij de up-dates. De kindertijd van mijn oudste kleindochter is voorbij. Gisteren stuurde ze mij een mail waarin ze eerst informeerde of alles goed gaat. Daarna volgden de mooie cijfers na de proefwerkweek. En vandaag assisteert ze bij een discussie waaraan jonge…

Zaterdagmorgen, 8 uur. Het is licht geworden, zie ik door de kieren van de gesloten luiken. De kranten zijn gelezen, de radio staat aan. De Doobie Brothers: 'What a fool believes'. Het brengt me terug in de tijd waarin de kinderen volwassen werden, hun vrienden met hen. De tijd van later-dan-laat in bed rollen, muziek maken en luisteren, praten…

Het zwembad is winterklaar. Gistermiddag nog een rondje gemaakt om langs de 'hors-sol'randen de waterlijn te ontdoen van insecten, veertjes, esdoorn-helikoptertjes, catalpabladeren en larven van watertorren. Voor de laatsten is ons zwembad een waterparadijs. Ze maakten het jachtinstinct in mij wakker. Gewapend met de goedkoopste plastic groentezeef…

Zondag. Zonnebloemstraat in Hillegersberg, stadsdeel van Rotterdam. We zijn bij opa en oma, jaren '50 vorige eeuw. Veel ooms en tantes, neefjes en nichtjes wonen er in de buurt. Wij niet. Elke zondag gaan we vroeg uit Leiden met de tram naar Voorburg. Van daar nemen we de trein naar Rotterdam, het 'Hofpleinlijntje'. In Hillegersberg stappen…

Roger heeft een duif gered. De duif lag voor de kerkdeur in Villeréal. Uit het nest gevallen. Een neef had hem opgeraapt en naar zijn oom, onze buurman, gebracht. Roger was net aan zijn tweede heup geopereerd. Hij had alle tijd. Ik klim de lange trap op naar de woonetage van Roger en Rolande. De rode wijnjerrycans met afgesneden bovenkant…

Een stralende zon, een blauwe hemel. Ik zet de luiken open, het licht stroomt naar binnen. De nog frisse koelte van de morgen geurt naar aarde. Genieten. Op mijn rechterschouder springt Wolkers. Hij miauwt zacht. Zijn zus Rola doet ook verwoede pogingen maar zij is nog niet zo gewiekst. Geeuwend zet Wolk zich op mijn verjaardagsalbum om vervolgens…

Ik rijd met een matige snelheid Villeneuve-sur-Lot uit. Op het lichtst van de dag, half één, is de weg leeg. De bochtige route vanaf de rotonde naar beneden tot St. Radegonde heeft een kapotgereden wegdek. Het asfalt smelt met deze temperatuur. Daarna naar links, de smalle D420 naar Beauregard. Niemand te zien. Toch ziet de achteropkomende chauffeur…

Avond. Zacht valt het doek over de dag. Uit het westen bedekt een voile van wolkenveren de zachtblauwe avondhemel. Venus schittert al. Als een robijn fonkelt ze in het zuiden. Kinderstemmen klinken verderop de heuvel. Nog even spelen voor het donker is. In de moestuin gloeit het bol-lampje naast de tuinkabouter: rood, groen, blauw. Alles went…

Drukkend warm. De tuindeuren open. Het uitzicht: groen. De aarde, de bomen, struiken, het asfalt, alles laat nu een specifieke geur los. Samen een zomerruiker. Boven de Dordogne, een half uur rijden hiervandaan in noordelijke richting, rommelt het. Langzaam trekt een onweersbui in zuidelijke richting tot de Lot hem weer terugkaatst. Dwars…

Zomertijd. Midi. Ik ben weer terug van de bakker. Een doos met twee chocoladegebakjes ligt op de zondagseditie van de Sud Ouest, Agenais/Villeneuvois. Ernaast een pakje Drum mentholshag met blauwe Rizla. Op de vloermat van de duoplaats ligt een groene plastic zak met een dozijn oesters uit het bassin van Arcachon, nr. 2, € 4.20. De dertiende oester…

Warm. Minstens 25 graden is het op deze plek. Met zicht over de twee straatjes die elkaar ontmoeten daar waar ons huis staat. Rechts aan het eind van het ene stroomt de Vliet. Klotsende golven als er een tsjoekend bootje doorheen vaart. Vanmorgen voeren ze van rechts naar links, nu, aan het eind van de middag naar rechts, het centrum weer in. De…