Alle inzendingen over Helma af Klint Rudol

(voor Hilma af Klint (1862 - 1944)) Je bent geboren op 26 oktober 1862 in het Paleis van Karlberg in Solna, Zweden. Jouw vader was de marinecommandant Victor af Klint en jouw moeder was Mathilda Sonntag. Je was hun vierde kind en in de zomers waren jullie in het landhuis Hanmora op het eiland Adelsö in het midden van het Mälarmeer.…

Toen Helma een keer van een brocante terug kwam en hem vol trots de door haar aangeschafte kopjes liet zien, beweerde hij, dat hij ze zo lelijk vond, dat hij zoiets nog niet cadeau zou willen krijgen. Persoonlijk zou ik hier niet zo goed mee om kunnen gaan, maar volgens Helma houden zij en Arnoud van eerlijke mensen.…

De straat en het huis, zo vlak bij de desolate kerk van de Hoefstraat (die paradoxaal genoeg het alfa en omega op haar deur draagt) munten uit door een verstikkende somberheid en leiden tot een welhaast adembenemende droefenis. Ik zal nooit vergeten dat ik er afgewezen ben. We waren vaak naar de eveneens troosteloos aandoende supermarkt, ingeklemd…

Jouw jongere broer was Jacob Skytte af Duderhof (1616 - 1654), getrouwd met Anna Bielkenstjerna (1616 - 1654), en hun zoon was de edelman Gustav Adolf, die een piraat werd en de schepen in de Oostzee plunderde.…

Waar het eindigt weet ik niet, maar ik neem mijn petje af voor degene die opstaat en zegt, "Jezus, dit kan zo niet langer".…

Er zijn beelden en verhalen die zelfs mij de eetlust benemen. Zo vind ik het lastig een hap muesli naar binnen te werken als op een meter afstand de kat, na omstandig kokhalzen, zijn hele brokjesontbijt op de kamervloer serveert. Om daarna schijnbaar ongedaan zijn kloten te likken. Bij zo’n voorstelling zweeft mijn lepel nog geruime tijd besluiteloos…

Als er teveel toeschouwers zijn zie ik hoe ze af en toe steun zoekt. Haar ogen boren zich in die van mij en ik knik haar eens geruststellend toe, soms een knipoog. Als dat gebeurt weet ik dat we gelijken zijn, dat ze wel eens kwetsbaar is zoals ik dat ook ben. Ik kijk naar haar. Hoe ze praat, iets te hard en iets teveel.…

Ik sta aan de wieg van mijn graf, drie decades werkte ik aan mijn oude dag. Zorgenloos, dacht ik, als het eenmaal zover is dat ik niet meer werk, niets meer werkt, dan is er nog iets om op terug te vallen. Minimum lijden, de alom door krijtstrepenpakken bewierookte marktwerking zadelt senior op met een karig salaris, z'n eerste en laatste loonstrookje…

I. Supermarktketen Coop heeft de handen ineengeslagen met Het Wereld Natuurfonds. Door dierenplaatjes te sparen kun je bijdragen aan de bescherming van beesten en hun leefgebied. Moet je wel het plakboek erbij kopen, want daarvan gaat €1 naar het WNF. Coop kondigt aan dat ze zelf duurzaam gaan opereren. Dat heeft de advertentieafdeling nog niet helemaal…

Natuurlijk wist ik dat het er ooit een keer van moest komen, maar ik had gehoopt dat ik het rustig af zou kunnen bouwen. Dat ik hem nog enkele jaartjes aan zou kunnen moedigen bij het dreamteam van d’n Bos. Dat hij langzaamaan steeds vaker op de bank zou belanden, totdat hij er op een dag niet meer af zou komen.…

De kamer, tot nu toe zijn domein en nu dat mannetje dat af en toe zo hard gilt dat poes van schrik wegspringt. Die hem zonder erg zomaar van de sokken rijdt, dribbelend achter zijn formule-1 kar. ‘Kijk uit poes’, schrik ik regelmatig om vervolgens uit te roepen, ‘oh Maartentje, voorzichtig voor poessie!’…

Al naar gelang van mijn financiële ruimte kan ik zomede mijn collectie weer aanvullen en ben daarmee weer terug bij af (1963). Wees mild met uw oordeel, wetende dat ik binnenkort weer virtueel op reis kan gaan naar de mij zo vertrouwde plekken.…

Hij was daar niet te beroerd voor, maar tot zijn schrik zag hij Mien van de trap af komen en duwde mij achter de bank.…

Dat vraag ik u af!”…

Daarom moeten we van het gas af. We moeten dus van het gas af en we moeten van het gas af en we moeten van het gas af.…

laatst zijn we er achter gekomen dat mijn moeder een ongeneselijke ziekte heeft. door die ziekte is het niet duidelijk hoe lang zij nog leeft. ze moet allerlei kuren doorstaan. en van ziekenhuis naar ziekenhuis gaan. na velen van die kuren heeft ze weer veel nieuwe ziektes gekregen. we hebben ze allemaal bij elkaar opgeteld: nu zijn het er acht…

Alweer is het gebeurd – ik belde jou. En kreeg een pittige afwijzing: ‘Oh, dat komt niet goed uit, ik ben heel moe.’ Tja, wanneer zou jij niet moe zijn zodra jij mijn stem hoort? Laatst zaten we samen te praten. Of beter: jíj praatte. Ik luisterde – ik durfde niet anders. Want: mijn leven doet er niet toe voor jou. ‘Empathie, Femmy, dat…

Afbeelding van Cupido De aloudheid maakt de min gelijk een weeldrig kind, Opdat een man van moed zich schaam' daarmee te spelen; 't Voert wapens, opdat elk zou vrezen 't wicht te strelen, Dat jokkende ons verraadt, en vijand kwetst en vrind. Zij geeft het vleugels, wijl 't zo licht is als de wind, Vol onstandvastigheid, en los in alle…

Het voorgaande artikel had betrekking op het fysieke holon en het dualistische karakter ervan. Het gaf al aan dat de holontheorie ook moet opgaan voor sociale verbanden waarin de mens deel is van een gemeenschap. - Hoe ziet zo’n sociaal holon er uit? - Zijn we onderdeel van één of van meer sociale holons? - Geldt ook voor mensen (als subholons…

Nog draagt een voordeur van een huis in een Tilburgse straat jouw, in mijn gedachten geliefkoosde naam. Nog passeren de razendsnelle bussen in volle vaart over de Lage Witsiebaan met elektronische oranje letters boven hun voorruit die hun bestemming aangeven en die me naar jou voeren, altijd naar jou. Nog overhuiven de beschermende takken van de bomen…

Ik ontmoette hem op de Noordhoekring. Zijn vergrijsde snor en baardje vormden een smalle, dunne lijn rond zijn neus en mond. Hij stapte van zijn fiets, zette één voet naast het voorste wiel en zijn vriendelijkheid overstelpte mij. We hadden elkaar twaalf jaar niet gezien en ik herinnerde me de avonden van de eetclub en zijn opmerking dat hij mij…

Ik kan niet beweren dat mijn eerste jaren op het lyceum zeer onaangenaam geweest zijn (vanaf de vierde klas begon de spurt voor het eindexamen en moest ik mijn verstandelijke vermogens ten top voeren; dit ten koste van mijn emotionele, creatieve en sociale eigenschappen). Maar in de eerste jaren was er nog mijn vriendin, dikke Taetske uit Goirle met…

De Gemeente Tilburg is wispelturig in haar beleid: soms hardvochtig en afwijzend; soms welwillend en ze had onverwacht in haar niettemin oneindige filantropie besloten dat ik mee mocht met een reisje van de Katholieke Bond van Ouderen naar Monschau, dat ik voor het laatst aanschouwd had in 1966 met mijn oom en zijn aanstaande vrouw toen we ijs gegeten…

In België, vlak over de grens, treft men diverse soortgelijke dancings aan van ongeveer hetzelfde type en in een dergelijke gelegenheid met de hilarische maar merkwaardige naam "De Kaasboerin" waar de godganselijke middag door een meneer die op beschaafde en zeer beheerste manier op een gitaar tokkelde de brokstukken van een repertoire uit ver voorbije…

Je kunt op een mooie, aangenaam warme lentedag lekker en onbezorgd in jouw prachtige en patioachtige groene paradijs, gelegen achter jouw huis, met een boek en een drankje ontspannen, mits je eventueel te verwachten en altijd graag gezien bezoek uit voorzorg voor één keertje subtiel en goedbedoeld om de tuin weet te leiden.…

In het blikken trommeltje met de kleurige motieven dat ik eerder beschreef, bewaar ik een foto van mijn tante Gerdina, de zus van mijn moeder. Al mijn moeders zussen overleden vóór haar en in verbittering en eenzaamheid sleet ze haar laatste dagen. Op een andere foto uit de oorlogsjaren kijkt de tante flirterig de camera in. Was ze een "moffenhoer"?…

Af en toe een buitje, aan de andere kant van ons land, tenminste dat zou het geval zijn maar niets is veranderlijker dan het weer en ook zo- met de voorspellingen daaromtrent!…

Je verborgen eenzaamheid en je moedig gedragen, kwetsbare leed sloegen de bittere handen ineen en balden zich tot een dubbele vuist om de totale krankzinnigheid af te wenden.…

In 1940 was ik negen jaar en een zoon van een landarbeider. Moeder was huisvrouw. Ze hadden een arm bestaan, want de boer betaalde niet veel. Ons voordeel was, dat we een moestuin hadden, waar groenten en aardappelen op werden verbouwd. Ze bakte zelf het brood op een petroleumstel, heerlijk rook dat in huis. In 1939 werd vader wegens algemene mobilisatie…

Subtitel: Extra ruimte ijsvogel Die extra ruimte geldt primair voor de Nederlandse rivieren. De Nederlandse lang-niet-groen-genoegcoalitie in 's-Gravenhage doet slechts aan dijkversterking. Allesbehalve óntoereikend, maar zeker niet effectief genoeg; er zijn namelijk oplossingen die een triple-effect hebben. Samen met de bescherming tegen hoogwater…