Alle inzendingen over Het mooiste meisje v

...en bijvoorbeeld paleis Soestdijk weer bewoonbaar maakt! Zoiets gun ik je van harte!

...van mijn gezondheidscentrum. Was ik daarin geïnteresseerd? Tot mijn verbazing hoorde ik mezelf volmondig ja zeggen. Nu sta ik op een wachtlijst.

Een rondje om de basiliek, het publiek wakkert de wielrenners aan maar ook de wind trekt aan. In waaiers valt een peloton uiteen, een slimmerik koerst op het wiel van de derde man en spurt onder luid gejuich naar zijn mooiste.

...zijn verhaal met de woorden: ‘ Maar Roos, van dit alles ben ik erachter gekomen dat jij de ware voor me bent.’ Hij tilde dr op en begon haar te kussen…

... En het meisje, zij kreeg wat ze altijd al had gewild: een dag om nooit te vergeten.

...in Nijmegen en Zwolle. De gevels van deze V&D-vestigingen zijn een misdaad tegen de menselijkheid. Er zijn er vast meer. En er kunnen vast ook wel wat mensen weg op het hoofdkantoor. Ik zou zeggen de helft. Laat het Circus nou eindelijk maar eens beginnen.

...dromen. Het kerstboompje, dat een mooie grote kerstboom was geworden, genoot van hun vreugdekreten. En hij voelde zich gelukkig, omdat hij had kunnen laten zien wie hij werkelijk was.

...zo lust ik er nog wel een paar. Ga toch zelf zeg. Dan kun je tenminste zien waarover je praat.

...dan aan? Ja. Ik laat mezelf geen keuze, omdat ik gekozen heb te leven, in plaats van geleefd te worden.

...zich nu Margaretha noemde of Mar. Haar laatste gedachten waren absurd genoeg: Vet. Cool.

Ik ben mijn meisje kwijt en heb mijn eer behouden, ben nog nooit zo eenzaam geweest.

...de vrijspraak van V. voor verkrachting. Het OM had 25 jaar celstraf en tbs met dwangverpleging geëist.

...blijven me altijd herinneren aan die zomerse dag op dat witte grasveld.

...Tot die tijd ben ik er voor jou om jou te beschermen. Kom maar bij mij en geef je over. In overgave zul je de mooiste groei laten zien." Liefs,

V(r)ede In gedachten gaan bij velen de registers open van ondergesneeuwde gevoelens die veelal met kerst de kop op steken...

Hoi, ik ben T. Gendraats (m/v), vandaag heb ik een gestoomde makreel schoon gemaakt, onder applaus van mijn twee katten. De vraag is, wanneer ben je er zeker van dat alle graten zijn verwijderd?

...nattigheid valt de groep uiteen als de roep van een ouder door de nacht hen terug naar verschillende huizen trekt.

...wie weet dat er toch nog iets van mijn visioenen zal gaan uitkomen. Ik laat haar momenteel alvast wat wennen aan de schaakstukken.

...Uiteindelijk sta ik in de nis en borstel Eefje. Hier is het bij gebleven.

...mooi. Je deed je best niet. Daarom heeft zwarte Piet je een zakje zout gegeven.

...lacht naar me. Zijn rijbewijs, een vrouw, de file is opgelost, nou komt de rest vanzelf wel.

...hoorde dat allemaal met een bezorgde blik aan. Hij dacht, dat het alleen in de grote stad voorkwam, maar nu hier in het dorp ook al.

...niet in de gaten, dat ze het met mijn hand deed, darling.'' Toen werd ik echt giftig en schold je keihard uit voor ploert. Iedereen keek naar ons.'' ''Het was maar een geintje, darling.''

...dat allemaal met een bezorgde blik aan. Hij dacht, dat het alleen in de grote stad voorkwam, maar nu hier ook al.

...in de maling, ik zie het aan zijn ogen, hij wil ons op stang jagen en het is hem nog bijna gelukt ook.'' Even later stelde ik ze gerust, want mijn fantasie had mij weer parten gespeeld.

...Vanzelsprekend had ik de eerste prijs in de quiz gewonnen.... Maar het leven dat me te wachten stond, de toekomst die voor me lag zou me allerminst de hoofdprijs of een schoonheidsprijs bieden, integendeel......

...dader nooit meer in herhaling vervalt. En het komt het dichtste bij wat voelt als recht.

...dacht, meisje mijn, ik wil je niet misbruiken, laten we gewoon roken en drinken en vooral plezier beleven omdat het moment daar is. Haar verfijnde gelaatstrekken zag ik toen ik mijn leesbril op zette, daarna haakte zij af. En dat begrijp ik niet, zij was toch mijn meisje mijn ?

...en uiteindelijk gedood. Maar niets is zo sterk als de verbittering in ons hart, het blijft leven, het blijft je roepen, ongehoord gehoord.

...aan dit verhaal. Soms kan ik blij zijn, dat mijn lerares gebeld heeft. Ook al ben ik de meeste tijd er boos over, omdat ik nog steeds niet begrijp, waarom ze me niet heeft laten gaan...**