Alle inzendingen van Nathalie

Je zal maar een gouden ganzenveer in je reet gestoken krijgen. Heb je echt geleefd, toch?

Ik ben geen man, ik ben geen vrouw. Een minderheid legt mij op dat ik me niet mag profileren als man of vrouw. En dan kom ik in opstand, plas elk openbaar toilet onder, zitten of staan, ik zijk toch wel. Schijten doe ik ook, vooral op deuggleuven die genderneutraal hun geslachtloze kinderen...

Het is laat, het is altijd laat. Tijdstip stipt meedogenloos aan alles een eind en dat is echt laat, misschien wel te laat. Ik heb een vent gekend, lachte iedereen uit en liet scheten op het wereldgebeuren, onnavolgbaar ving hij mij in kleuren zonder weerga. Zo was hij wel, blanke lakens...

een ezel over het paard getild kikker die van het padje is poes met een kater kippige haan het wordt bijna een gedicht uitgevogeld, de baviaan mieren liggen overhoop, de hond in katzwijm een slak haast zich in slijm in sporen als nooit tevoren

Het was een aangename voorjaarsavond toen de vrouw en haar man hun vrienden uitnodigden voor een gezellig etentje. De tafel was mooi gedekt met het beste porselein, zilver en kristal, en zacht geurende kaarsen die de eetlust aangenaam opwekten. Dure wijnen uit bekroonde jaren vergezelden de exquise...

Als ik nu jouw sleutel in het slot zou horen, dan zou ik meteen rechtop gaan zitten en de stralendste glimlach zou op mijn gezicht verschijnen... Als ik je nu zou zien, zou ik in je weg willen kruipen, om je vervolgens nooit meer te laten gaan... Als ik je nu zou zien, zou ik je willen zeggen...

De droom sublimeert mijn gevoelens, geen woorden voor. Immer weer verlies ik mezelf in slaap gewiegd, de waarheid liegt.

Ik zou graag zien dat den Heere een keer in mij is...

U weet niet hoe vergevingsgezind ik kan zijn als ik aan de beurt kom. Er zijn goden van hun geloof gevallen voor mij. Weerspiegelend is er geen ongelijk, wat een mooi wijf is mijn lijf.

Tsja, Fred is opgerot, dan mag ik weer. Eerlijk gezegd, ik mocht hem niet echt. Een heer in bed, maar een loeder als ik verwacht een beest. En dat is hij nooit geweest.

Gegroefd, gerimpeld, een leven beproefd, het oude lijf zat pimpelt, krijgt met moeite de schroefdop van de klare, dat was leven, dat was je ware. Vervolgens met een glimlach in slaap vallen, wakker worden is geen optie.

Het grootste voordeel van 'het toneel verlaten' is dat je 'uit de picture' bent. Heerlijk die rust, geen smalende reacties die op je kont meerijden. Ik ben inmiddels de man van mijn leven tegengekomen en ik heb besloten voor altijd bij hem te blijven. Hij laat mij mezelf zijn, zet koffie en...

Ooit had ik een vader een moeder en een zus, een redelijk doorsnee gezin. Hoe vanzelfsprekend was het dat mijn vader een sterke man was? Hoe vanzelfsprekend was het dat mijn moeder me verzorgde en overstelpte met liefde? Hoe vanzelfsprekend was het dat mijn grote zus alvast een weg voor me baande...

Ik zit in een achtbaan en kan er niet uit. Wanneer komt men er achter dat ik helemaal alleen achtergebleven ben in deze (mijn?) nachtmerrie? Zal ik badend in het zweet wakker worden en ontdekken dat er al een waterig zonnetje schijnt omdat een nieuwe dag is aangebroken? Helaas, de rit in deze...

Het interesseert mij niet wat je voor de kost doet. Ik wil weten waar jij naar hunkert, en of je durft te dromen over het ontmoeten van je hartsverlangen. Het interesseert mij niet hoe oud je bent. Ik wil weten of je het wilt riskeren om er uit te zien als een dwaas, omwille van liefde, van je...

Niemand zeggen, hier leg ik mijn zakdoek neer, ruggelings de armen in elkaar gehaakt, het schoolplein om de kring hield de adem in, als de neuzen dezelfde kant op wezen moest er gekust worden, vluchtig en beschaamd, gevoelens ontdekkend die nu puberaal worden genoemd. Hoe anders is het nu, als...

Absurde situatie, ik sta voor het graf van mijn lieve lief. Geen steen, neen, maar planten en bloemen, ik wil de wortels naar zijn vergane glorie terwijl wormen knagen en insecten zoemen. Zo ken ik hem en zo wil ik hem ook vergeten, en dan vormt zich zomaar een arm om mijn schouder, steels blik ik...

De trap naar beneden, ik ging terug naar de kroeg waar ik hem tegenkwam. De leegte is overweldigend, eenzaam worstel ik mij door het publiek naar de bar om een glaasje wijn te bemachtigen. Sfeer proef ik, maar niet wat er ooit was. Morgen ga ik terug naar de plek waar ik hem heb achter gelaten,...

Jouw dood was niet vergeefs, want jij gaf mij mijn leven.

Daar ligt ie dan, gekoeld als z'n favoriete drankje, ik heb hem nog een dag. Gewassen, netjes geschoren, gemakkelijke kleding en ouwe schoenen want, "dat zit zo lekker". Morgen geef ik hem terug aan de zandgronden van zijn geboortestad, zullen wormen en ander ongedierte tot op zijn bot gaan,...

Zo maar, zit naast mij op de bank, zakt onderuit, glaasje Beerenburg glipt onnavolgbaar uit zijn ongenaakbare rechterhand, hij trekt een scheef gezicht. "Godverdomme", zeg ik, "doe mij dit niet aan", hersendood glimlacht hij alleen nog maar, alsof hij wil zeggen dat hij toch gelijk had....

Dat wilde ik ook worden, later, wist ik veel dat ik daarmee de gelukkigste periode uit mijn leven zou afsluiten. Omdat ik wilde groeien ben ik nu kleiner dan ooit, het meisje dat nieuwsgierig was naar wat die grote mensen in de voorkamer elkaar te zeggen hadden, dat meisje is volwassen geworden....

Sorry dat ik zo kom binnen vallen, ik heb al enige tijd last van een stalker, een randdebiel die denkt te weten wat goed voor mij is. Na enig aandringen mijnerzijds heeft deze persoon toegegeven dat hij toch ook wel iets geschreven schijnt te kunnen hebben, essays of zoiets. Tegelijkertijd ontzegt...

Heleen van Royen, een vrouw met een verhaal dat weinig om het lijf heeft. En dat heeft ze bewezen, sterker nog, Heleen heeft niets om het lijf, bewijst een en ander met een cupje A en een streepje dat ze voor heeft op andere vrouwen. Ik las en zag dat in de krant. Haar vent heeft geen sixpack, zegt...

De stoel, waarin zij neerzeeg, was veel te groot, echt gemakkelijk zat ze dus niet. Deels kwam dat ook omdat ze vandaag, een soort van feestdag, een koninklijke string had aangetrokken. "Goudbrokaat zit niet plezierig", besefte ze, maar ze droeg haar kruis lijdzaam. Met de billen bloot voor een...

Mijn vriend draait de laatste tijd alleen nog maar een bepaald nummer van The Collectors: "One act play". Als er ooit een vrouwvriendelijk muziekstuk is geschreven, dan is dit het wel, die immense spijtbetuiging gewikkeld in een prachtige melodie. Maar ja, je zal die vrouw maar zijn, lig je toch...

Mijn naam is Nathalie, niet zo piep meer maar ook nog niet verbannen naar de geraniums. Anders gezegd, naast de bikinilijn heeft sinds enige tijd ook mijn bovenlip behoefte aan ontharing, de dames onder de lezers herkennen dit waarschijnlijk wel. Ik heb al heel wat strijd moeten leveren in mijn...