Het leek wel alsof er een magnetisch veld om haar heen was gecreëerd waar het positieve niet kon overleven. Ze trok alleen maar negativiteit aan. Haar leven was één doffe ellende.
Moeizaam gleed ze uit bed en slofte naar het toilet. Ze waste haar handen, schudde haar hoofd en schuifelde de trap af naar de huiskamer. Niets was meer zoals het ooit…
De bus reed niet vanwege het hondenweer. Ik terug naar school. Zegt Hans Peek: “geen probleem, ik heb een groot huis”. Wel met dubbele tong.’
‘We stappen in zijn vauxhall. Komen bij zijn grote huis. Ik ga in de keuken zitten met een glas chocolademelk. Bij binnenkomst zie ik de vrouw van Peek. Ze trekt helemaal wit weg.…
En daar was ie dan in zijn auto, gelijk had hij, want het was hondenweer. Leuk een neef op bezoek, is me nog nooit overkomen. Onze familiebanden zijn niet zo sterk en laat me eerlijk wezen, ze moeten allemaal veel tijd aan hun eigen nakomelingen besteden.…
'Zeg dat wel, mijn lieve Hildegarde, het is hondenweer, maar zoals altijd biedt jij onderdak aan armzalige zwerfhonden!', overdrijft Philippe. 'Er is nog veel meer noodweer onderweg, maar bij mij zijn jullie veilig!', zegt de uiterst sexy geklede Hildegarde, terwijl zij Philippe drie keer hartstochtelijk op de mond kust.…
443
Bezig met laden