Alle inzendingen over Mam....

Nee Mam, ik leg het je nog weleens rustig uit. Da’s goed knul, denk je aan je was? Witte overhemden niet in de zak met bont.. Ja mam! En nog 's wat Mark … Wil je die vieze oude man in Brussel niet meer zoenen, daar wordt mama onpasselijk van.. Goed mam, dag mam..…

“Hoe vroeg is vroeg mam?” “Beginnen we weer opnieuw?” “Ja mam.” “Mooi niet. Slapen nu en geen woord meer.” “Oké.” “Dat was toch nog één woordje.” “Ja.” “Dat ook.” “Ja mam.” “Ga nou maar slapen, eigenwijs” “Trusten mam.” “Trusten kind.” “Doet U het licht uit?” “Doe ik.” “Tot morgen mam.” Tot morgen kind.” Knip. Donker.…

Oke mam, dat is fijn!!…

Ja mam. Ik ging rechtsom. Ik wist niet zeker of ze me kon zien, maar als ze me linksom had zien fietsen had ze zich zorgen gemaakt. Dat gunde ik haar niet. Ik ben nog wel een kind, maar begin toch volwassen te worden.…

De tijd maakt zich zichtbaarder wanneer men ouder wordt, en de jaren doen met een mens wat geen pen kan verwoorden of verklaren. Het is de tijd die het lichaam betast, die diepe groeven maakt op het gelaat en ons wegrukt uit dit leven. Het is dezelfde tijd die mij hielp om jou te beschrijven in je slaap, om jou in beelden te tekenen, te schilderen…

mam: mag de kleine bij jou het weekend? Zonder na te denken zeg ik: natuurlijk. Het kind is opa-gek, heerlijk en ik ben totaal niet jaloers dat ie met Opa een heel ander contact heeft dan met Oma. Mam: moet je dat nog met Pap overleggen? Nee lieverd, dat vertel ik gewoon. Einde app.…

Maar dit keer was mam nog niet uitgesproken. Ze zei erachteraan “ik ben hartstikke nieuwsgierig…” Mijn hart maakte van binnen een sprongetje. Zovaak hadden we het erover gehad, zo vaak had het gesprek een leeg en onbegrepen gevoel bij me achtergelaten, maar nu was dit anders.…

Met melk meer Mams!…

Er werd aan mijn slaapkamerdeur geklopt en mijn 13 jarige zoon deelde mij mede: “telefoon Mam”. Ik mopperde vanwege het tijdstip, waarop hij zei: “”Ach je weet het he Mam, zonder de telefoon ben je nergens, dus ook niet in bed”. Het is een lieve knul, met een bepaalde levenswijsheid.…

‘Hoi mam.’ Haar stem klinkt hol in de halflege kamer. Haar moeder kijkt schuin over haar schouder. ‘Daar ben je. Kon je niet eerder weg van je werk?’ ‘Het is nog voor twaalven, mam. Zoveel is er niet meer te doen.’ De moeder laat haar blik over de inhoud van de doos gaan.…

Of je krijgt een telefoontje: "Mam, ik ben wat vergeten". "Kun jij het opsturen of de volgende keer meenemen"? Mag ik ook bij jou languit op de bank liggen ? Nee wordt er dan gezegd. Oh, ja ook graag schoenen uit en jassen aan de kapstok. Mam. je tas zet je niet op mijn keukentafel maar op de grond.…

En o ja mam stuur nou geen you tube clipje van Donna summer meer. Maar zeg ik: je wilde toch weten wie dat was? Was ik vroeger fan van. Allemaal oude zooi man. Pardon zeg ik en kijk eens naar wat voor een t-shirt je aan hebt? De Beatles die zijn nog ouder. Maar wel cool mam. En ik ga er vanavond mee schuren.…

"Wat nou mam, het wordt steeds gekker. Waarom doe je nou zo moeilijk over dat vier halen, drie betalen? Wat geeft dat nou? Het zijn toch hartstikke mooie dingen? Ja natuurlijk heb ik ze echt nodig. Ja alles, zeker weten. Mag ik ze kopen mam? Please?” Moeder geeft zich blijkbaar gewonnen. Het meisje springt op en neer in de winkel. “Ja echt.…

“Wie deed dat, mam?”, herhaalt hij zijn vraag, al wat minder geagiteerd. “Een vogel”, antwoordt mam naar waarheid, “die heeft vanuit de lucht op jouw hoofd gepoept. En als een vogel op je hoofd poept, dan betekent dat geluk, Thijs”. “Geluk?”, reageert het manneke niet-begrijpend, “dat wil ik niet. Ik vind vogelpoep vies.”…

"Mam" hoor ik "ben thuis". Mijn jongste die uit school komt. Ik ga naar beneden hoor zijn verhalen aan en aai hem over zijn koppie en geef hem een kus. Zet een kopje thee en haal de speculaasjes uit de kast. Gezellig mam, zegt hij. Ja zeker zeg ik en denk ondanks alles geniet ik van mijn kinderen. Want ach ..mijn beurt komt nog wel!…

Dan heb ik de beste herinneringen voor het laatst bewaard; als zij zoveel tijd met mij wilde doorbrengen en het nooit bij woorden bleef...ik ook van jou, mam. Binnenkort kan ik mijn geluk niet meer op, er komt een kleintje in huis. Na vier jaar vol houden dat het beter is zo, wie houd ik nu voor de gek?…

We zijn op een wankele leeftijd dat die acties gewoon niet meer door onszelf gedaan kunnen en mogen worden, dus een rondje makend zegt de jongste spruit, inmiddels ook al moeder natuurlijk: maar Mam, ik kan ook behangen hoor. Wat een mazzel dat ze dat van Pap geleerd heeft!…

“Ik ben geen baby meer mam”. Gromde Sebastiaan en zijn zusje lachte hem hatelijk uit. Ze liepen met zijn allen naar de auto toen Tim riep: “Mam, ik moet nog plassen hoor!” “Ja mam, ik heb mijn huiswerk nog binnen liggen!” Tom wees naar de deur en schreeuwde; “De kat heeft nog geen eten gehad!” “Dat regel ik, echt waar.…

'Ik heb het gevraagd, Mam!' 'Wat, líeverd? 'Aan de buurvrouw, of ze die brief ook heeft gekregen van Sinterklaas. Dat die bij ons thuis.' 'En, wat zij ze?' 'Ze moet werken, dan is ze niet thuis'. 'Misschien kan ze een verlanglijstje maken'. 'Dat wil ik ook Mam. Wil je me helpen?' 'Ach, lieve kind, Mamma moet eten maken.…

Als mijn kind dus “thuiskomt” en haar vader treft, vraagt ze: waar is mam? Nou die is er nu dus niet maar komt met een kwartiertje, ze past intussen de twee stelletjes, eentje zit prima, de ander minder maar ja, ze heeft er aan eentje genoeg nietwaar? Mam had ook nog een zwarte tas, dus aangekleed gaat uit!…

En daar ligt mams, links en rechts en iets verder uitgewaaid, onbetrouwbare wind, maar dit park is waar zij haar plekje vindt.…

“Mam? Ben jij dat? Hoe heb je me gevonden, hoe wist je waar ze me mee naar toe hadden genomen? Mam?” Honderden vragen sluimeren in mijn hoofd en ik wil ze allemaal vragen maar... Dan zie ik haar lieve ogen en haar gezicht, ze kijkt bezorgd..”Mam waar ben ik?”…

Het magere ding rekent trillend mijn Dodie Mam Fopspeen af. Ik krijg een zegeltje. Deze keer kan ik het luid opkomende SUPER!!! niet inhouden.…

Dit zijn herinneringen, ik zou er veel voor over hebben, om nog éénmaal dat kleine meisje van acht te zijn en samen met pap en mam kerst te vieren!…

Nieuwbakken mams koestert een engeltje aan haar boezem, onwetend van de taart die ze wil gooien. Zij noemen haar Anne Fleur, trotse ouders geven mooie namen. Anne Fleur heeft daar geen boodschap aan en stenigt zichzelf een weg naar haar eigen gelijk.…

Ik besluit te bellen en ze zegt: mam, maak €0.01 over en vermeld je nummer! Intussen zit ook zij (jonger hè) meteen te kijken en zegt: hij heeft Insta, ik stuur hem een berichtje! Meteen wordt er geantwoord en kind vraagt: mam, bijzonderheden van de portemonnee? Ik zeg, vraag hem welke kleur ie heeft?…

Hebben jij en mams hem beter opgevoed soms? Als je echt volwassen wilt zijn, dan moet je niet meer zeuren over je opvoeding. Wanneer stop je daarmee? Rond je twintigste, liefst eerder.…

Het jonge ding rekent trillend mijn Dodie Mam Fopspeen af. Ik krijg een zegeltje. Deze keer kan ik het luid opkomende JIPPIE niet inhouden…

Ik deed de keukendeur open en zag mijn mam op de grond liggen. De grond was vol bloed. Ik gilde en gilde. De geest stond achter haar om nog eens toe te slaan. Op de tafel stond een kruidendrankje en ik smeet dat naar de geest. De geest liet zijn mes vallen en verdween. Mijn moeder lag daar hulpeloos op de grond.…

In diezelfde week opnieuw een belletje, mam, kijk nou wat er in een boodschappenpakket zat?…