Alle inzendingen over Meeuwen

Toen ik nog een kind was, en de zee ver weg, zag ik soms, de enkele keer dat ik op een vakantie op een boot ging, naar Engeland of Scandinavië, meeuwen. Of als ik op de boot van Schiermonnikoog voer; meeuwen.…

Daarna vloog de oude meeuw weg en geen enkele meeuw heeft hem ooit nog gezien.    …

Waarschijnlijk die van een meeuw. De natte troep in zijn haren vormt voor het stevige manneke een onverklaarbaar fenomeen. Een fenomeen waarvan hij instinctief aanvoelt dat het vies is. “Wie deed dat?” vraagt hij strijdlustig rondkijkend op een toon van “als die zich meldt, dan sla ik hem helemaal in elkaar”.…

Welnu, ik bestelde een haring, dacht er rustig mee weg te komen, springt er opeens een meeuw letterlijk op mijn hoofd, ik kon nog maar net mijn haring in veiligheid stellen, twee oude vrouwen hadden er wel schik in en ikzelf ook wel. Later las ik pas het bordje 'Pas op voor de meeuwen!'.…

Dichter bij de zee mis ik de meeuwen met het extreme subjectivisme waarmee het gemis van meeuwen zich openbaart. Mijn kleren trek ik aan op het verlaten eiland. Ik volg de duif van mijn geliefde. Wolken vol jeugdige overmoed trekken over het grasland. We hebben een discussie, een prachtige dwaas en ik. Er blijft niets anders over dan projectie.…

De meeuwen stonden er nog. Genieten? Kunnen meeuwen genieten? Of nee, ik moest beter kijken. Een meeuw zwom. Het was een wat grotere mantelmeeuw die op een plek zwom waar het ijs blijkbaar was verdwenen. En daar fladderde een andere meeuw op om een meter verder zijn poten voorzichtig op het ijs te zetten. En nog een meeuw vloog op.…

door een defect waardoor we voortdurend en meer dan ons lief was, vergast werden op de opgewekte en enthousiaste klanken van meeuw en branding.…

door een defect, waardoor we voortdurend en meer dan ons lief was, vergast werden op de opgewekte en enthousiaste klanken van meeuw en branding.…

Door een mechaniekje in het innerlijk van de meeuw, aangedreven door batterijen, was de vogel in staat bij tussenpozen een krijsend geluid voort te brengen, als een rechtgeaarde meeuw, waarbij als "toegift" of "nevenverschijnsel" de geluiden van de branding en van de ruisende zee weerklonken.…

de meeuw in mij.…

Het lijstje ziet er als volgt uit: dit is uw persoonlijke Tuinvogeltelling ekster 3 merel 4 spreeuw 20 koolmees 4 pimpelmees 2 roodborstje 1 zwarte kraai 3 meeuwen 20 de spreeuwen en meeuwen kwamen in een groep voorbij.…

De meeuw pikt. Eén keer. Nog een keer. Het spartelen stopt. We lopen door. De hele wandeling ben ik ermee bezig. Hier zou ik om willen kunnen huilen. Thuis schep ik voer in de hondenbak. Ze schrokt het weg zonder te kauwen en proeven. Daarna slobbert ze water. Ik zet de waterkoker aan.…

Spierwit ook nog, ik kan alleen niet zien wat voor soort het is, waarop man zegt: vast een meeuw. Nee joh het is geen meeuw, dat weet ik zeker, maar we zien het beiden wel - en niet dus.…

De aalscholvers en meeuwen, die zo vredig rond zwemmen pelden hier zonder medelijden hun maaltijden.…

Meeuwen zoeken het tevergeefs hogerop terwijl zij langs de gevels zwermen. De kou van een late novemberdag doordrong mijn botten terwijl ik hier stond te wachten op een taxi die me naar een meer florissante omgeving zou brengen.....…

Zij zag de meeuwen niet die joyeus rondcirkelden bij het venster. Zij zag de witte, pluizige, trage wolken niet niet die rustig voortdreven boven de stad zoals altijd al en zoals tot in lengte van dagen. Zij had geen aandacht voor de paarse kopjes van de krokusjes op hun fragiele steeltjes in het vroege voorjaar.…

De witte branding beroerde de vloedlijn onophoudelijk met steeds opnieuw aanrollende golven en meeuwen dartelden opgewekt en lichtzinnig boven de blauwgrijze watervlakte. Kinderen groeven enthousiast kuilen met metalen blinkende schepjes en wandelaars flaneerden voorbij over de boulevard.…

eh meeuwen.’ Zij deed alsof ze niets gemerkt had, en at met een lichte grijns verder, rondom genietend van de mooie natuur. ‘Heb ik iets gemist, lieverd?’…

Op mijn terugreis verjoeg bij de halte een zwerm meeuwen een zwerm duiven die juist was neergestreken. Gekortwiekt kon ik de weg naar huis aanvaarden.…

Een meeuw schreeuwt schitterend en vliegt in vrijheid.…

Een bleek zonnetje duikt af en toe op tussen de schapenwolkjes en meeuwen, die ik benijd om hun sterke vleugels, dartelen vrolijk in de rondte.... Op de Tilburgse markt wapperen als vanouds voor een kraam nachtjaponnen in een licht briesje en de verkoper noemt mij hun prijs.…

Nog drinken we citroenthee; eindeloos veel citroenthee drinken we, maar hoe vaak zal ik de ophaalbrug bij de Von Weberstraat nog passeren, waaronder het zwarte of loodgrijze water van het Wilhelminakanaal kabbelt en klotst en waarboven soms dartele meeuwen buitelen, op mijn weg naar jou?…

We drinken nog citroenthee, eindeloos veel citroenthee drinken we, maar hoe vaak zal ik de ophaalbrug bij de Von Weberstraat nog passeren, waaronder het zwarte of loodgrijze water van het Wilhelminakanaal kabbelt en klotst en waarboven soms dartele meeuwen buitelen, op mijn weg naar jou?…

Tijdens de vertraagde wandeling fluit ze het refrein over faunavervalsing met de meeuwen mee. Haar leven in vogelvlucht: trotse tenoren stollen in een aria vol verdriet. Dan ziet ze de houten bunker, bewaakt door de laatste seinwachter. Als de wind glijdt ze langs hem heen, diep afdalend in de donkere aarde.…

Denk eens aan meeuwen, die luid schallend voortzwemmen op vrolijk golvend water. Deze dieren geven hun boodschap door aan grutto en kievit, welke snel over weiden heen vliegen om tenslotte neer te dalen bij een bosrand. Daar moedigen ze de spechten aan om des te harder te roffelen op de bomen, zodat het mag klinken als opwekkend slagwerk.…

Hoe ze het zien weet ik niet, maar opeens waren er wel ongeveer twintig meeuwen op de grond gedaald en weg was het brood. Meeuwen zijn schuw, maar nu waren ze er en ik stond er misschien zes meter vandaan, verschrikkelijke honger hadden ze dus nu de sloten dicht waren gevroren en geen visje was te bemachtigen.…

Wat witgrijze meeuwen competeren het geheel. Ik moet me inhouden mevrouw anders geef ik teveel. Maar ja, als u gaat voor al dat prachtige grijs, blijft er voor mij wat meer zonnepracht over!"…

Misschien weten de late meeuwen het wel. Liever wacht ik nergens meer op. Geniet ik van vandaag. Luister ik naar het eb- en vloedverhaal van de zee..... en leef dit leven niet versnelt maar heel bewust en traag .…

opende de zware schuifdeur die de grote zaal begrensde, waardoor een windvlaag over de broze gestalten van zijn mede-bejaarden streek en een cognackleurig gordijn baldadig naar binnen woei en strooide het brood verwachtingsvol op de grijze tegels van de binnenplaats waarop nog klonters sneeuw getuigden van de strenge winter en wachtte af tot de slimme meeuwen…

Sneeuwwitte meeuwen fladderen krijsend, met voorwereldlijk aandoende vleugels, rond een kunstwerk met geheimzinnige betekenis en in de verte zie je nog juist de lage houten brug waarover meestal een drukke verkeersstroom passeert en die sinds jaar en dag de oevers van het Wilhelminakanaal verbindt.....…