Alle inzendingen over Storm of kleinkind

En zo kan ik schrijven over de op hande zijnde storm, maar het verhaaltje over Ruben was vele malen leuker....…

Morgen storm, dus hoed U allen, waai niet uit je schoenen, je jas - je verschoning of zoals ik ooit een kleindochter zei, bij een harde wind: je waait uit je toppie!…

Wanneer ons kleinkind ons vertelt: “Jullie worden overgrootouders”, dan voelen we alle pijntjes en ongemakken nauwelijks meer en ons zelf, in plaats van stokoud, weer jong belegen!…

Morgen ziet oma haar kleinzoon. Dat overkomt wel meer grootmoeders, zult u denken, maar deze oma ziet haar kleinzoon slechts een keer per half jaar. Onder begeleiding mag ze een uur genieten van hem, er speelt een en ander in de familie, sommigen van hen mogen daar zelfs niet bij zijn. De vorige keer, ik was daar voor het eerst bij, vond een familielid…

Een kleinkind scoort dus meer dan een kind van de rekening.....…

Ze stonden samen op het bruggetje, de jongen en het meisje, en als je ze zou zien staan dan zou je denken dat je in een sprookje was beland. De zon scheen nog zwak. Het water kabbelde rustig onder hen door, maar hun was het alsof met wilde golven tegen de oever en tegen de brug aan werd geslagen. Ook de wind die zachtjes blies, stormde om hun heen…

Blij dat ze de storm symbolisch kunnen sluiten. Huiskamerheroïek. Aan de andere kant kent storm ongekend veel positieve ervaringen. De boel wordt eens flink doorgelucht, want ook op straat moet dat gebeuren en oude energieën maken plaats voor frisse energieën.…

Het is niet de storm die stof doet opwaaien, maar de stilte ervoor...…

Oma, mag ik komen logeren, domme vraag want natuurlijk mag ze dat en ik vraag haar: kom je op de fiets, want dan rij ik je tegemoet of: je doet je ‘ oortjes ‘ in en laat weten wanneer je weggaat dan hoor ik waar je bent…het blijft even stil en ze zegt: ehhh Oma, de oortjes hebben in de appelsap gelegen en doen het niet. Tja, ongelukje dus en daar kunnen…

In mijn vroege tienerjaren zou de ontmoeting aanleiding hebben kunnen zijn tot mijn razende, exorbitante verliefdheid, maar mijn ouderdom beschouwt hem als een zoon, als het kleinkind dat ik nooit het mijne zal kunnen noemen.....…

Daar bij het kraaien van de haan, het ochtendgloren door haar raam, ontwaakte zij - het melkmeisje, het meisje met de melkkan. Spreidde haar lakens, zei de nieuwe morgen gedag, en trok haar werkkledij aan, ach de steeksels vallen los, maar ze had geen tijd voor haarzelf. Beneden staan de tafels reeds al klaar gedekt te worden met het porselein…

Want zodra de storm opkomt, neemt hij niet meer af. Ik probeer de storm te bedaren, te sussen, maar ze slaat zich van mij af. We praten, we schreeuwen, maar zo plots als de storm verscheen, verdwijnt zij weer, en doet de deur achter zich dicht. Ik blijf achter met scherven en stukken, en geen steen om op te staan.…

Ik wist waar ik aan begon. De oostkust van Patagonie is niet het meest lieflijke deel van de wereld om te bezeilen. De Drake Passage en Kaap Hoorn in het zuidpuntje van Zuid Amerika zijn berucht. Darwin, die hier met de Beagle ruim voor mij voer sprak over 'droge, zeer harde wind uit het zuidwesten' en 'stormachtig weer'. Niet voor niets worden…

Ik prees haar uitspraak van het Nederlands en beweerde dat deze nog verdergaand zeer zou verbeteren met enige oefening zodat ook het voorlezen aan haar kleinkind een succes zou worden.…

Terwijl ik tevreden terugkijk op de dag van gisteren, toen ik zo stoer was het een en ander zelf te willen doen en dat betaalde met wat lichamelijke mankementen, met een heerlijk opgeruimd kastje als gevolg, kwam vandaag na twee weken vakantie de hulp weer. Na twee weken die ze natuurlijk verdiende want als geen ander weet ik dat gezin voor werk gaat…

Natuurlijk let ik op koopjes, aanbiedingen die we hier dan ook nog gebruiken, ja daar gaan we wel voor net als vandaag. Het nadeel van de huidige tijd is dat men nu bijvoorbeeld slechts twee dagen een bepaalde aanbieding doet, wat in dit geval betekend: 4 flessen wasmiddel voor €8,- normaal €10.- dus die €2,- is dan mooi meegenomen. Alleen op dinsdag…

Twee prachtige kleindochters, eentje waar ik al eerder over schreef maar ook Jasmijn wil niet overgeslagen worden en dat is logisch. Ze is een lief kind, een net beginnende puber met al heel wat ellende achter haar kiezen. Waarom men dat gezegde uitgevonden heeft, weet ik niet want: iets achter je kiezen hebben is iets wat in de weg zit en zo snel mogelijk…

Je zoekt dekking en wacht tot de pyroplactische storm is gaan liggen en de aswolk optrekt. In één enkel ogenblik overzie je de schade en weet dat je alles verloren hebt. Nee, ik hou niet van ze! Ik ben nou eenmaal niet zo avontuurlijk ingesteld.…

Het was een stilte voor de storm.…

Voort, voort drijft de storm en voert mij met de wind mee. De elementen trotseren mij en brengen me, ongehavend, naar de volgende kustplaats. Daar neem ik plaats in een ontspanning boven op het duin achter glas, koffie met cognac. Nu nog naar huis zien te komen.…

Daardoor gebeurde het dat ik geen tien minuten hoefde te lopen naar mijn logeeradres, maar drie kwartier en dat dan ook nog eens in de stromende regen en vliegende storm. Omdat ik zo zwaar beladen was, met een koffer op wielen en twee zware schoudertassen, kon ik me op geen enkele manier beschermen tegen het natuurgeweld.…

  Buiten loeit het restant van een tropische orkaan en binnen wachten we angstvallig af of de partytent het houdt. Tot nu toe wel. Schuddebuikend trotseert het doek de stormvlagen in een woeste dans met de buitelende wind. Ik heb haar maanden geleden uit voorzorg met de accuschroefboormachine verankerd. Wat een genot om die lange  schobbejakken, waar…

Na een kwartier tegen de wind inlopen keerde ik om, maar hij wilde verder, zo fijn vond hij het in de storm. ''We gaan terug Max, ik word erg moe.'' ''Hij luisterde meteen, en zei: ''Oké baas'', en nu vlogen wij bijna vooruit. Ik zag hem genieten en hij kwam naar me toe, want ik moest hem knuffelen.…

De eenzaamheid is een stille storm die al onze takken afbreekt. Maar ook onze wortels sterker maakt en ons leert om te bloeien in de wind. De eenzaamheid is een stille storm die al onze illusies wegblaast maar ook onze dromen helderder maakt. En ons leert om te stralen in de nacht.…

Het is stil, het is rustig Het is een prachtig uitzicht Het is een plaatje van een uitzicht Ik wordt wakker in Zuid-Spanje Mijn oog is gericht op Afrika Morgen pas terug naar Nederland Maar het is ook het uitzicht op de storm Want dit is hier stilte voor de storm Voor de stormen der stormen Op het slagveld, in de politiek, religies In…

De reis naar Dronten zou drie uur duren, zo verklaarde ze, maar ze ging graag met de trein om getuige te kunnen zijn van de doop van haar kleinkind. Zo is een oma. Ik vertelde haar van mijn kant over de schamele, bescheiden cadeautjes die ik in een tas bij me droeg, bestemd voor een verre, overzeese vriendin.…

En had dan je best gedaan om álle klinkers in de naam te verwerken (hoewel mensen die de 'o' als 'au' uitspreken hier al voor zorgen, menig kleinkind roept tenslotte 'Auma! Auma!').…

Met aan mijn hand een kleinkind van zeven jaar, schiet ik zo vreselijk in brand dat ik zeg: zal ik jullie eventjes laten zien wat je voor littekens krijgt wanneer je over kanker roept? Bruine gezichtjes worden een tintje lichter....maar mevrouw: we bedoelen het helemaal zo niet.…

Zij had geen kind of kleinkind om de pop aan te schenken, maar werkte toch ijverig en gestaag door, voorzag het hoofd van ogen, neus en mond en het geheel naderde zijn voltooiing. Het late licht van november streek mild over de handen en ogen die zich ingespannen aan hun taak wijdden.…

En nog enkele spulletjes die daar eveneens wachten op een kind of kleinkind dat nog niet overrompeld is door het leven en dat dit in alle onschuld en blijmoedigheid omhelst en dat opgewekt en vol van vertrouwen de toekomst tegemoet ziet.…