Alle inzendingen over Tragiek

Toen ik nog als verpleegkundige werkte op een afdeling voor patiënten met een chronische psychiatriese ziekte, verbleef daar een man die iedere dag precies om klokslag half acht aan het ontbijt verscheen. Keurig gestoken in een bruin pak en wit overhemd. Als ontbijt nam hij altijd een snee brood met kaas en een met jam, een kop thee met twee schepen…

Je kijkt op tegen je ouders, zijn toch de eerste mensen die je tegenkomt op deze aardbol. En zij zijn vol liefde, adoratie, dit hebben zij voor elkaar gekregen. Jij bent de vrucht van hun samen zijn, de bevalling was voor moeders een beproeving, het infuus hing er nog toen vaders aangifte ging doen van een heuglijk feit. En toen, je was nog net geen…

Nog denk ik vaak aan Loekie en dan wellen mijn tranen op om de onschuld van het dier en om de tragiek, zo wijd verspreid, zo algemeen, die ons gebood afscheid te nemen van het liefste, van het dierbaarste......…

We herkennen de ware liefde vaak veel te laat en helaas na schade en schande, stupide gedragingen en onbedoelde handelingen, tragiek alom, maar misschien kunnen we toch nog samenkomen, eenworden, vergeven. Vooral dat laatste!…

In die tijd van mijn jongste jeugdjaren werd het eentonige leven in de grauwe volksbuurt soms afgewisseld en als het ware "verlicht" zoals een helder schijnsel oplicht in de meest donkere, onheilspellende nacht, zoals de wanhoop en vertwijfeling soms door een teken van hoop of bemoediging lichter te dragen worden of zoals de oeroude schoonheidsbeleving…

Tragiek, ik glimlach mezelf.…

(voor Charlotte Mary Mew (1869 - 1928)) Je bent geboren op 15 november 1869 in Bloomsbury. Je vader was de architect Frederick Mew en hij heeft het stadhuis in Hampstead ontworpen. Je moeder heette Anna Kendall. Je ging naar de meisjesschool Lucy Harrison en je studeerde aan het University College Londen. Je ouders hadden zeven kinderen en jij…

Tragiek die door niemand gezien wordt, je mist je volk en je volk weet niet waar je bent. Fanatiek veeg jij je pootjes schoon, de buit dient afgeleverd, je rolt om en om. En dan gaat er een rilling door je lijfje, je strekt je vleugels nog eenmaal.…

‘Mijn hond is dood’, sprak de man mij aan op het bankje in het park. Ik keek verbaasd. Naast de bank stond een jonge teckel, alles behalve dood. ‘Nee, niet de hond die ik nu heb, mijn vorige hond’, zei de man verklarend. ‘Verwarrend hè? Ik bedoel de vorige, terwijl ik in het nu praat; alsof Joris er helemaal niet is. Joris is mijn nieuwe hond.’…

Het hoofdgebouw bij de inrichting in Biezenmortel waarin mijn broer sinds jaar en dag verblijft, heeft alle kenmerken van een klooster en het heeft dan ook als zodanig gediend in een verre, voorbije tijd. Prominent bevindt zich een kruis aan de voorgevel waarvan het silhouet zich bij mijn bezoek aftekende tegen een najaarshemel; het is of hier, in…

Hoe navrant is niet de hartverscheurende tragiek, zo onlosmakelijk verbonden aan de onontkoombare "Condition Humaine".....…

Twee heren verplegers, verbonden aan de nabijgelegen inrichting waarin mijn broer - wiens lotsbestemming getekend is door tragiek en ongeluk - verblijft, legden mij onlangs bij mijn bezoek uit dat in het genoemde meer een bedrijf genaamd "De Leemputten" zijn afvalwater loosde. Enkele rietkragen markeren de omtrek van de plas.…

De ernst, de bitterheid en de tragiek van het leven hadden nog niet onze harten en zielen en ons verstand aangetast.....…

In het hart van de tragiek bloeit de tederheid als een vreemdsoortige bloem die alleen op een rotsbodem gedijt.…

En zo wilde de in mijn ogen hartverscheurende tragiek dat eens de bejaarde, grijsharige tante bij de jongen op bezoek kwam. Altijd had zij een zwak gehad voor haar familie waarvan zij de laatste "restanten" vereerde die zij in een wanhoopspoging bijeen wilde houden.…

De noot is gekraakt, het vlies is gescheurd, het zegel dat gehecht was aan de geheimzinnige brief is verbroken; de bekentenissen zijn van de lippen gerold van mijn mysterieuze wandelgenote, die gedurende twaalf lange jaren iedere zondagmiddag stilzwijgend naast me heeft voortgestapt; de tragiek van haar levenslot heeft zich geopenbaard aan mij: een…

(voor Libby Holman (1904 - 1971)) Je bent geboren als Elizabeth Lloyd Holzman op 23 mei 1904 in Cincinnati. Je ouders waren Alfred Holzman en Rachel Florence Workum. Je oudere zus was Marion en je jongere broer was Alfred Paul. Je oom Ross verduisterde veel geld, waardoor je vader jullie achternaam in Holman veranderde. Je zat op de Hughes High School…

(voor Chris McCandless (1968 - 1992)) Je bent geboren als Christopher Johnson (Chris) McCandless op 12 februari 1968 in El Segundo, Californië. Je noemde jezelf ook wel Alexander (Alex) Supertramp. Je was een buitenechtelijk kind van de NASA-radarspecialist Walt McCandless en zijn secretaresse Wilhelmina Johnson. Walt was officieel nog getrouwd met…

(voor Igor Talkov (1956 - 1991)) Je bent geboren als Igor Vladimirovitsj Talkov op 4 november 1956 in Gretsovka, nabij Shchekino, in Oblast Tula. Jouw ouders werden onderdrukt en ze zaten gevangen. Jouw moeder is Olga Yuvlevna Schwagerous. Jouw oudere broer Vladimir is op 14 april 1953 geboren. Met Vladimir maakte je muziek met borden en pannendeksels…

We stegen echter spoedig uit het dal van menselijk leed en tragiek op door zijn mededeling: "Ze komen binnenkort de portalen van onze flats schoonmaken." Gelukkig waren we teruggekeerd tot de gelijkmatige laagvlakte van vervelende, maar hoogst noodzakelijke zaken, die, zoals het alom besproken weer, eenduidige en oppervlakkige antwoorden mogelijk…

We stegen echter spoedig uit het dal van menselijk leed en tragiek op door zijn mededeling: "Ze komen binnenkort de portalen van onze flats schoonmaken." En gelukkig waren we teruggekeerd tot de gelijkmatige laagvlakte van vervelende, maar hoogst noodzakelijke zaken, die, zoals het alom besproken weer eenduidige en oppervlakkige antwoorden mogelijk…

We stegen echter spoedig uit het dal van menselijk leed en tragiek op door zijn mededeling: "Ze komen binnenkort de portalen van onze flats schoonmaken" Gelukkig waren we teruggekeerd tot de gelijkmatige laagvlakte van vervelende, maar hoogst noodzakelijke zaken, die, zoals het alom besproken weer, eenduidige en oppervlakkige antwoorden mogelijk maken…

Heimelijk torste mevrouw na het uitstappen triomfantelijk de trofeeën van haar jeugd, van haar salaris, van haar schoonheid en gezondheid mee naar huis, die zich aan haar als een zwart-wit-tegenstelling opdrongen met de tragiek en treurnis van haar medepassagiere van zo-even, alsof zelfs de tegengestelde kleur van hun huid een equivalent vond in de…

De tragiek in het werk van Anton Corbijn schuilt in zijn spionagethriller 'A Most Wanted Man', waarvan hij hoopte dat deze film op zichzelf kon staan.…

Mijn ziel hunkert naar de veilige warmte in drama en tragiek. Iets in me is geknakt, gebroken, te lang vervlogen in vergetelheid. Mijn hardheid toont zich enkel na de tranen en altijd lang voor spijt. Ik wil niet zijn wie ik ben. Ik hoef niet te bestaan. Het leven is me toegekomen, enkel om weer weg te gaan.…

In de gangen en zalen van Woonzorgcentrum H. is het een uiterst kale bedoening en ik kan me nauwelijks voorstellen hoe een bejaarde hier sfeer of warmte kan vinden. Ik heb me aangemeld als vrijwilligster voor de Wandeldriedaagse en mijn naam blijkt inderdaad vermeld te zijn op een lange lijst bij de receptie naast die van mevrouw J. die mij is toegewezen…

In de gangen en zalen van Woonzorgcentrum H. is het een uiterst kale bedoening. Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe een bejaarde hier sfeer of warmte kan vinden. Ik heb me aangemeld als vrijwilligster voor de Wandeldriedaagse. Mijn naam blijkt inderdaad vermeld te zijn op een lange lijst bij de receptie naast die van mevrouw T die mij is toegewezen…

Soms verdenk ik mezelf er van dat haar tragiek mij extra aantrekt. Maar iedere vorm van medelijden zou een onbetrouwbaar kompas zijn. Af en toe hebben we telefonisch contact, ik weet op welke tijdstippen ze in de juiste stemming is om te praten. Ik kan er niets aan doen, haar bijzondere stem bedwelmt me.…

Wat een tragiek. Dat blijkt het teken voor de Jack Russel om de wal op te rennen. Uitgespeeld! -Een hond is de beste vriend van de mens. Honden zijn sociaal en voelen emoties aan.- Kwispelend rent hondlief over het gras, uit het zicht. Het vrouwtje hobbelt er verstrooid achteraan.…

Van alles is er teveel, van de mensen, hun woorden, hun zinloosheid, van hun tragiek. Het bestaan zelf heeft niet langer meer een bestaansrecht, het leven is niet langer meer een knipoog van een goede verstandhouding, en God, God heeft niet langer meer carte blanche, wat mij betreft.…