Alle inzendingen over Troost

Het moet een troost zijn voor mensen die snel kaal worden, dat na verloop van tijd hun haar steeds minder uit gaat vallen.…

Eerst links, een beetje naar de wang. Vervolgens rechts naar lonkende lippen. En dan vol op de mond, maar wel zacht, o zo zacht, want je wilt niet kwetsen. Een kus op de mond, om de pijn te verzachten.…

....en in dat schamele boekwerkje uit het bescheiden bibliotheekje van mijn arme vader, die ik zozeer liefhad en zozeer betreur, trof ik toen ik het toevallig opensloeg de foto aan van de man die mijn vader zozeer vereerde: professor doctor Van S. die in het onderhavige werkje schreef over De Stoa.... De Rede, de redelijkheid moest mijn vader, tevens…

De naam op de Kerstkaart is geschreven in een fors, maar sierlijk handschrift: de naam "Bogaers" die karakter en moed symboliseert. Zij was mijn wandelgenote gedurende zestien lange jaren tot voordien onvoorspelbare en onherroepelijke treurnis en ziekte haar dit verhinderde. We aanschouwden samen de kerken en de boerderijen aan een verre horizon en…

Ik vind er hoe dan ook geen troost in als ik een nabestaan zou hebben, net zo min als het me troost, een voorbestaan te hebben gehad. Mij bekruipt vaak het mismoedige gevoel dat ik van alles niks weet en niks van alles. De onzekerheid knaagt al vele jaren aan mij.…

In mijn schriftje met mooie herinneringen staat nu het verhaal over de bonbons die ik kreeg als troost van mijn toen 5 jarige zoon.…

Wie troost mij bij tegenslag en neemt een deel van mijn smart voor zijn of haar rekening? Wie draagt er met mij mee? Is het niet zo dat dit spreekwoord in onze westerse individualistische tijd van overvloed aan kracht heeft ingeboet? Nu weet ik wel dat het hier niet om echt belangrijke dingen gaat.…

Ik lig op mijn rug in het natte gras, doe alsof het lente is. Het vocht trekt langzaam door mijn kleren in mijn huid, maar ik heb het niet koud. De zon is waterig en schijnt op mij, ze voelt warm en aangenaam ook al is ze nog niet op haar best. Ik tuur naar de lucht boven mij, door mijn oogharen volg ik de wolken die meegenomen worden door de wind.…

Maar soms wil ik niet meer troosten en getroost worden, geen verdriet zien en niet verdrietig zijn. Soms hoop ik dat God geen kamers meer over heeft, dat Hij moet zeggen: ‘Vol is vol.’ Die dag komt.…

Waar is troost in deze wereld?…

ongekend palet van fantastische kleuren of als een symfonie van bovennatuurlijke klanken, of word je bijvoorbeeld tot het uiterste gekweld en getergd door een torenhoge tandartsrekening, die je als paria en outcast van deze maatschappij in heel je leven nooit meer zult kunnen opbrengen, laat dan de hulstbladeren, de schaduwen van de bomen etc. etc. je troosten…

Nu moet de Natuur troosten; een cirkel van vliegenzwammen in het late seizoen; de lange zomerse schaduwen die zich over ons pad leggen en waarvan zij zozeer houdt. De Regte Heide wilde ze graag weerzien, die haar zoveel troost bood, eens, in haar zozeer getormenteerde en hopeloze bestaan.…

vogel scheen mijn wens te begrijpen met de minieme hersenen die ook hem als levens wezen te midden van levende wezens waren toebedeeld en dan hief hij zijn lied aan: zijn jubelende zang weerklonk door de kamer, hij bewoog zijn fragiele lichaampje als in een uitbundige dans; met trillende snavelhelften en een opgezwollen keeltje getuigde hij van de troost…

Het "Andante Café" is geopend op een mooie, heldere zondagmiddag tijdens deze schitterende zomer die me - wonderlijk genoeg - nog geschonken wordt en is gesitueerd naast de accommodatie van het Crematorium in Tilburg, die omgeven is door de urnenweiden en de bosschages en de lila rododendrons en het park waar mijn geliefden voorgoed rusten en waar…

Warmte van genegenheid bood troost, en het maakte mij verder niet zo veel uit op wie of wat ik dat projecteerde, zolang ik maar niet aan de projecties van de hulpverleners hoefde te denken, was ik op mijn gemak in het fantasieland van mijn Ghanese erotiek.…

, hoezeer ook jij kon houden van de schoonheid en schittering van dat zomerse groen, van die ultieme troost en weldaad van de Natuur…

Ik hoopte dat haar kunst haar zou bevrijden en troosten, dat zij de geslagen wonden zou genezen, waar haar artsen een brevet van onvermogen hadden afgegeven dat zich noodzakelijkerwijs als een schandvlek op hun overigens al ruimschoots besmette blazoen moest aftekenen.......…

Gekweld door zenuwpijnen zwierf ik rond en zocht ik soelaas op een terrasje waar ik een smoothie bestelde. Het was bij "New Yoghurt" aan de Paleisring waar een indrukwekkende luchtfoto van genoemde metropool de wand siert; de bediening liet echter op zich wachten. Van zijn medemens moet men het (soms) hebben; twee oudere dames attendeerden de serveerster…

Ze was de vriendin van zijn zus, van zijn getormenteerde zus die haar eigen einde zou kiezen en bepalen uit wanhoop en vertwijfeling in later jaren en ze kwam dus aan huis in het kapitale vooroorlogse pand. Hij hoefde niet vaak op te kijken van zijn gebruikelijke lectuur om haar tot zijn jonge, flamboyante, mooie en elegante echtgenote te kiezen. Ze…

Mijn taxi vervoert met nog met regelmatige tussenpozen langs een pand aan de Besterdring te Tilburg waar te midden van vele neringdoenden met al dan niet florissante zaken op de gevel met trotse zwarte letters staat vermeld: "Thomas de Hond, Installatietechniek". En Thomas was de vriend, de onvervangbare kameraad, die, naast de anderen, de zogenaamd…

Liefste zus, Ik heb een klein panorama aan mijn venster: een landschap met hoge dennenbomen dat als het ware een nieuwe zomer inluidt: ik heb de halve sikkel van de maan in de nacht boven mijn landschap. Ik heb de straten van mijn stad met de bonte, krioelende mensenmenigte, dag aan dag. Ik wilde je de glazen vogel zenden; de ijsblauwe glazen…

De grote CD-zaak "Sounds" in de Nieuwlandstraat in Tilburg is niet moeilijk te vinden voor een wandelaar die vanaf De Heuvel het parcours aflegt door beregende straten. Binnen in de grote vierkante ruimte waar de uitgebreide collectie is uitgestald, staan twee vriendelijke jongemannen me te woord. Het zal een CD-tje van Mozart worden, mij toebedeeld…

Het appartementencomplex is nu verbouwd en extra beveiligd. De gangen bieden uitzicht op een binnenplaats met frutsels en fratsels die kennelijk bedoeld zijn om een gezellige sfeer te scheppen. Eens vloeiden hier mijn onstuitbare tranen om het naderende afscheid van de allderliefsten. Het flatje van mijn nieuwe vriendin toont dezelfde indeling als…

De Theresiakerk met haar langwerpige, driehoekige, leistenen dak verheft zich hoog boven de haar omringende bebouwing op het statige, elegante Theresiaplein, en ik herinner me hoe ik eens steun en troost zocht in mijn verre, voorbije jeugd onder haar dak en in haar interieur alsof het geloof van mijn jonge jaren mij zou verheffen en redden; het aloude…

En zo vereer ik haar karakter, haar verstand en haar blijmoedigheid waarmee zij standhoudt en mij tot ultieme steun en troost is.....…

Je "televisiehelden" die je vereerde, vormden nog je troost: Ivo Niehe, André van Duin, en de meest lullige, maar onschuldige, mateloos oppervlakkige programma's, die een geluk en een vrolijkheid met zich mee schenen te brengen waarvan de heilloze, desastreuze wereld nooit getuigt, boden je nog afleiding op het laatst.....…

Het plantje staat te pronken op mijn zwarte vitrinekast met de glazen deuren waarachter zich een servies bevindt en petieterige beeldjes en kunstvoorwerpjes en het vormt een kleine troost; een reden om te denken dat men aan mij denkt.......…

Ook mijn schamele troost kan ik aandragen, maar tevergeefs.....…

Ik kreeg een leuke email met leuke plaatjes en er stond: ”Ik ben aan ’t lijnen” Eten van rundvlees kan niet - Gekke koeien Eten van kip kan niet – Vogelpest Eten van eieren mag niet – Salmonella Eten van varkensvlees kan niet - Varkenspest Vis eten mag niet - zware metalen in het water heeft hun vlees vergiftigd Fruit en groenten mag je…

Op een stille zondagmiddag, toen de eenzaamheid zoals gebruikelijk als een wurgslang om mijn nek lag en mij als een verlammend korset omhulde, als een benauwend luchtledige, was ze gekomen; een nog jonge dame, fors van postuur, en ze bracht een fraaie, zomerse roos mee in een merkwaardig wit vaasje, dat ik, als herinnering aan haar, nog steeds bewaar…