Alle inzendingen over Van het ene moment o

Vreemd, want ik ben geen moment buiten kennis geweest, kan haarscherp waarnemen, alle telefoongesprekken horen en constateer, dat ik blijkbaar de enige ben die niet in paniek is.…

Fietsen met z'n 3en naast elkaar is gevaarlijk dus moet verboden worden.…

Het was woensdagochtend, de WSD-werkers zaten juist aan hun welverdiende kop koffie in het hok op de kop van het gebouw. De bomen rondom het park strekten zich uit. Het bankje voor de kleedkamer nodigde uit om gewoon maar even te gaan zitten, om te kijken of om wat te mijmeren in de zon. De atletiekbaan lag er als altijd rustig bij, geduldig wachtend…

Duiken kan iets onbekends zijn. Je doet je onderbenen en je voeten in een onzekere wereld. In stille wateren. Deze wereld is de wereld van onderen. Ik ben ook wel een beetje bang omdat ik met passie voor het avontuur om in stille vennen en sloten te willen zijn en daarom zojuist een snorkelset heb aangeschaft en een onderwaterlamp. Waar ben…

Het ene moment is ze vrolijk, het andere moment een echte driftkikker... Maar haar stralende glimlach en blauwe ogen, maken het mij moeilijk om lang boos te blijven op haar... Vreemd toch, bedenk ik me plotseling, ze lijkt precies op mij, toen ik zo oud was als zij...…

Bovendien denkt iemand het ene moment dit en het andere moment dat. Een moment alstublieft : hoe vaak krijgen wij dat wel niet te horen. Niet wetend hoe lang of kort dit moment is. Een moment van intens geluk. Dat is maar even, maar in ons wezen kan het zo bevredigend zijn geweest dat het ons jaren van plezier kan geven.…

Het punt is gewoon: wachten op precies het juiste moment.…

Ik zag een vrouw zitten. Ze had bruine krullen en zag er wáánzinnig uit. Al een paar keer had ik haar gezien, maar in mijn dromen. Nog nooit in het echte leven. Of nou ja, wel op foto's. Het bijzondere aan deze vrouw is, dat ik haar al heb leren kennen zonder dat ik haar ontmoet heb. We sturen berichten aan elkaar. En om uw concentratie bij dit…

Gisteren ontdekte ik dat ene Laila uit Zwolle (ze noemt mij ook met voor- en achternaam) mij door het slijk probeert te halen met haar venijnige, bloggende stukjes. Ik heb haar twee keer messcherp van repliek gediend, maar ze heeft niet de moed gehad om dat te plaatsen, censuur ten bate van haarzelf.…

goed afgelopen, maar ineens moet ik denken aan de man, die voor een verjaarspartijtje met een aantal kinderen naar het zwembad ging, daar liep het minder goed af en verdronk er een knulletje, van zeven jaar, de man wordt doodslag ten laste gelegd omdat ie in de sauna zat, tijdens het ongeval, maar ik vraag me alleen af: waar was de badmeester op dat moment…

O even tussendoor de wasmachine is een van de weinige apparaten, waarvan de man de gebruiksaanwijzing zogenaamd nooit onder de knie zal kunnen krijgen.’ ‘Klopt’, zei ik, ‘maar dat is ook een onwaarschijnlijk ingewikkeld ding. Instellen op voorwas of hoofdwas. Bij het ene hoeft dat niet en bij het andere juist weer wel.…

Wanneer obstakels onoverkomelijk lijken, ben ik vastbesloten de ene voet voor de andere te zetten. En pas daarna weer de andere voor de ene. Uiteindelijk brengt dat me weer op een punt met wijder uitzicht.…

Links van het bed, een salontafeltje, overgenomen door opzichtige asbakken en zweetkringen. Zieke zenuwen achter mijn oren knarsen mijn tanden kapot. Ze zou er vandaag zijn, om drie uur spraken we af. Ik kan mij nooit vergist hebben. Vanaf de seconde dat ze instemde ben ik gaan aftellen. Nu sta ik hier al dertig minuten, wachtend.. Voorbijgangers…

Je hebt van die dagen, die momenten dat alles je tegenwerkt. Althans zo lijkt het dan. Een lekke band of je ketting ligt eraf. Je pen is leeg bij precies die ene belangrijke toets. En het kan nog erger, jouw straat heeft de straatprijs gewonnen en jouw ouders hebben weer geen lot. Iedereen heeft zo zijn minder leuke momenten.…

Zij vliegt op glazen vleugels, nog maar net elf geworden wenkt zij de wind en schenkt de wereld een kind dat naar de horizon verlangt. Haar is verteld, vol overgave, dat het licht ligt achter de bergen naar de zee, prinsen op paarden en een fee vliegen met haar mee. En dan belandt zij op een strand waar gebroken dromen en vleugels geen prinsen op…

Twee paaseitjes gaf je me mee, liefste, beste, op de lange weg die me wegvoerde van jou, steeds verder weg, op weg naar mijn eigen eindbestemming: twee paaseitjes; het ene had een gouden papiertje om zich heen en het andere een dieppaars. O, goden, die de wereld in de steek gelaten hebben, waar is troost?…

Dat maakt toch geen ene moer uit? Al die flauwekul van: “O! O! Arme ik! ZESTIG ! WAT EEN RAMP!”, daar doe ik niet aan mee. Elke leeftijd heeft zijn eigen charme, dus zal IK ook wel een eigen charme houden, denk ik. Welk verschil maakt het trouwens uit of je nu zus of zoveel jaar wordt? Als je in die reeds geleefde jaren maar iets geleerd hebt!…

Het ene moment verketter ik een koningshuis en vervolgens ben ik lyrisch over de gekraagde aardster. En dat al vertrekt uit mijn vingers zonder het vantevoren te bedenken, het is er zomaar, gaaf toch ?…

Gezeten op ons balkon is er sprake van een gevoerd telefoongesprek ergens in de buurt, de beller heeft het toestel op ‘intercom ‘ staan en zo kunnen we mee luisteren naar wat er gezegd wordt, tenminste als we de taal zouden spreken die luid en duidelijk klinkt….de beller geeft een paar keer antwoord en blijkbaar is het gesprek erg amusant, want de belster…

Geen ene plant zou het overleven!…

In dat geval is niet alleen die ene man in zijn busje reddeloos verloren, maar in ieder geval de halve wereld. Die doemdenkers en Maya’s zijn zo gek nog niet. Op naar de volgende waarschuwing.…

Misschien beeld ik me van alles in, maar toch, je hebt me die ene keer wel stevig omarmd, dat neemt niets en niemand meer van mij af.…

Wat de familie van O. met duurzaamheid te maken heeft is een mysterie. Die produceren meer CO2-uitstoot dan de gehele gemeente Wassenaar. Een misdadige opa schijnt, nu het nog kan, zijn dochter en kleinkinderen veelvuldig te willen zien. Jorge bezoeken in het gevang brengt teveel spanning met zich mee voor de waterratten.…

(In verband met een zo realistisch mogelijke weergave zijn de uitlatingen in het Amerikaans en Twents in de oorspronkelijke taal weergegeven) Ze bestaan echt. De jongens en meiden uit Geordie Shore, Jersey Shore en Real World. Real Live TV-series met jongelui in één huis, waarbij alles draait om seks en alcohol. Het Engelse Geordie Shore is nu op…

Als ik weer eens kattenkwaad had uitgehaald of de zoveelste ‘stomme’ opmerking had gemaakt zei ze alleen maar lachend “O, o, o, o, o (altijd vijf keer), maar Fongsie toch”. Bij het middageten moest eerst mijn neef bidden. Die zei dan heel nadrukkelijk “HeireN zeigeN deizeN spoizeN AmeN”. Daarna mocht ik op zijn kattelieks bidden.…

Ik heb geleerd van die ene fout, die mij fataal had kunnen worden. Ik heb geleerd van mijn angst. En over een half jaar weer een test, maar om de een of andere reden ben ik ineens niet zo bang meer. Mijn verstand zegt mij dat ik bij de les moet blijven, mijn gevoel is nog altijd angstig.…

Zich beperkend tot die ene stap, genoeg voor het moment.…

Hoeveel tijd zat er tussen, vroeg de vrouw. Vijf minuten zei hij, verstoord opkijkend van zijn cryptogram. Jezus, dit hou ik echt niet vol tot vanavond, hoor. Haar buik trok de enorme uitstulping opnieuw met bovenmenselijke kracht schijnbaar vacuüm. Ondraaglijke pijn zocht tevergeefs een nog niet bestaande opening. Als de vroedvrouw zegt dat het…

Ik vroeg mij af: 'Is liefde de zin van alles?'.... Ik heb een partner waar ik het goed mee kan vinden, maar hij is niet degene die mij die ultieme bestaansvervulling geeft, waar ik naar uitkijk. Ik begreep dat ik hierover moest nadenken tot het mij duidelijk zou zijn. Ik wilde uiteindelijk op alles zelf het antwoord vinden en afrekenen met alles…

We zaten tegenover elkaar in het midden van de groep. Ze wilde het conflict dat ze met mij ervoer, uitvechten. De opdracht was om op onze handen zittend elkaar aan te blijven kijken, wat er ook gebeurde. Ik voelde de angst van het onbekende, van 'help wat gaat er gebeuren'. Terwijl ik haar aan bleef kijken, liet ik mijn angst toe en trilde…