Het is stil in huis. Mischa is er niet. Dat weet ik. Ik zou niet thuisgekomen zijn als ik wist dat zij er was. Ze is bij haar ouders. Het is lang geleden dat ik daar was. Meer dan een jaar, zeker. De winterdagen daar, bij haar zo goed als invalide vader en haar eeuwig mopperende en klagende moeder konden lang zijn.
Maar de zomers. We pakten fietsen…
Hij was twaalf toen er een ongeluk gebeurde. In het bedrijf van zijn vader, een kuiperij. Ooit de derde van het land, later failliet. Vijf en veertig man op straat, voorzieningen had je toen nog niet. Maar dat terzijde.
Een van de enorme zaagmachines was ongemerkt van zijn bouten losgetrild en Jos kreeg een cirkelzaag in zijn been. Het bungelde erbij…
Anneke laat haar vakantiefoto's zien. Dat gaat natuurlijk digitaal. Ze heeft haar fototoestel aangesloten aan mijn tv, waarna we 378 kiekjes te zien krijgen. Voor een selectie is nog geen tijd. Die tijd zal wel nooit komen. Over een paar jaar wordt het gissen naar wat en wanneer. Zijn de foto's misschien in de war geraakt met die uit 2008 of 2007.…
Ik heb er ineens alle tijd voor, mijn levenslange hobby: filosofie. Na dertig jaar werk is voor mij het doek gevallen. Bijna dan. Ze hebben me een regeling voorgesteld. Genoeg om een jaar van te leven. Dan is er nog het geld van Cornelis, gelukkig is het meeste nog daar, is die blitse Audi Cabrio er niet gekomen, heb ik het bij een nieuwe Polo gehouden…