Alle inzendingen over Zie ginds komt de st

Ik vind de consumptiemaatschappij ieder jaar weer eerder met Sinterklaasartikelen voor de dag komen. Zij hanteren blijkbaar een hele sterke telescoop om de oude Spanjaard alweer te zien komen of ze kijken via satellietbeelden of hij de haven al uitvaart. In ieder geval ontdekte ik tot mijn grote schrik begin deze maand al suikerwerk en chocoladewerk…

Ouder wordende personen onder ons hebben nog wel eens de neiging hun frustratie over hun tanende conditie en verslechterende gezondheid van zich af te schrijven. Ook ik heb in het verleden, zij het met een geforceerde berusting, er meerdere keren en kort gewag van gemaakt. Toen ik, nog niet zolang geleden, merkte, dat deze manier van stoom afblazen…

'Zie je?,' zegt hij. 'In het Engels klinkt zelfs het lawaai allemaal veel gemoedelijker....'…

Zie ginds komt geen stoomboot meer, maar een zeilboot of een zacht zoevende elektrische boot. Liedjes kunnen best worden aangepast.…

In het onmetelijk grote bos van de poëzie groeide ik de langste tijd van mijn leven onopvallend als een niet bloeiend gewas op. Nog maar enkele jaren geleden werd ik plotseling waargenomen en mag ik mij sindsdien in de schaduw van anderen zonnen. Tergend langzaam vormden zich creatieve knoppen en openden zich later de eerste, onooglijke kleine, bloemen…

Een blik op de wekker zegt mij, dat het bijna acht uur in de ochtend is. Alles in huis en ook buiten is rustig, net als de ademhaling van mijn betere wederhelft. Ik realiseer mij, dat het vandaag zondag is en dan lijkt ons plaatsje op het eiland uitgestorven, met uitzondering van de mensen die zich op weg begeven naar de kerk. Van deze plaatsen voor…

Als het extreem gevoelig ligt, komen daar vanzelf gemengde gevoelens van...zie ginds komt de stoom via de waterpijp hard aan en we doen al niet anders dan in cultuurshock raken. Van Franse frietpraat tot rasloepzuiver de Chinees als patatboer. Nederlandse tradities moeten er dus aan geloven?…

Ondergang, je hoort water koken, de illusie van wat ginds de einder is. Kolkend sluiten golven af wat ooit is begonnen.…

Het nieuwe tennis (nu in Nice) belooft een stuk spannender te worden dan de tot nu toe gebruikelijke ellenlange sessies.…

Hij verzekerde hem: ‘Busje komt zo.’ ‘Ja dat denk ik ook’, zei de jongen. ‘Eventjes geduld nog’, wist de man. ‘Goh, wel een beetje flauw niet?’, zei ik toen hij mij passeerde. ‘Ach, ik kon niet laten en trouwens waarom?’ ‘Nou toen dat een hit was, was die jongen nog niet eens geboren, hij zal het liedje echt niet kennen.…

VOORJAARSGEDICHT FOPPE 2019 FRANEKER Om half vijf smorgens wakker het is nog donker ik word wakker van een vreemde droom ik zet een kopje thee met cake en rook het wordt eindelijk voorjaar na een lange donkere sombere winter mama aly is verhuisd naar st. anne ik hoop dat ze daar zich alleen nog kan redden met 75 jaar foppe is 50 en probeert…

”What I see”, answered Sancho, ”is nothing but a man on a grey ass like my own, who carries something shiny on his head.” ”Just so”, answered Don Quixote: ”and that resplendent object is the helmet of Mambrino”. ,,Zie je ginds geen ridder naderen op een grauwgevlekte schimmel, met een gouden helm op het hoofd.” ”Voor zover ik zie en aanschouw…

Zo zie ik je zo zie ik je van op de rand achter een deur in gekarteld glas je lichaam schuimt en buigt water druppelt langs je ruggegraat aan mijn kant kom je naast me liggen halfdroog en halfgod zonder haast je gouden cijfers in een schuif geborgen want tijd bestaat niet - zeg je klaag niet om mijn defecten als jij er niet meer bent…

Wat zie ik elke dag...wat merk ik op.... Ik heb laatst tentamens gehad. Een of ander 'zeer intelligent' persoon heeft ooit eens besloten dat je tijdens de tentamens eetwaren verkopen mag.…

Een half ingehouden vloek en daarna mijn constatering: 'Nou dat is dan een doodvonnis.' ’s Morgens had ik een bloedonderzoek laten doen en terwijl ik 's middags bij de kapper zat, kreeg ik een belletje van de huisarts - ze wou even langskomen voor een gesprekje. Foute boel dus. Het bleek dat ik de ziekte onder de leden had die leukigheid suggereert…

De houding van 'wie doet me wat' komt ons de strot uit, al maanden houden we ons aan de regels en ontzettend veel mensen met ons, maar een loeigrote groep verstiert het gewoon en dat is gevaarlijk en droevig bovendien. Maar wat doe je tegen die mensen die niet stil staan bij het gevaar dat ze meegeven aan anderen?…

In de verte zie ik schimmen opduiken. Kleur. Jutezakken. Uit volle borst zingen de kinderen om mij heen 'zie ginds komt de stoomboot'. De ouders zijn bijkans nog opgewondener dan hun kroost: wie komt hier voor wie! De hemel trekt een grijze jas aan. Het waait steeds harder, de kinderen kijken me aan, ze hebben het koud.…

Er komt ook nog een auto bus en fietser voorbij die gaan veel sneller. Op het laatst denkt hij dat hij er is maar dat is maar st jacobiparochie bij de middeleeuwse gele kerk heel mooi hier rust hij en maakt een foto .…

De verkoopster kan het niet laten zich er even mee te bemoeien en komt een kijkje nemen achter het gordijn. Ik zie haar gezicht vertrekken en dan zegt ze: “Tja, mevrouw, dit merk valt erg klein uit hoor, misschien kunt u beter een maatje groter proberen.”…

Het tankstation was al onheuglijk lang gevestigd vlakbij de gindse rotonde en 's-nachts had ik al zo vaak mijn blikken kunnen laten rusten op haar felrode neonlicht dat zich langwerpig langs haar gevel profileerde, gepaard gaande met de zinloze tekst "Bonjour" in trotse letters die mogelijk echter kan dienen tot een - zij het anonieme en onpersoonlijke…

Daar komt het eerste vraagteken mijn bewustzijn binnen zeilen.. Niet aan denken. De fijne keuken in, met dat postcodeloterijkookboek (3x woordwaarde) van die gezellige Janny van der Heijden. Fingerpicking oefenen, cassettebandjes nog eens doornemen, cd’s op genre en artiest en niet overal van die stapels.…

En zo herinner ik me nog de "boxen" in het St. Elisabeth Ziekenhuis, omsloten door matglas, waar je in een relatief isolement werd verpleegd. Zo gebeurde het ook dat tante en oom die vier jaar eerder de overtocht naar het verre Australië gewaagd hadden, mij het koala-beertje hadden gezonden; ik zie het nog voor me.…

In 1909 verhuisden Frances en jij naar Beaconsfield, met de schitterende St Mary parochiekerk. Tijdens de Eerste Wereldoorlog vroeg een vrouw jou, waarom jij niet aan het front was. Je zei: 'Als je mij vanaf de zijkant bekijkt, dan zie je dat ik er ben!'. In 1922 werd jij rooms-katholiek.…

Een ramp als op St. Maarten hoort niet gefinancierd te worden door liefdadige burgers maar door een ruimdenkende en ruimhandelende overheid.…

Persoonlijk geloof ik in geen enkele ratio meer, ben ratio-dood zeg maar, zie ratio als westerse misvatting, ben dus meer een mens uit India, op en top intuïtie, kinderlijk naïef, onbeperkt artistiek, zonder miezerige vooroordelen.…

Op school leerden we vroeger het liedje met de woorden: “En achter gindse heuvel, daar roept de koekoek zacht.” Nou, ik heb nog nooit een koekoek zacht horen roepen. Ook niet achter gindse heuvel. Koekoek, koekoek. Ik voel me altijd vreselijk in de maling genomen. Om nog maar niet te spreken van eksters met dat irritante gekras.…

Meer vooraan in de kerk een baldakijn, rustend op geornamenteerde zuilen zoals in de St.…

Ik kwam in St. Nicolaasga als vreemde en ze hebben me daar gastvrij onthaald en het gaat ons goed.…

Over verbeelding gesproken, ik zie het al helemaal voor me. Argwaan, grootheidswaan, verwaand, we kennen we allemaal wel. Al had ik van de ‘masturbantenwaan’ tot voor kort nog nooit gehoord. Paddo’s en andere tripmiddelen zijn niks voor mij.…

Enige dagen geleden kwam ik tijdens het zoeken in oude mappen weer een foto van mezelf tegen. Hij werd door mijn tante in de maand februari 1939 vastgelegd en toen ik was een kleuter van bijna vier jaar oud; de hond was van een ons onbekende man en poseerde alleen maar en duidelijk met tegenzin omdat zijn baasje het beval. Eigenlijk zou het een foto…