Alle inzendingen over avondmens

Variatie op Katja Bruning : hij was een avondmens maar ging de hele nacht door.…

Ik ben een ochtend- en avondmens tegelijkertijd, in mij woedt geen strijd, speels verlang ik naar de nakende nacht. Want dan kan ik schrijven wat ik wil, het liefst een wereld van verschil.…

‘Niet te hard van stapel lopen, want ik ben nog steeds een avondmens en jij zult vast nog wel een tuintje hebben.’ ‘Mooi toch, dan lopen we elkaar ook niet voor de voeten.’ ‘Als je het zo bekijkt lijkt het me heel verstandig.’ Hij sloeg z’n arm om haar heen en zij vleide zich tegen z’n, nog steeds brede, borst. ‘Weet je,’ zei hij.…

En tegelijkertijd avondmens. Ieder vrij uur dat je verliest aan de slaap is er immers een te veel.) De dozen deden me heftig verlangen naar de middag. Dan begon immers het weekend. Ik verkneukelde me al bij de gedachte dat ik straks zelf dozen aan de straat zou zetten om daarmee het begin van dat weekend te markeren.…

Ik was een avondmens. De werkelijkheid was dat de kou dwars door me heenging als ik op de fiets zat om een boodschap te doen. Door mijn jas, door mijn jeans, door mijn onderbroek, door mijn wollen muts. Ik moest diep in mijn ziel graven om mijn affectie niet te verkopen aan het zinderende hedonisme van de duivel.…