Alle inzendingen over bso

‘Wat heb je vandaag gegeten op de bso?’ Zoon, zeven, kijkt op van zijn tablet, het eerste wat hij pakt als hij weer thuis is. ‘Vla en een koekje’. Vla en een koekje? reageer ik verbaasd. Je hebt de hele dag gesport, waarom heb je het brood niet opgegeten wat ik je heb meegegeven? ‘Dat zeg ik toch, omdat ik gegeten heb: vla en een koekje’.…

Mijn gedachten zijn bij mijn zoon die vanochtend snikte dat hij niet naar de bso wilde. Zijn verdriet voelde zo hartverscheurend dat ik op mijn werk aangekomen besloot om hem die dag eerder op te halen. Ruim een uur reizen, zit er tussen hem en mij op werkdagen. Ook mijn moeder doemt op in mijn gedachten.…

Op de BSO De Panter blijken er twee mediators te zijn. Dit had hij gevraagd naar aanleiding van een flyer die op het prikbord hing. ‘Goed van jou hoor’, knik ik. Het is even stil, dan zegt zoon: ‘Maar mama, als deze twee mediatoren nou ruzie krijgen, wie moet het dan oplossen?’…

Opnieuw een BSO medewerker in opspraak, kon niet van twee meisjes afblijven. Waar gaan we in vredesnaam heen hier? Enig idee? Naar de filistijnen echt waar! Auto's worden in de hens gestoken of het niks is, idioten die niet op bed liggen als jij en ik dat wel doen, maar een hobby uitvoeren in de vorm van fikkie steken. Gadver!…

Ik haal mijn zoon op van de bso. ‘Papa is er niet’, zeg ik, ‘die eet samen met zijn collega’s, in de stad’. ‘Maar ik wil hem vertellen over het vrachtschip wat ik heb gemaakt van K’nex, samen met Michael’, zegt hij sip. ‘Misschien kun je dat morgenochtend doen bij het ontbijt’, opper ik. ‘Slaapt papa wel thuis?’ vraagt hij.…

Direct uit mijn werk haal ik mijn zoon op van de BSO. We reizen dit keer met het openbaar vervoer. Bij de laatste halte stappen we de tram uit. Eigenlijk wilde Maarten met de bus naar huis. Met bus 77 om precies te zijn. Bus 77 rijdt echter om het half uur en was net vertrokken. Bus 74 was ook een optie, maar niet vandaag, vond mijn vijfjarige.…

Gisteren haalde ik zoon op van de BSO. Pas na een kwartier en vier keer vragen, kwam hij mokkend in beweging. Na mijn werkdag, voelde ik me op een dieptepunt als moeder, als vrouw, als mens. Ik wilde het liefst ter plekke verdwijnen of met een kwade kop weglopen. Het waren mijn emoties. Zelf bleef ik gewoon staan.…