Alle inzendingen over declameren

Nu is er op zich niets op tegen om de verheven gedachten van weldenkende medeburgers te declameren of tijdens een diepzinnig gesprek uit de mouw te schudden. De praktijken waarop ik de laatste weken ben gestuit, gaan echter te ver. Het is stuitend!…

Geef mij toegang tot je tong. Die bode van verboden, torser van laster, drager van zwijgen is de brug tot gedachten. Waar geest in lichaam uitmondt wil ik zijn om, voordat je lippen zich sluiten, in de schacht van keel en huig naar je stortvloed van stilte te luisteren. De geest legt het af tegen drank en ook na gesmeek weekt de tong zich…

In 'Een woord van waarheid' uit 1972 staat op bladzijde 26 een tekst van zijn hand die ik u als lezer graag wil declameren: Maar laten we niet vergeten dat het geweld niet alléén voorkomt en ook niet alleen kán voorkomen: de leugen is zijn onvermijdelijke bondgenoot.…

Ik begrijp echter dat ik hier net zo goed op hysterische toon en met grote ogen de tekst op de wikkel van een pindakaaspot achterstevoren had kunnen declameren om daarna zwijgend als een veelbelovende Dadaïst het café te verlaten.…

Ik stond onder een witte paraplu met lampje verlicht te declameren. Als één van de drieëntwintig Witte Dichters. Voelde me opgenomen in die maalstroom als in een bewegende hoge spirituele gevoelsorde. Onderwijl steeds hetzelfde gedicht opzeggend in steeds hernieuwd contact. Mijn gedicht bleef meer dan ooit hetzelfde bij voordracht.…

Voor de herkenbaarheid. 22 Witte Dichters wandelen rond en declameren. Bedoeling is aansluiting te vinden bij gevoelens beelden ideeën gedachten van nabestaanden. Om samen te delen. Witte Dichters is een project van Jos van Hest. Hij vroeg ons een gedicht rondom één of meer aspecten dood - rouw - verlies – gemis.…

Als ze aangeschoten hun gedichten gingen declameren, vroeg je je fronsende vader waarom die mannen zo raar gingen praten. 'Dat ga jij ook later doen!', zei hij dan, waar je niets van begreep. Je moeder werd door iedereen vereerd als een schone muze, die zelf de zielsdiepe geheimen van de poëzie kende en liefhad.…

Ineens stond ik dat in mijn beste amateur-Frans op de stoep te declameren. Begeleid met accordeon. Ik citeer eerste/tweede vers: ‘Dans ses Etats, à tout ce qui respire Un souverain prétend donner la loi : C'est le contraire en mon empire ; Le sujet règne sur son roi.…

Al in de wieg probeerde ik het gedicht op verschillende manieren te declameren —meestal tegen de kat, die niet eens echt geïnteresseerd was in de Vijftigers. Maar goed, het gedicht heeft alles: binnenrijm, buitenrijm, alliteratie, irritatie en weinig moeilijke woorden. Het klinkt als een klok, en je voelt: hier gaat iets gebeuren.…