Alle inzendingen over he

.'' Na een poosje tikte ze op zijn schouder, met de opmerking: ''Mooi weer hé, mijnheer.'' ''Heerlijk mevrouw, dat moet maar zo blijven tot de Kerst en dan warmer.'' Ze gaf geen sjoege. Toen zij weer: ''Wat heeft u een mooi jasje aan, bent u een homo?…

Lodewijk: Hé Diederik! Diederik: Huh… Lodewijk: Hé! Lullo! Diederik: Ja..? Lodewijk: Zullen we iemand bellen? Diederik: Goed idee… Lodewijk: Zal ik wat pizza’s bestellen? Diederik: Best...Ik heb eigenlijk geen zin in een pizza. Lodewijk: Maakt niet uit jôh. Ik ook niet. Rutte, jij? Rutte: nee. Ik heb een etentje. Diederik: Toe maar weer.…

Hallo, hé zie je mij niet? Ik ben een slim varken.…

In 1980 won hij twee Dove Awards, één voor 'He's Alive', Nummer van het Jaar, en één voor Songwriter van het Jaar. In 1981 verscheen 'The Traveler', met 'Beautiful To Me' en 'Give Your Heart A Home'.…

tips: vandaag heb ik er twee Have I the right, The Honeycombs He's in town, The Rockin' Berries…

Op aandringen van Urbanus bracht je twee nieuwe albums uit; 'De Bende van Jan De Wilde', met liedjes als 'Zussen' en Anneke Weemaes', en 'Hé Hé', wat een nog groter succesalbum is. 'Hé Hé' werd geproduceerd door Henny Vrienten, die samen met o.a. Boudewijn de Groot op enkele liedjes meezingt. Over echte kameraadschappelijkheid gesproken.…

In Monster zal het vandaag storm lopen. Openmonumentendagen 8/9 september. Hoewel, de beroemde grafkelder van de mysterieuze familie Herkenrath gaat alleen vandaag open. Nog steeds doen trouwens de vreemdste geruchten over ze de ronde. De doctorsfamilie hield nogal afstand. Herkenrath kwam in Monster vanuit Venlo in 1790. Vader Gerardus was chirurgijn…

De ME heeft, ook al bestaat deze eenheid relatief gezien nog niet zo lang, altijd al als lettercombinatie een bufferfunctie vervuld tussen de twee alom bekende religieuze bestaanssferen: he ( ME ) l.…

Overigens valt de ‘hè’ niet te vergelijken met de ‘hé’. Deze laatste toont juist een ingewikkelde en allesbehalve vriendschappelijke band tussen de sprekers aan en geeft gehoor aan de achterdocht, gecombineerd met persoonlijke, maar vooralsnog onduidelijke frustraties van de ander. ‘Hé! Waar ben jij nou weer mee bezig?’, net als ‘Hé!…

Een paar jaar na de zusjes werd het broertje geboren. Het ontving de naam Matthias, naar de lang overleden grootvader. Zijn moeder had de sterren en de maan voor hem van de hemel willen plukken en zijn vader zag hem in zijn dromen als sterke en wijze grote broer zijn zussen verdedigen en voor hen door het vuur gaan.... Maar het zoontje werd de teleurstelling…

Ik kwam er ook nog achter dat "he was studying to become an engineer" en dat "he did like The Netherlands, a beautiful country". Ik meende me overigens te moeten verontschuldigen: "My English is not perfect, but I can manage".…

'Hé, daar staat een ambulance.’ ‘Ja.’ ‘Dat is toch bij tante Annie voor de deur. Die op de derde etage woont?’ ‘Ja.’ ‘Is ze ziek?’ ‘Nee.’ ‘Daar ligt iemand op straat.’ ‘Ja.’ ‘Met een TV in zijn armen.’ ‘Ja.’ ‘Dat is toch Ome Jan?’ ‘Ja.’ ‘Waar is Tante Annie dan.’ ‘Die kijkt bij de buren.’…

Het kon wel eens vals alarm zijn en ze schamen zich diep voor hun opgehitste commotie, lachwekkend hé, die Hollandse blauwbroeken, zetten alles op alles om schimmen te vangen, vangen nog geen stelende winkeldievegge! Ze blaken van boordevol onvermogen.…

“Tja”; zei ze, “was iedereen maar elke dag in een goede bui he !” “Ik hoop dat ze gauw verhuisd”; was het antwoord. “Je weet maar nooit”; gaf ze alweer glimlachend ten antwoord. “U gaat toch niet verhuizen he !” “Nee hoor, ben ik echt niet van plan”; gaf ze als antwoord en verdween in de inmiddels gearriveerde lift.…

Maar ik moest met de pauze toch binnen blijven, tja lieverd, dat is eigenlijk wel logisch hé? Je kreeg de straf omdat je brutaal was, en het is mooi dat je excuus gemaakt hebt, maar ze had je tenslotte al gezegd dat je binnen moest blijven.…

Het is nu ZOMERTIJD! Hebt u uw klok al een uur vooruit gezet? Ik gisteravond al. Kwestie van een vooruitziende blik, om bij de tijd te blijven, zeg maar. Ondanks dat werd ik vannacht wakker gezongen door Clouseau: “Daar gaat ze!”, jammerde Koen Wouters vertwijfeld in mijn oren! Ik keek op het tijdsscherm van mijn wekkerradio en wat zag ik? De cijfers…

Gekleed in zijn geruiten colbert zat mijn vriend vóór me; he-man of altijd kind gebleven?…

Erg hé! Ken inmiddels de vele illusies/dekmantels van zogenaamde democratieën!…

Zolang het financieel goed gaat, is er geen man/vrouw overboord en gaat de welvaartsroes kabbelend voort, lekker hé?!, maar indien er kraters geslagen worden, worden het nihilisme en anarchisme volop gewekt! We balanceren op een superdun lijntje... tussen illusionaire tevredenheid en strijdlustige weerzin! Soms snap ik hardwerkende dieven wel!...…

De meneer in ons gezellige, nieuwe postkantoor aan de Hasseltstraat droeg een elegante "spuugkuif" en in de borstzak van zijn shirt een smartphone en een nutteloze balpen. Verspreid in de zaak lagen en hingen agenda's en kantoorartikelen en er stond een molen met kleurige wenskaarten om vrienden en kennissen in veel opzichten het allerbeste te wensen…

Vandaag speelde de vijfenzestigjarige man die mijn broer is met het houten kinderspeelgoed, met de klok die hij cadeau heeft gekregen voor zijn verjaardag. Ik vroeg hem de cijfers te benoemen die daarop vermeld staan. Dit is een uiterste prestatie voor hem en hierom prees ik hem de hemel in. Hij stootte weer klanken uit waar de taal en de woorden…

'Hoi schat, ik ben thuis hoor,' zegt Paul zonder stem verheffing. Hij trekt zijn jas uit en hangt deze aan de kapstok. 'Wie is daar!' roept Lea vanaf de zolder. 'Dat ik thuis ben!' roept Paul terug. 'Oké,' schreeuwt Lea, 'ben nog even bezig met de was, kom zo beneden, zet maar vast water op voor thee!' Paul loopt naar de keuken, vult…

Acht jaar was hij nog maar. Acht jaar! Voetballen, dat deed hij graag. Voor, op het veldje. Nooit alleen. De ene keer voetbalde hij met Bart, de buurjongen. Een andere keer weer met Ewout en Rick. Maar, het liefst voetbalde hij met Jeroen. Nu sinds drie jaar mijn echgenoot. Jeroen was dan wel elf jaar ouder, maar dat maakte voor Daan niets uit. Jeroen…

In 1968 lagen de zaken voor een beginnende militair van het vrouwelijk geslacht echt wel anders dan nu het geval is. Het milvakampje was op het terrein van de Alexander-kazerne in Den Haag. Hoge hekken en een strenge portier waarlangs je eerste gang was om je te melden. Het leek eigenlijk wel een beetje op een kostschool. Natuurlijk ging je in…

De geboorte van het achtste kind verliep voorspoedig en de dokter was die morgen net op tijd in de Grote Kerk voor de intree van de nieuwe dominee. Aan deze zonnige 26ste augustus van 1945 was veel vooraf gegaan en er zou veel volgen. Omstreeks haar 45ste verjaardag, in het vroege voorjaar, was het Wilhelmina wel duidelijk dat ze zwanger was. Ze durfde…

Wie blijft in deze barre wintertijden bij zijn gevoel? De taxichauffeur die niet wilde maar toch uit menslievendheid de brug ramde? De moeder die haar dochter naar school brengt maar van het talud afgleed? De truckchauffeur die de helling niet haalde met zijn glippende banden? Neen, we zagen ze allemaal op het journaal verenigd in gevoelsverwarring.…

We zagen op Marktplaats een advertentie. Zwieber zoekt een huis. Gratis. De foto van Zwieber leek erg op onze Bertus. Douwe en ik waren al een poos weer in overleg over een tweede hond. Wel of niet. Douwe zei, bel deze maar. Binnen 5 minuten sprak ik met de eigenaresse, haar verhaal leek mij ingestudeerd, lief, braaf, omstandigheden, te druk, hondje…

Ik probeer meer en meer tot mijn positieven te komen en ik voel dat ik er niet alleen voorsta, ondanks dat ik wel veel alleen ben en door de stad dwaal om onder de mensen te zijn. Toevallig is het boekenweek en dé boekhandel van Gouda Verkaaik had Jessica Durlacher gestrikt voor een interview met een leraar Nederlands van het Leo Vroman College.…

(voor Raffaello Sanzio da Urbino (1483 - 1520)) Je bent geboren in Urbino in de provincie Marche, waar je vader Giovanni Santi een hofschilder was, hij werkte voor de hertog Federico de Derde da Montefeltro, maar rond jouw geboorte is de goede man gestorven en bleef je vader in dienst bij zijn zoon Guidobaldo da Montefeltro, die getrouwd was met…

Volgens de kalender en de lage stand van de zon moet het vandaag de kortste dag zijn en noemen we het jaargetijde ‘winter’. De bomen zijn nagenoeg door de stormen van de laatste weken van hun bladeren ontdaan. Het weer is onbestendig, nat en koud en ondanks dat voelt het geheel niet aan als winter, sterker nog: je hebt soms moeite om deze metrologische…