Alle inzendingen over herke

De roddeltante, die onbelemmerd en te lang verdeeldheid zaaide op de werkvloer en ontslagen wordt, zegt via haar advocaat: ‘Ik herken mij niet in alle kritische verhalen over mijn collegiale opstelling.’…

En nog, nu mijn ouderdom nadert, herken ik de klanken, herken ik wat Hij me leerde, mijn mentor, mijn goede, onvergetelijke Vader.…

Ik ben niet wie ik herken.…

Ik herken mij daarin, zag DWDD, niets meer aan toe te voegen. Dag haas, ren maar lekker verder in 1 rechte lijn.…

Dus van veel muziek herken ik het gevoel meer dan de betekenis die de tekst eraan tracht te geven. En dat is bij mensen ook zo: ik herken aan hun 'sound' wie ze zijn. Niet noodzakelijk hun woorden. Hun sound zegt me waar ze als totaal mee resoneren. Wat hun trillingsgetal is.…

Ik leef voor minderheidsgroeperingen aangezien ik mezelf er sterk in herken. Niet iets om me voor te schamen maar integendeel waarlijk karakter te tonen.…

Een rol die ik ook wel in mezelf herken! Het punt is gewoon: wachten op precies het juiste moment.…

Die ene mevrouw herken ik omdat ze een beetje moeilijk loopt en ik wel vaker met haar heb gesproken. Ik nader ze en begin vlakbij gekomen de hondjes aan te halen, ze kwispelen en vinden het maar wat leuk. De jonge zwarte labrador voorop. De andere twee dames, een oudere mevrouw en een jong meisje, herken ik niet.…

Misschien komt dat wel omdat ik mezelf niet meer herken, lijk ik teveel op mijn overleden schizofrene tweelingzus, die droeg zulke korte rokjes dat ik dacht, dat wil ik ook. Ik heb er de ballen niet voor mij zo te exposeren, de roede draagt recht vooruit, de korte rokjes daarentegen, blijven mij obsederen.…

Ik herken er vooral geen enkele essentie van liefde en menselijke, individuele vrijheid in! Hezbollah staat bol van SS-Allah-haat!…

Het asfalt ligt opgeweld bij de bushalte, ik rijd er omheen met mijn fiets, herken de de aanrijdroute van het openbaar vervoer, de chauffeur kan niet anders. Elke keer weer die zelfde koppen, stempelen of knikken naar de jaarkaart, soms verbaasd grijpen naar wisselgeld, iemand vraagt om 2 of 3 zones, betaald wordt ie ergens afgezet.…

Een melodie, samengesteld door instrumenten die ik niet herken. Het toestel toont mij onafgebroken beelden van onherroepelijke en onherstelbare ellende, maar Zij was onschuldig en eenvoudig en zij hield zozeer van programma's als "Forsthaus Falkenau" en "Toen was geluk heel gewoon" en "Dem Reinen ist Alles Rein".…

Met zoveel blijdschap herken ik hem aan de baard, aan de mannelijke schouders die zoveel gedragen hebben en kunnen dragen, die ook ons leed dragen en ons loodsten door drama's en crises.…

Ik herken dat niet zo. Sterker. Ik herken dat helemaal niet. Ik vind het een stomme opmerking die een zwaar negatieve kijk op Nederland en in het bijzonder op de Nederlandse overheid verraadt. De belastingen zijn hem te hoog. De politici graaien en presteren niets.…

Als er personeel is, waaraan herken ik ze? Hoe kunnen ze mij helpen? Rustig gaan zitten. Het komt vanzelf. Wat zou het toch mooi zijn als er ook een spoorboekje zou zijn. Een boekje waarin je kunt lezen welke trein je moet nemen om bij de juiste bestemming aan te komen!…

Die moet je vrij laten, anders herken je niet wat er gezegd wordt, de kantlijn moet wit. En dat veroorzaakt, politiek correct overigens, een hetze van heb-ik-jou-daar. Die kantlijn verbergt een vermoeden van rascisme, vraagt om witte inkt op bruin papier.…

"Natuurlijk herken ik je, Jan!" antwoordde ik. Hij bracht me cadeaus; geschenken van de ouders van de ongelukkige kinderen voor wie ik werk: een cadeaukaart van "Primera" en een elegante, chique en mooie fles Franse wijn met een trots opschrift op het etiket: "Sauvignon Blanc".…

Lichtpaarse bloemen van mij onbekende signatuur schieten hoog op in de tuin en andere, geel met bruin, herken ik uit mijn verre jeugd. Mevrouw loopt iedere dag haar rondjes over het kronkelige pad. Ze verklaart "in de Lange Nieuwstraat te wonen" maar deze uitspraak lijkt me een leugen van haar dementie.…

....en zo ken en herken ik het panorama van mijn stad dat tevens het panorama van mijn jonge jaren is en dat ik doorkruis en waarneem met veel weemoed; daar is het lage gebouw van mijn kleuterschool en daar is het doktershuis, zo vaak bezocht tegenover ons oude kerkhof waar de doden voorgoed rusten.…

je bent niet meer wie je was, ik herken je niet maar, maar herken jij mij nog wel, ik betwijfel het.…

En hoef ik me de volgende keer ook niet schuldig te voelen als ik wel iemands gezicht herken, maar de naam vergeten ben.…

De enige dilemma’s die resteren zijn: hoe herken je, als erfzondige Adam uit het aardsparadijs, de werkelijke avances van Eva’s en wat staat je te doen, als kwetsbare Don Juan? Het is moeilijk-begaanbaar terrein, het brengt je in verwarring. De middaghitte drukt zwaar, er klopt iemand aan de buitenpoort.…

Het toilet blinkt als de spiegel boven de wasbak in de douchecel waarin ik mijn norse kop herken. En dan moet ik glimlachen want ik doe het voor jou, Gerrie. Tussendoor zit ik met een praatje en zet ik thee voor jou, rook je shaggie toch gewoon in de huiskamer, en ja zij wil er wel een koekje bij.…

Ik herken noch de man zelf noch een van zijn leerlingen die toch ook de Nederlandse podia al betreden. Ik ken deze hele wereld niet. Voor mij zijn het gewone mevrouwen en meneren die de soep die ik heb gekookt waarderen en na drie uur toe zijn aan koffie die ik voor ze serveer.…

Dit herken ik. Het doet mij denken aan een veel ouder boek – de Dramademocratie van Elchardus (2002). Hierin wordt een mechanisme beschreven dat volgens Elchardus steeds weer opduikt in de Belgische politiek, maar dat ik ook herken van de Nederlandse politiek.…

Daarin herken ik een vorm van rechtsstatelijkheid, waar democratische krachten verder op kunnen bouwen.…

Herken mij zoals ik jou herken! Jouw strijdbare armen staan wijd uit elkaar, even wijds als het maagdelijke landschap. In jouw heldere ogen brandt hetzelfde vuur, dat eens in Jeanne d'Arc vlamde.…

‘Ja dat dommelslaapje herken ik wel, maar dat zijn slaapjes die je overvallen terwijl je het niet wil, bijvoorbeeld als je een oersaai boek leest. Dus een beetje het tegenovergestelde van de dobberslaap. Bij de dobberslaap hoef je op zich geen problemen te hebben, waardoor je niet slaapt. Je dobbert gewoon. Trouwens die tobberslaap herken ik ook.…

Twee dagen later ben ik op dezelfde plaats te vinden, aan hetzelfde hardhouten tafeltje en drink ik weer mijn "koffie verkeerd" en tot mijn verbazing herken ik mijn bezoeker aan zijn manke pootje. Kennelijk is hij hier een vaste gast, net als ik. Zullen we elkaar bij een derde visite van mijn kant aan het café-restaurant weer ontmoeten?…

Ik herken mijzelf hierin toen ik jonger was en ook die boom, nu gaan dingen uitvallen. Eertijds, zei de vrouw: “ wil je een appel”, “liever een banaan”, zei Adam. Als hij dit gedaan had stonden we er nu misschien anders voor, dan hadden we waarschijnlijk 'het zweet des aanschijns' niet gekend en geen herfst met bladval.…