Alle inzendingen over individu broer ontmoeting

steken in die van mij als was deze als het ware willoos of onwillig om werkelijk afscheid te nemen zoals mijn broer zelf en zijn mannenhand beroerde die van mij door de vluchtige aanraking nauwelijks,,,,,…

Op mijn dagelijkse boodschappentocht door de AH, werd ik aangesproken door een man uit een ver buitenland. Een gangpad eerder had ik hem, in een mij onbekende taal, al heftig met zijn vrouw horen discussieren. Hun kar, met als frontman op het rekje een dik jongetje met een lollie, was gevuld met sponzen, zemen, borstels, en wasmiddelen. In mijn…

De agenda's, die ik mijn arme, gehavende en getormenteerde broer geschonken had - voorwerpen van zijn obsessie en idolatrie en zijn de kostbaarste bezit - koestert hij zoals de duivel een ziel koestert. Hij bewaakt ze en is er zuinig op. De vijfenzestigjarige man heeft de leeftijd van drie jaar nooit overschreden.…

De groengrijze, diepliggende, onpeilbare ogen van mijn zeer zwakbegaafde broer weerspiegelen of vormen de neerslag; de uiting van een ondoorgrondelijk en mij voorgoed mysterieus en onbekend blijvende geestestoestand.…

Het lot had me opnieuw naar de inrichting gevoerd en daar wachtte mijn broer op me als vanouds. Grijze haren sierden al zijn achterhoofd maar tot zijn stervensdag zou hij een onmondige kleuter blijven, een kind in het lichaam van een volwassen man.…

Ze droeg een soort tuinbroek met schouderbanden en sneakers en haar blonde haar in een staart en verder alle kenmerken van jong, overdadig en overvloedig leven. Ze sprak me aan: "Waar gaat u naar toe?" "Ik ga een terrasje pikken en even kijken bij "Portagora", de Kringloopwinkel" was mijn antwoord. Ze bleek studente te zijn van "Factorium…

We ontmoetten elkaar bij de bushalte. Aan haar bovengebit ontbrak op een zeer prominente plaats een tand. Haar grijze lange haar hing neer tot op haar schouders.…

Zijn liefhebbende broer vond het erger dat de geest van de broer beschadigd was dan dat zijn been eraf was; een voor mij dubieuze gedachte. Ze moesten de man niet. Het onheil, zo wijd verbreid, dat overal de waarachtige medemenselijkheid en liefde zozeer in de weg staat, deed zich ook hier voor.…

En de lieflijke jonge vrouw die mijn arme broer begeleidt geeft veel om hem, kust en streelt hem en voorziet zijn armzalige haardos van gel. Hij vindt het niet ongewenst en laat het zich gewillig aanleunen.....…

Als de zomer op komst is en de maanden mei en juni ons welhaast overrompelen en verrassen met mildere temperaturen en met een nieuw, weldadig licht dat de wereld koestert en streelt, zijn ook de verjaardagen van mijn arme, geschonden broer en van mijzelf aan de orde.…

Zou mijn broer de fantastische kaarsjes van de kastanje ooit waarnemen of de tweelingberken op het terrein? De asgrauwe hemel van Biezenmortel kijkt neer op een tafereel dat de Schepper nauwelijks bedoeld kan hebben.…

Hij had naast mij plaatsgenomen op een bankje vóór de Copyshop. Hij droeg een lange, grijze, onappetijtelijke baard waar hij de mondkap overheen had gedrapeerd maar liet deze zakken toen een kennelijke vriend, een in mijn ogen zeer aantrekkelijke "he-man" hem aansprak, die begon te ratelen in een mij totaal onbekende taal. Klaarblijkelijk waren…

Hij was klein van postuur. De grote koffer op wielen die hij vervoerde, was manshoog en leek me van een gewicht dat minstens zijn lichaamsgewicht vertegenwoordigde. Bruine, vriendelijke ogen boven de mondkap. "Is this bus going to the central station?" vroeg hij. Ik moest zijn veronderstelling bevestigen. "Are you from abroad, from the USA perhaps…

Ik zou hem nooit ontmoeten op het terras van "De Carrousel". Nooit zouden we samen boswandelingen maken; nooit naar de film gaan; de zaak was afgeblazen. En ik zou nooit vriendschap sluiten met zijn Golden Retriever; kortom ik achtte de a.s. ontmoeting een "Mission Impossible".....…

Ze sprak op een danig onverstaanbare manier, waarbij haar bruin aangeslagen ondergebit zichtbaar werd. Ze had naast me plaatsgenomen in de bus die zaterdagmorgen en ze vormde mijn enige aanspraak en/of gezelschap, dus antwoordde ik maar met "ja,ja" en "nee,nee" zonder een opmerking te plaatsen over het onbegrip en de onverstaanbaarheid die haar…

Mijn broer wachtte al op mij. Hij danste als het ware zijn krankzinnige, gekmakende dans voor het raam van het "appartementje" dat die naam nauwelijks verdient. Daar staat ook zijn "fauteuil" die hem rust en soelaas moet bieden in zijn armzalige, gehavende bestaan.…

Mijn broer toont daarop zijn glimlach die wellicht zijn leed maskeert…

We moeten onze cliënten bejegenen als ware het onze eigen ouders, broers, zusters of dierbare vrienden.We zullen veel meer tijd voor die ontmoetingen moeten vrijmaken en voorkomen dat er door haast of drukte waardevolle contacten verloren gaan. De meesten van ons zullen na zo’n intense dag erkennen dat het een hele bijzondere dag was.…

Ik besloot het hem tenslotte maar eerlijk te bekennen: "Ja, u hebt te maken gehad met mijn broer, met mijn krankzinnige broer, Thijs".…

Het regende een beetje. Een gedeelte van de Korvelseweg was opgebroken en een ondergrond van donkerbruin zand was aan de oppervlakte zichtbaar. Enkele zeer stoere heren hielden zich ermee bezig met behulp van voertuigen die wellicht de naam "pallettruck" verdienen het zand om te woelen en op te delven met behulp hiervan om mij onduidelijke en onbekende…

We waren beiden op weg met buslijn zeven. Hij droeg een krullerige haardos, een ringetje in het oor en een gouden kettinkje met medaillon om de hals, mogelijk duidend op bepaalde voorkeuren die mijn volledige begrip en billijking kunnen wegdragen. Hij was na zijn ongelukkige val nog maar net ontsnapt aan een dwarslaesie en nu dankbaar voor zijn herstel…

In de vroege morgen had ze naast mij plaatsgenomen op de houten bank die daar met onduidelijke doeleinden in de Winkelgalerij staat opgesteld vóór de Copyshop en ik liet niet na haar aan te spreken: "Wat hebt u een chique pantalon aan! "Inderdaad bevond zich over de gehele lengte van haar bovenbeen de tekst "Givenchy" "Het is nep" verklaarde ze…

Hij was lang, slank en elegant en hij droeg een chique jas en pantalon om zijn lange, mooie benen; een leuke Tilburgse senior die mij in dialect te woord stond en met wie ik best een beschuitje zou hebben willen eten. De kou van januari doordrong ons en slechts de weersomstandigheden kwamen ter sprake. Gelukkig nam hij mijn enigszins dubbelzinnige opmerking…

" vraagt mijn broer; een wanhopige vraag, ingegeven door zijn grenzeloze verlatingsangst.....…

De broer die naast mij zit in het kleine kamertje dat sinds jaar en dag zijn thuis vormt, de vierenzestigjarige broer, die de intelligentie heeft van een vijfjarige; de broer met het verweerde, verouderde gezicht, lacht breed en opgetogen om een filmpje op You Tube, een kleurige tekenfilm over een dappere leeuw. "Vindt Thijs de leeuw mooi en lief?…

Op de lommerrijke en ruimschoots overschaduwde binnenplaats van de verpleeginrichting ontmoette ik mijn broer en zijn verpleger, Jeroen genaamd. In een krankzinnigeninstituut kan men nauwelijks idyllische taferelen verwachten en de dichtregel in de titel van deze tekst, uit een schoolboek, kan ook niet van toepassing zijn.…

Verantwoordelijkheid voor vrede ligt niet in anonieme massale verantwoording voor het individu, maar in ieders individuele verantwoording voor het gedrag van de massa.…

Ieder mens is een individu. Een individuele steun voor anderen, wel te verstaan!…

Op een vodje papier, op een oude envelop had ze uitgetekend hoe ze onze broer, onze zwakzinnige broer, die sinds zijn vroegste jeugd een ongeneeslijke beperking en een stigma met zich meedraagt, wilde verrassen met een kunstig geconstrueerd en aangelegd waterwerkje, een kleine installatie voor het tuintje bij zijn huisje op het terrein van de inrichting…

Ik ontmoette hem voor de eerste keer in het paviljoen waarin mijn zeer zwak begaafde broer sinds jaar en dag is gehuisvest en die broer aanschouwde hij bij die gelegenheid tevens voor het eerst.…