Alle inzendingen over keel

Door de schrik verkrampt werd ik licht in mijn hoofd en mijn hart bonsde in mijn keel. Als in een trance geraakt plofte ik op een stoel neer. Ik weet niet meer, wie van ons het meest van de impact schrok, die de grap bij mij teweeg had gebracht: was het Anton, waren het sommige collega’s of allen tegelijk?…

Het antwoord dat ik vond was dat het mechanisme van de keel als een soort turbo-drive ingeschakeld kon zijn bij al die activiteiten om die naar een hoger plan te tillen.…

Op 24 oktober 1912 sloeg jij in jouw ziekenhuiskamer een drinkglas stuk en heb jij zelfdoding gepleegd door jouw keel door te snijden. Jij overleed om 15.00 uur en jij werd 76 jaar.…

(voor Sarah Kane (1971 - 1999)) Je bent geboren op 3 februari 1971 in Brentwood. Je bent christelijk opvoeding, maar als volwassene wilde je niets meer van het christendom weten. Je vader Peter Kane was een journalist voor de Daily Mirror. Je moeder was eveneens een journalist en een lerares. Je had een broer. Je zat op de Shenfield High School,…

Mannen in pakken grijpen je naar de keel.…

Op de Afdeling Spoedeisende Hulp keerde men mij binnenste buiten; ze betastten mijn lichaam en ze staken het onvermijdelijke corona-staafje in mijn keel. Ze vervoerden me met bed en al naar een hooggelegen kamer. Tijdens de nachtelijke uren kolkte mijn felrode bloed uit mijn keel en het belandde naast mijn bed...…

Voor de opvoeders van kindsoldaten is het belangrijk dat de soldaat de zangkunst meester is als het kind zijn vijanden de keel doorsnijdt en de rest van de wereld voor de kogels coke blijft snuiven.…

Hij had een gaatje in z'n keel, ademhalen ging nog prima maar praten was onmogelijk. Opschrijfboekje, de lach zat hem in zijn ogen, als je hem niet begreep dan was daar dat boekje en de pen. Noteren kon hij als de beste. Pietje is overleden, niemand die daar bij was, Pietje is buiten zijn boekje gegaan.…

(voor Francis Giauque (1934 - 1965)) Je bent geboren op 31 maart 1934 in Prêles, Zwitserland. Je hebt geen schooldiploma gehaald, waardoor je moeilijk aan het werk kwam. Daar kwam nog bij dat je zwaar worstelde met de brave, hypocriete, burgerlijke samenleving, die jij als vijandig gezind beschouwde. Je deed allerhande klussen en je verbleef een…

(voor Lillian Russell (1860/1861 - 1922)) Je bent geboren als Helen Louise Leonard op 4 december 1860 of 1861 in Clinton, Iowa. Jouw vader was de krantenuitgever Charles Egbert Leonard (1829 - 1896) en jouw moeder was de feministische schrijfster Cynthia Hicks (1828 - 1908). Zij kregen acht kinderen. Jouw vader begon in 1855 het dagblad 'Clinton…

Gestimuleerd door het kraakje wordt mijn keel geschraapt of ik nu wil of niet. “Weet u, ik zou graag op een club gaan, maar door al mijn tragedies kom ik bijna de deur niet meer uit.” Intussen had ik twee keer mijn keel van iets ontdaan waarvan ik tevoren niet wist dat dat erin kon zitten. Ik keek Egbert aan.…

Snoerde haar keel dicht, klemde haar luchtpijp af. Ze zakte in gebraakte puin. Het zat in haar, kwam uit haar; zij zat erin. En stikkend in haar puin wist ze; het was haar hoop.…

Vliegtuigen in gebouwen, besneden en gestenigde vrouwen, ongelovigen de keel afgesneden en de herenliefde knalhard van de hoogste etage. Thee drinken is een optie, voorbijgaand aan een profeet die geilt op een meisje van negen jaar. Ik ben zo ongelooflijk graag heiden. Morgen wandel ik weer in het park, mits er nog bomen staan.....…

Maar ja, met nummers als “mit die baard in meine keel sing ich mich ganz scheel”, scoor je ook niet echt een klassieker. Resumerend kun je stellen dat uiteindelijk de baard in zijn keel hem de das om deed.Oma’s houden nu eenmaal niet van baarden in kelen..…

Is die je naar de keel gevlogen?’ ‘Nee, dat niet. Hij logeert hier een paar dagen. En terwijl ik me mijmerend stond te scheren, was het kereltje onopgemerkt de badkamer binnengekomen en terwijl ik het mes van onder aan de keel omhoog haal, schreeuwt hij: “OPA!! IK OOK SCHEREN!!”. Nou, je snapt wel, in de badkamer komt dat nogal hard over.…

Ze zijn beledigd, schreeuwen kelen schor, verbranden vlaggen en vertrappen ongelovigen. Er vallen doden, veel doden. Een boek, een film. Stampij om woorden en beelden. De roepende in de woestijn vervliegt in fata morgana, de oase was nog nooit zo ver weg. De profeet lacht in zijn vuistje, niemand weet hoe hij er uit ziet.…

Mijn hart klopt in mijn keel. Ik voel vlinders in mijn buik. Bij de gedachte aan hem gaat mijn lijf tintelen en krijg ik geen hap meer door mijn keel. Ik moet even graven in mijn verleden om deze gevoelens te plaatsen. Het is namelijk een tijdje geleden, maar ik denk dat ik verliefd ben. Verliefd op Robbie.…

Het wattenstaafje in de keel voelt niet aangenaam aan en doet mij kokhalzen.…

Vaak stokken de woorden in mijn keel of bevinden ze zich als het ware op de drempel van mijn geest of bewustzijn en dan aarzel ik vóór ik ze uitspreek en wel omdat onveranderlijk en kennelijk onvermijdelijk de tegenspraak zal volgen, de tegengestelde mening die haar brein in beslag neemt en die haar bij voortduring vóór op de tong ligt.…

Maar, als het er op aan komt, dan zet ik u het mes op de keel, wurg ik Bea eigenhandig en verzuip ik Prins Pils in Spa Reine. Zo strijdvaardig zal ik altijd blijven. Groet en kus.…

De keel was weg. De bladeren kraken onder zijn laarzen. Geel, bruin, nat. In het bos ruikt het naar rot en schimmel. Bij de beek staat hij. Breed in de borst, de vacht vaal en ruig. Hij knielt. Het richtkruis rust tussen de gele ogen. De wolf beweegt niet. Hij houdt zijn adem in. Wijsvinger aan de trekker. Langzaam de druk opvoeren.…

De momenteel allerwegen zozeer gevreesde virussen hebben kennelijk nog altijd niet via de nauwe, fragiele schachten die mijn keel met mijn longen verbinden de laatstgenoemde organen bereikt die door een onbekende zijn opgehangen in de borstholte als het chassis van een auto....…

Ik passeerde op een zonnige lentemorgen het kerkhof, de dodenakker aan de Noordhoekring, omringd door onze witte standbeelden die tot onze verbeelding spreken, zoals dat van Joris, die manmoedig de draak het zwaard in de keel steekt als om deze te doden.…

Nee, het was geen Corona, maar de adem stokt mijn broer in de keel: zorgelijk en verontrustend.…

De eenzaamheid was als een luchtledige dat de keel dichtschroefde, als een woestijn waarvan zij de zandkorrels moest tellen Mevrouw vluchtte vaak de stad in om op een terrasje in de reuring en het gewoel nog iets te zoeken, al was dat een surrogaat-warmte en een schijnliefde die niet kon concurreren of in de schaduw kon staan van de echte waarachtigheid…

Help, komt het nog schor uit mijn keel, dan voel ik dat ie me vastpakt en wordt het zwart voor mijn ogen, tot mijn geliefde zegt: wakker worden meis, je hebt een nachtmerrie!…

vult Klaske aan en ze maakt een gebaar van wurgen om haar keel, begeleid door verstikt gerochel. -Kim was bijna dood. Kim is er ook. Ze ziet er gezond uit en onthoudt zich van commentaar. Sjoerdsje en Klaske komen zelden meer samen. En toch waren Sjoerdsje en Klaske het eerste hartsvriendinnen.…

Enge benauwende kleinerende en ijskoude duisternis Opgekropte keel geen adem meer halend Verstarde zwarte eenzaamheid Capituleren zo trots het nimmer te hebben gedaan Leeuwin gebleven Geduld prachtwoord maar vergt inspanning nog menselijk Zo trouw aardje van beestje gebleven Kaarsje branden tevens dapper volhard Was me dat wijs Heden fraaie…

Op mijn terugweg naar huis viel de hitte zwaar op me; ze schroefde mijn keel dicht. Op de straatstenen dansten lichtvlekken in een wervelende, lichtzinnige, mallotige en zomerse dans.…

Hun keel en maag is vol schreeuwende eetlust. Die piepjonge vogeltjes wippen tegen de randen van het nest, dat steeds bescherming geeft. De kleinste bladbewoners zijn hun voedsel, door vader of moeder gebracht.…