Alle inzendingen over klikje

Nou meende ik een klikje te horen toen ik de telefoon opnam. Inbeelding. Of misschien was het wel een klikje, maar dan niet het klikje dat ik voor oren had; het aanzetten van een bandrecorder op een anoniem hoofdkantoor van een anonieme organisatie met stoer kijkende mannen, bewijzen verzamelend om mij in het nauw te kunnen drijven. Om iets.…

Er wordt schaamteloos gezwegen en dan ineens een verhandeling gestart over het laatste klikje als de richtingaanwijzer in de auto na een bocht vanzelf gestopt is. Wat de zin daarvan is en dat het in de $400.000 Rolls waarin ze zich verplaatsen stil blijft en dat daarover is nagedacht.…

‘Oké, hij slaat wel aan maar hij koelt niet, en ik hoor af en toe een soort klikje na het aanslaan. Net alsof hij de hik heeft.’ ‘O, dan is het de compressor. Dat is vervelend want een nieuwe compressor inclusief installatie kost al gauw minimaal 200 euro’s.’ ‘200 euro’s??? Hebben ze u nooit opgepakt voor zulke oplichterpraktijken??’…

Wel hebben we het vaccinatiebewijs bij ons en dat is natuurlijk ook goed, ze maken er een klikje van (geen foto dacht ik) en we komen bij de volgende horde. Of we ons ticket even laten zien? Hé, een ticket, hebben we dus niet, want van de eerste en tweede horde, mochten we door…ja zegt de dame, maar u heeft een ticket nodig.…

Hij draait aan het slingertje op de camera om het rolletje vooruit te spoelen.....hij luistert naar het klikje als bewijs dat hij aan het volgende frame is. Hij draait nog eens en draait... en draait. Niets. De film heeft niet gepakt. Heeft de hele dag foto's gemaakt .....van NIETS. Mevrouw Goradze valt bijna uit haar stoel van het lachen.…

Een zacht klikje. Een harde duw en de deur geeft morrend mee. Het geluid van schuiven over stug tapijt. Ik slaak een zucht van verlichting, mijn hotelkamertje is overgeslagen. Tien minuten later zie ik door mijn spionnetje de belager in levende lijve. Een klein schoonmaakstertje schrobt met grote slagen het karpet. [...]…

“Ja mijnheer, Marilyn Monroe”, krijg ik nogmaals te horen waarna een klikje aangeeft, dat de verbinding is verbroken. Alle moeite om zo’n rottig overschrijvingskaartenboekje aan te vragen voor niets. Vroeger deed je dat door een kaartje in een portvrije enveloppe naar de bank te sturen. Tegenwoordig moet dat telefonisch.…

Dan wijs ik nogmaals naar de sleutel en gebaar ‘draai maar om, goed zo’ terwijl ik tegen de deur duw om de druk te verminderen zodat Maarten de sleutel met een klikje kan omdraaien. Na een aantal keer proberen, Lukt Het Hem. Maarten heeft de sleutel omgedraaid! Ik kan het bijna niet geloven maar het is waar.…