Alle inzendingen over kruipen

Iedereen doet zijn uiterste best om zijn kind snel te leren lopen, aan kruipen wordt te weinig aandacht besteed, en dat moet je vandaag in onze maatschappij net heel goed kunnen om de top te bereiken. :)…

Kruipen met een moordwapen door de mensenmassa. Maar ik kon mijn woorden waar maken. Ik kwam bij Margriet.…

Ze kruipen door gaten en kieren, zelfs onder mijn dekens sluipen ze naar mijn kroeg van bloed. Dan vlieg ik uit mijn bed en mep ze ADHD, PDD en NOS.…

Zowel het in bed kruipen als het opstaan zijn een grote zegen. Beide zegeningen staan tegenover elkaar, kunnen echter niet zonder elkaar, gaan steeds samen voort.…

Winter is niet mijn favoriet ik zit binnen en het is koud het was laatst immers ijzel en sneeuw dan denk je al gauw... ik kruip in bed en houd winterslaap. Hier nog een schilderij van mij. liefs foppe voor joke…

geen hoofdletters meer voor mij, uitdagingen zijn uit den boze, gevestigde woorden bevestigen de huisvlieg en ik ben niet meer dan een uitwerpsel van diezelfde vlieg, de vlieg die strijdt om een plekje onder de zon maar niet beseft dat het een lamp is, ik lach in mijn vuistje en kruip langzaam omhoog, ik sla mijn vleugels uit, voorzichtig, als ik denk…

Ik geeuw en kruip langzaam diep onder de dekens. Als een meesteres in camouflage, pas ik me aan aan de omgeving waarin ik me op dat moment bevind. Zo los ik volledig op in mijn omgeving en word ik helemaal geabsorbeerd. Maar, regelmatig verkleur ik ook om mijn gemoedstoestand te uiten.…

Ook denkt men kennelijk vaak dat het van wereldbetekenis is dat men, om het nu maar even plat te formuleren, op zijn hoogheilige en eerbiedwaardige pik dan wel op zijn teergevoelige teentjes getrapt is, alsof men een majesteit is voor wie de wereld zal buigen en in het stof zal kruipen, alsof de woede bergen kan verzetten.....…

Kortom, kruip eens uit die correcte schulp............…

Spelregels Het is een heel eenvoudig te spelen spel, te spelen vanaf het moment dat je kunt lopen of kruipen. Je wacht tot er een trein aankomt en op het moment dat de trein dicht bij je is, spring of kruip je er voorheen. That's it! Nou ja. De kick is wel dat je zo lang mogelijk wacht en dan zo laat mogelijk kiest om te overleven.…

Ja, hij is zo benauwd... ze vraagt nog wel, of we die kant op kunnen komen, maarre, tja deze dame heeft geen rijbewijs en ik durf dus echt niet in een auto te kruipen met hem, want een hoestbui en we liggen samen in de berm, of kruipen in een lantarenpaal. Geen optie dus. Nee hoor, ik stuur de spoedarts. Zo gezegd, zo gedaan.…

Als ik je nu zou zien, zou ik in je weg willen kruipen, om je vervolgens nooit meer te laten gaan... Als ik je nu zou zien, zou ik je willen zeggen dat ik van jou hou en samen met jou door het leven wil... Maar als je nu de sleutel in het slot steekt, weet ik mij geen raad...…

Soms een cijfer, soms ( maar minder) een reactie wanneer men je ' gelezen heeft' maar: het is moeilijk in iemands hoofd te kruipen, dus nog lastiger om een ander te begrijpen.…

Het liefst zou ik nu in een hoekje willen kruipen, verdriet verzuipen en mijn hoop op betere tijden in rook zien opgaan. Maar dat wordt ook duurder als het aan de mooieklerenmensen ligt, er blijft voor mij godverdomme weinig meer over, minimaal bestaan.…

Je kunt op de schermen bewonderen hoe de langgerekte gele treinen met tweehonderd kilometer per uur als slangen over de rails kruipen en je kunt heerlijk zitten in de ijsblauwe "fauteuils"; een voorrecht dat is gereserveerd voor velen en velen maken hiervan gebruik.…

De steen, waar ik onder zou willen kruipen, komt 14 maart vol in de schijnwerpers. En ondertussen lees ik andere boeken en denk dan regelmatig dat daar toch nog een belangrijke voetnoot in zit. Of een extra alinea die de tekst nog duidelijker zou maken. Of een extra hoofdstuk dat het centrale verhaal nog meer zou stutten.…

Ik kom enigszins tot bedaren en besluit voorzichtig naar de plaats te kruipen waar zich normaal de deur zou moeten bevinden, maar in het donker is dat geen sinecure. Voetje voor voetje, op de tast, kruip ik in de richting van de deur, (nou ja, waar ze ooit was.)…

Ik kom enigszins tot bedaren en besluit voorzichtig naar de plaats te kruipen waar zich de deur zou moeten bevinden, maar in het donker is dat geen sinecure. Voetje voor voetje, op de tast, kruip ik in de richting van de deur, (nou ja, waar ze ooit was.…

indirekt verlichte balkon op er staat een frisse van zee komende bries twee wild gillende katten hebben het aan de stok met elkaar beneden op de boulevard loopt een hond schichtig om zich heen kijkend voorbij ik blijf nog even op het balkon staan tot ik het koud krijg dan loop ik via de openstaande schuifdeuren terug naar mijn bed en kruip…

We rekken de uren een tikkeltje op, waardoor de indruk ontstaat dat ze kruipen. Parasols blijven dicht maar natuurlijk wél staan, zodat druppels eraf kunnen druipen. De keus is aan u, dat mag duidelijk zijn. Maar als ik u mag adviseren? Het is een fraai alternatief voor een dame als u, nu u tijd en geld voor de zon moet ontberen.…

Nee, je zult het wel laten om daar tussen door te kruipen! Maar ver binnen de aarde, ja, daar is het nu juist aangenaam. Die kronkelende diertjes smullen in 't broeierige zwart van schimmels en verteerde, verzonken plantenresten.…

Opgetogen kruip ik achter mijn bureau en ik schrijf…dit. Is het niet om te janken?…

Trillend van schrik kruip ik op de stoep om ruimte te maken voor de volgende auto. Met kapotte legging en open geschaafde knie hijg ik nog na, me half bewust van mijn onelegante houding, zittend op de grond met mijn benen opgetrokken van de pijn en mijn rokje om mijn middel. Ik besluit snel weer achter in de auto te kruipen.…

Ik kruip na haar op de tafel. Onder mijn schouderbladen legt ze een handdoek die in een rolletje gedraaid is. Dat is gemakkelijker om mee te beginnen, zegt ze. Ik begrijp meteen waarom. Mijn hele rug doet pijn, mijn ellebogen zweven minstens vijftien centimeter boven de tafel. Het lukt me niet, hoe zeer ik het ook wil. Help!…

Opeens snapte ik dat als Ik weer in het lichaam zou kruipen, ik het als de bestuurder van een auto zou kunnen besturen. Ik zou het tot leven kunnen brengen. Maar als ik IK zou blijven en niet terug zou keren in mijn lichaam, dan zou er niets gebeuren. Ik zou het, als ik zou willen, leeg achter kunnen laten.…

Kruip graag met hen door de kietelende heidestruiken. Bijt graag in een malse vrouwenenkel in een onvoorzichtige slipper.…

Dan blijf ik nog een uurtje op en dan kruip ik weer in bed. Wat ik héél vreemd vind, is dat ik niet veel denk of veel pieker, of zo. Want daar word je volgens mij depressief van. Ik voel me leeg en dat ken ik niet van mezelf. Dat ik dit nog op kan schrijven, valt me nog mee..... Hoewel ik hier wel een uur over doe, misschien.…

Maar zelfs als ik moet werken vind ik het fijn om met die koffie achter mijn bureau te kruipen. Waarom is dat zo’n fijn moment? Natuurlijk, er gaat niets boven een verse bak koffie en vooral ’s ochtends heb ik daar altijd erge trek in, verslaafd als ik ben. Die eerste slok is altijd een genot.…

En opeens in verte zie ik de zee, zo dichtbij …na al die dagen en nog langere nachten, van niet verder kunnen De zee eindeloos wachten, ik zal kruipen: want ik ruik het water en het leven en uiteindelijk, weiger ik de vijand mijn hart en ziel te geven. En ik tors de vrijheid op mijn schouders en ik schreeuw… De zee…

Een leeuw brult ook en wellicht om dezelfde reden, maar als een leeuw brult kruipen alle dieren in hun schulp. Bij een zingende merel kijken we op. Wat mooi. Wat helder. Wat zuiver van toon. En een roofdier kijkt op: wat lekker. Ik ken een huis waar een merel het huis binnen hipt, kattenbrokjes snaait en weer naar buiten gaat.…