Alle inzendingen over leed

Wie het leed van de gehele wereld op de schouders neemt, draagt bij aan de vergroting van het totale leed.…

Niets heb ik meer te hopen, niets meer te bereiken, ik, Paul, ik, de ongelukkigste aller schepselen. Laat ik U mijn verhaal vertellen, ik zal U niet lang vervelen. Kijk, mijn vader was wetenschapper en mijn moeder was er al niet minder erg aan toe. Vanaf mijn prilste jeugd bekommerden zij zich hevig om mij, ja, voor mij werd een speciale kooi ingericht…

Ik ken een man die, voorbij z'n scheiding, een lieve vrouw tegen kwam. Zijn nieuwe lief kende het klappen van de zweep, zijn ex zette hoog in met het gemis van kinders, hij kon alleen nog maar vluchten in rustgevende medicijnen. Ik weet dat hij eenzaam is. Ik ken een man die, buiten zijn schuld, z'n werk is kwijt geraakt, en geloof me, dat heeft…

Je ziet het overal, mensen lijden onder hun eigen bestaan. Die laatste levensjaren gaan vaak gepaard met pijn en dient bestreden te worden, van paracetamol tot paardenmiddelen. Vreemd is dan te constateren dat de heren/dames doctoren lepra tegen willen gaan door pijnprikkels te stimuleren. Lepra is het antwoord op oud zeer, doet u mij maar een vlekje…

‘Moeder is dood’... Hij zet een voet op de keukenstoel en begint zijn veter te strikken. Een traan valt precies op het ene uiteinde van de veter die hij in zijn hand houdt. Ik hoor het mijn vader nog zeggen. 'Moeder is dood'. Ik voel de schrik en de onwerkelijkheid van de situatie opnieuw, nu ik er aan terugdenk. ‘De dag waarop je moeder sterft’ zingt…

Klein leed voor de psycholoog, die pragmatiek tot kunst verhief en het werk lachend uitstelde. De vers uitgebroken eigen beleving van de godin naast je in bed, die krulde onder je dekbed als een kwetsbaar stuk mens dat je enkel lief kunt hebben voor zolang het duurt.…

Langzaam kleurt de sneeuw rood en het gillen van de zeehonden gaat je door merg en been….. met een speer knuppel of geweer worden ze gedood. de sneeuw kleurt Veertig procent (het is niet te geloven) van deze prachtige dieren is nog in leven, als ze gevild worden…het jacht- seizoen van dit jaar, staat toe dat er de sneeuw kleurt duizenden…

Nee, dit gaat niet over politiek. Dit gaat over het leven zelf, over gewone mensen die dagelijks deelnemen aan hun eigen toneelstuk. Altans, zo kwam deze scène mij voor. Een momentopname uit het toneelstuk dat Leven heet. Het ging zo. Ik zat op de fiets en zag links van mij op de stoep een man van rond de veertig lopen. Hij was modern gekleed en…

Stammen strijden, doch hun hoofden weten niet dat de leden lijden.…

Enfin, ik ga nu boterhammen beleggen voor morgen, voor tussendoorklanten met hun eigen leed.…

Ik zal met ziel en zaligheid tot het leed van de wereld met haar mensen behoren.…

Zo wens ik mijn vriendin Francesca toe dat de wortels van haar leed zich, figuurlijk gesproken, diep zullen verankeren in de vruchtbare grond waaruit eens een boom zich zal verheffen; de boom van een persoonlijkheid die haar ten dienste zal staan met de bloemen en vruchten van liefde, wijsheid, mededogen en begrip......…

Waarom deze Hartenkreet: omdat dit te gek voor woorden is, daarom! Zie de link! Laat U Horen.....…

Met zoveel blijdschap herken ik hem aan de baard, aan de mannelijke schouders die zoveel gedragen hebben en kunnen dragen, die ook ons leed dragen en ons loodsten door drama's en crises.…

En zo was er volop amusement die middag ondanks het leed en de ziekten, die om de voorrang streden......…

"Le sentiment de l'existence" Rousseau Het is er mistig van de rook. Hij loert naar een paar beeldschone meisjes, die opvallend giechelen. Wanneer een van de meisjes naar hem kijkt, kijkt hij brutaal terug, wat een afstotend effect heeft, precies wat hij wil bereiken, al zou het liefste bij haar wegkruipen. Met een schaar haar rode BH-bandjes losknippen…

Haar enige opmerking aan het adres van Angelique, de chauffeur, die nog troost schijnt te bieden, bestaat uit de armzalige woorden: "maar ik leef nog" Het leed gaat aangekleed over straat; het menselijk leed in haar oneindig gevarieerde gedaanten en gestalten heeft de wereld overwoekerd en overrompeld op ongekende wijze......…

Nee, geen schrijffout. Rond deze tijd laat ik elk jaar ongeveer dezelfde riedel los. Typerend voor herdenken is toch dat je (opnieuw) terug blikt. De jaarlijkse aanleiding om iets te hekelen komt er weer aan. De herdenking van oorlogsslachtoffers op 4 mei door mensen die langs een herdenkingsmonument paraderen verdient respect. Een tweetal betrekkelijk…

En men mag niet vergeten dat daar verderop tevens het massieve en imposante gebouw van GGZ Breburg is dat is opgericht om het psychische leed en de kwellingen en kwetsuren van velen te stelpen hoewel dat vaak een wanhoopsoffensief is en waarvan de naam als het ware gebeiteld staat in levensgrote letters op de gevel.…

Deze 100.000 demonstranten zouden laten zien dat ze begrijpen dat dit bewust aangerichte leed heel veel zwaarder moet wegen dan een ongelukkig uitgevallen nederlaag van ons nationale elftal.…

Het leed de Joden 80-85 jaar geleden aangedaan door Hitlers Duitsland kan op geen enkel wijze als excuus gebruikt worden om dit moorddadige optreden te rechtvaardigen.…

"Ik stel voor dat je wat urine naar het laboratorium brengt. Loop maar even mee". Best een toffe ribbroek heeft hij aan, ziet ze terwijl ze achter hem aan wandelt de lange gang door. Haar huisarts heeft net als de meeste dokters zijn witte jas in de kast laten hangen. Gesprekken lopen bij hem altijd uit. Dan staan ze samen voor een grabbelton…

Morgen ziet oma haar kleinzoon. Dat overkomt wel meer grootmoeders, zult u denken, maar deze oma ziet haar kleinzoon slechts een keer per half jaar. Onder begeleiding mag ze een uur genieten van hem, er speelt een en ander in de familie, sommigen van hen mogen daar zelfs niet bij zijn. De vorige keer, ik was daar voor het eerst bij, vond een familielid…

'Is it the pain of the drinking or is it something else?' [Neneh Cherry] Mensen, doe niet als ik, verstik je woede niet, want het leven wordt een hel en uitzicht is er niet, wellicht uitkomst, maar lang, zeer lang zal het duren. De moed om daar te komen waar ik als depressief kind de mist ben ingegaan, hoe ik verdwaalde in mijn eenzaamheid vol…

Ik had de meneer ontboden die voor een nieuwe lamp met LED-verlichting zou zorgen en hij verscheen inderdaad volgens afspraak en monteerde fluks en opgewekt, staande op een trapje, de lamp aan het houten plafond. Meteen al verspreidde de LED-lamp een helder en weldadig wit schijnsel.…

Als er geen grote rampen gebeuren, zijn we morgen met 7 miljard. Op www.worldometers.info kan wie niks beters te doen heeft de aangroei van de wereldbevolking op de voet volgen. Elke dag komen er gemiddeld 209.000 mensen bij, vooral in de ontwikkelingslanden. Als er ergens geen mensen moeten bijkomen, is het wel in de ontwikkelingslanden, denk ik…

Vader, je hebt op je kantoor, waar tot je treurnis en diepe vertwijfeling je noodlottige en ongewilde carrière zich voortsleepte, dag aan dag, jaar na jaar en wel gedurende veertig jaar je eindeloze en nutteloze berekeningen moeten maken, terwijl het leed en het ongeluk als het ware uit je poriën stroomde en je aanvloog als een voorhistorisch monster…

In de harde grond van soortgelijk leed, dat ook mij eens getroffen had, was, zoals nu bleek, door loutering de bloeiende boom van begrip en medeleven gegroeid, die ons nu, figuurlijk gesproken, van dienst was met haar bloemen en vruchten.…

Niet alleen de nieuwsgeving focust zich op het leed in de wereld, ook de zogenaamde reality-programma's hopen te scoren met het hieraan gekoppelde leed dat vermaak wordt genoemd. Negativiteit heerst. Onze gezondheid verkeert in levensgevaarlijke conditie en het weer lijkt een volksvijand te zijn geworden.…

Maar het nadeel van zoveel leed tegelijk, is de keuze. Welk leed kies ik voor mijn eerste echte column? Die moet indruk maken. Die moet iets over mij zeggen. Die moet iets over de wereld zeggen. Want een goede vriend gaf als tip: Maak het allemaal niet te privé. Zorg voor herkenning, voor identificatie.…