In de rij bij de kassa lachte een onbekende man mij toe; een wegens de allesoverheersende en wijd verspreide anonimiteit in mijn leven zelden voorkomend verschijnsel en ik vervormde mijn gezicht tot een ongemeende en onoprechte grijns.....…
Mijn tranen hebben vaak gevloeid om de kwetsbare organen die zich schuilhouden in de borstholte. En om de dooraderde kwabben die daar zijn opgehangen en die de levensadem verschaffen, de zo noodzakelijke levensadem, de stroom die passeert, die het lichaam binnenkomt en die dit weer verlaat.
De goegemeente beklaagt en betreurt mij en zij schijnt vol…
Voor de spiegel plooi ik mijn verouderde maar wellicht nog altijd representatieve gezicht in de zozeer wenselijke maar geveinsde en onoprechte glimlach. De nog jonge en blonde kapster die een plastic tasje met kappersgereedschap op de heup draagt, vraagt naar mijn wensen.…
In de koffieshop aldaar wacht ik en moet de onoprechte glimlach weerstaan van jonge meiden achter de counter, terwijl uiterst onheilspellende gedachten aan de mogelijk dodelijke ziekte die zich vooralsnog schuilhoudt maar die schijnt te hebben postgevat in mijn interne organen op nauwelijks te achterhalen wijze mij obsederen, mijn geest totaal in beslag…
Nee, dat afgedwongen excuus maakte op mij geen enkele indruk, te laat, te halfslachtig en vooral ongemeend en onoprecht.
Ik hoop dat de surveillanceteams van de politie het kenteken van de auto van Kesler kennen en dus: in de gaten houden en bij de minste of geringste overtreding, aanhouden!…
noemt en daar als man dromelotachtig genoegen mee neemt, terwijl hij nog een glas Schipperbitter neemt, ging bij Matthijs op elegante wijze op zijn snufferd, daar zijn sorry voor niet waar gemaakte beloften over geld, wat maar niet bij de kiezers terecht wilde komen, zeg maar, wat bij de politieke rederijkers bleef haken, als een mea culpa van een onoprecht…