Ze glimlachte bij de herinnering en begon de trap af te lopen. Na de tweede trede hield ze stil bij de foto aan de muur. Lachend keken hun kinderen haar aan vanuit een ver verleden. Wat waren ze mooi en wat was ze trots geweest op hun vijftal.
Jammer dat het, enkele jaren na het maken van de foto, een viertal geworden was. Hun prachtige oudste zoon…
Je jurk van kant en satijn reikte tot de grond, stond wijd uit vanaf je middel en moet mysterieus en sprookjesachtig hebben geritseld toen je voortschreed naar het altaar op je huwelijksdag in 1957 aan de arm van je vader. Mijn oom had je om je frêle schoonheid gekozen hoewel zijn broer, mijn vader, hem waarschuwde voor je al te tengere gestalte....…
We weten dat de dood bestaat. We weten ook dat we er vroeg of laat mee te maken krijgen. In onze kring of zelf. Natuurlijk snap ik dat het niet altijd het goede moment is om over de dood te beginnen. Je hart luchten doe je ook niet als je met collega’s bij de printer staat. Nu ik wat ouder word, begin ik me er wel eens aan te storen. Dat we als volwassen…
Je vader noemde je zijn "zondagskind". Hij was je grootste liefde en je gaf later je baan op om voor hem te zorgen. Je vermeldde deze feiten zo vaak gedurende je zo getormenteerde, turbulente leven. Je dierbare zoontje, onze broer, die je onder je hart gedragen hebt, bleek zwakzinnig. Wij droegen allen de last. Jarenlang sleepte ik je rond in de rolstoel…
630
Bezig met laden