Alle inzendingen over piekeren

ik pieker er niet over.. Men zei: ja, dat is te begrijpen. Men zweeg even en zei toen: waarom neem je geen hond. Verdomd. Men had gelijk. Ik zei: geef mevrouw eens een pootje?…

Ik verdoe uren met alleen in mijn bed te liggen piekeren. Ik wil m’n tranen verbergen in de gietende regen. Ik kan mijn schaamtegevoel niet verbergen. Het is niet vergeven, ik kan het niet uitleggen. Vertel me waarom het je niet meer kan schelen. Is dat waar je naar uit kijkt? Ik dacht dat je van mij was.…

Die vrouw met wat piekerig haar, niet onknap, eigenares van een jack russell. Altijd had ze haar man bij zich die zwijgend maar minzaam glimlachend zijn vrouw het woord liet doen. Maar die keer was ze alleen. En dat was al de tweede keer. In het voorjaar was ik in onze tuin getuige van een bijzonder liefdesspel.…

Dan schrijft hij zijn gedachten op, zwaar piekerend, en ineens verlicht. Die dronken pen maakt wilde bokkensprongen en laat allerlei dromen uit zich vloeien, waaronder dit verhaaltje.…

Straks verbrand ik mijn arm, na minder dan een minuut begin ik alweer te piekeren, lig ik wel goed, moet mijn hoofd niet dichter bij de ventilator, ik weet het bijna zeker: ik lig niet goed! Wordt mijn hoofd niet te heet. Nauwelijks enkele minuten later stap ik opnieuw naast mijn helverlichte bankje.…

Ik pieker nog maar even door als u het goed vindt.…

Bent u zich nog steeds suf aan het piekeren over wat u al dan niet in een sinterklaasgedicht mag schrijven? Ik niet hoor! Gewoon: flip flap flop, deze tekst staat er weer op! Recht uit het vuistje, of heet dat een knuistje? Zonder blad voor de mond: De ezel, die later een paard werd, heet nu gewoon: ‘hond’. Piet is nu gewoon een griet.…

Wat ik héél vreemd vind, is dat ik niet veel denk of veel pieker, of zo. Want daar word je volgens mij depressief van. Ik voel me leeg en dat ken ik niet van mezelf. Dat ik dit nog op kan schrijven, valt me nog mee..... Hoewel ik hier wel een uur over doe, misschien. Maar ja, het is wél een hartenkreet, toch?…

Nachten en dagen van piekeren zinloze gedachten opleverend. Met de spectaculaire momenten van een briljante gedachte. Maar die momenten dat een spectaculaire gedachte tevoorschijn komt zijn zo zeldzaam. In jouw armen voelde ik mij zo veilig en zeker. Maar die armen zijn verdwenen. Net zoals gedachten die ooit zeldzaam briljant waren.…

Want ik pieker en filosofeer: als we het hebben over penetratie moet worden geconstateerd dat juist bij singles het gaatje meestal veel groter is. Kan iemand mij vertellen hoe dat komt? Zodat eindelijk de laatste vraag die het leven mij nog stelt beantwoord is? En in het krantenartikel miste ik een belangrijk vergelijkend gegeven.…

Piekeren. Peinzen. Al heb ik dat misschien één keer – deze keer – te vaak gedaan. Het spijt me. Ik laat je los. Het ga je goed.…

De jeugdige Bjarne bleef er over piekeren. Het piekeren werd mijmeren, het mijmeren werd verlangen. Kees had hem opgezadeld met een onderhuids verlangen. Bjarne Gosse wist nog niet hoe hij op dat verlangen moest reageren. Alles was nieuw en onvoorbereid. Hoe zou het zijn om Kees naakt te zien? Hoe zou het voelen?…

Piekeren, ongerust zijn, je van alles afvragen en geen antwoord krijgen. Even Apeldoorn bellen. Zelfs daar antwoorden ze niet. De schooldirecteur wel. ‘Natuurlijk moet ze naar school komen. Wat voor een voorbeeld is dat eigenlijk voor de andere kinderen?’…

Dagen heb ik lopen piekeren over wat we als mensheid moeten doen om de wereld aangenamer te maken. Het antwoord is mij schuldig gebleven. Ik ben niet verder gekomen dan opinies lezen van schrijvers die vaak maar gedeeltelijk wisten waar ze het over hadden.…

Pieker niet teveel over Osama en zijn gesluierde vrienden. Stop peterselie in je oren voor de geblondeerde onheilsprofeet uit Venlo. Laat de auto staan. Ga fietsen of hardlopen. Eet eens wat gezonder en ga op tijd naar bed. En groet eens een man in een witte jurk, daar ga je niet dood aan.…

Zijn lange piekerige dunne tot in de nek hangende grijze haar waait alle kanten op. Hij zet de kraag op, waaronder de originele kleur van de jas tevoorschijn komt: mosgroen. Hij manoeuvreert wat onhandig tussen de terrasstoelen en tafels door naar de stoep. In een rustige doch onzekere pas wandelt hij richting binnenstad.…

Dan zegt hij tijdens een soort ‘sessie‘ dat ene Willem over hem waakt, maar hoe we ook peinzen, denken en piekeren er komt helemaal geen Willem in onze gedachten boven drijven! Vreemd toch?…

Dan leef ik en heb ik geen tijd om te piekeren. En toch zegt ze 'niet piekeren' en lijkt ze bezorgd te wachten tot ik weer verderga. Ik sta op de brug en staar in de diepte. Elke keer verbaast het me weer. Het land is vlak, kaal en open en toch zie je hem niet. De brug.…

Intens, zonder een hoofd vol piekerende gedachten. Ze manoeuvreert tussen de laag hangende takken waarbij ze met haar ogen knippert tegen de prikkende blaadjes en ze voelt de douw op haar hoofd druppen. Het kietelt. Het pad is hobbelig van de enorme boomwortels die het asfalt bijna doet openbarsten en ze schiet omhoog.…

In een kleine kamer vindt tenslotte het gesprek plaats waarvoor ik gekomen ben en wend ik voor tegenover de monsterlijk dikke mevrouw met blond piekerig haar en een prominente zwarte bril dat ik wel geínteresseerd zou zijn in het maken van kaarten, hoewel het alom populaire "3D-procédé" dat de meest lieflijke en popperige kaarten voortbrengt, mij tegenstaat…

Intens, zonder haar gebruikelijke hoofd vol piekerende gedachten. Ze manoeuvreert tussen de laaghangende takken, knippert met haar ogen tegen de prikkende blaadjes. De dauw druppelt kietelend op haar hoofd. Het pad is hobbelig van de boomwortels die het asfalt bijna doen openbarsten. Ze schiet omhoog, passeert een rij knotwilgen.…

De tergend langzame aai over je piekerende bol zette je aan tot nog meer verbeelding, maar bij de eerste slokken thee ontstond er een grimmige blik in de ogen, snel dronk je het op en naarmate de omgetoverde jaren verstreken, werd je je steeds meer bewust van die noodlottige symbiose.…

Dus stop maar met piekeren want je grijze cellen in je bovenkamer weten het al. Gezien het succes dat Swaab en Lamme met hun boeken hebben zou je verwachten dat men het met ze eens is. Maar ík ben men niet. Volgens de breinadepten hebben processen in onze hersens onze vrije wil vermoord.…

Ze piekeren er niet over om weer een kerel tot last te nemen. De kinderen, als die er zijn, hebben wel wat anders te doen. In het weekend stappen ze in de auto en rijden naar een andere gemeente om hun beste vrienden te bezoeken. Voor de buren hebben ze alleen een kort knikje.…

We piekeren er niet over om één grote stap terug te doen, zou je denken...wie dan leeft, wie dan zorgt er voor?…

Ik pieker me suf, dat lopen is echt nergens goed voor. Voor me slentert een jongen, kruis op zijn knieën, muts, dreadlocks, handen in zijn jack, met een tempo alsof hij nog niet helemaal wakker is. Of high. Ook dat nog! Ik ga net hard genoeg om hem in te halen, hij maakt een beweging richting zijstraat.…

"Hier heb ik geen behoefte aan zwaar piekeren. Ik ga kinderlijk, eenvoudig en tegelijk wijs denken, zoals dit kleine volkje. Ontspannen en vrijmoedig vertrouw ik me toe aan de genade van Jezus Christus."…

Al 5 dagen pieker ik me suf. Wat is nu echt een slechte gewoonte van me. Wat moet ik doen om mijn leven te beteren. En eindelijk ben ik eruit. Ik heb het gevonden. Ik verspil teveel energie! Energie die naar verkeerde dingen gaat, waar ik iets veel mooiers mee kan doen. Dat is mijn probleem. De oplossing zal moeilijker zijn.…

Ik kan vlak voor het inslapen nog hevig piekeren over het verdwijngeval, hopend het op de valreep van die dag nog te vinden, maar nee, zonder uitkomst dommel ik weg. De ontwaakochtend daarop schiet het gelijk weer door mijn kop, dat ene ding heb ik nog niet teruggevonden.…

's Avonds lag Teunis in bed nog te piekeren over zijn middag. "Ik hoop dat die droom straks in mijn slaap terug komt. Dan zal ik misschien meer van die aap te weten komen en van die negerjongetjes. Ze zullen me vast wel laten zien, wat vader en moeder niet mogen weten.…