Alle inzendingen over scheur

De belangrijkste oorzaak van de verscheurdheid van de mens is het moment waarop die scheur opentrekt.…

Op mijn bergje ontwaar ik beneden gapende muilen van onverschilligheid, eigendunk en God voor ons allen, terwijl ik juist één wil zijn met gevoelsgenoten op weg naar De Bron, welke ons allen bindt en tegelijk zo harteloos en bloedig verdeelt.…

Geluid van water en ketsende schelpen. Zand, nat achtergebleven met uitdovende belletjes. Een pingpongballetje deint af en aan. De schepen aan de horizon varen hun vaart, de prachtige wolkenlucht schuift voorbij. Maar mijn blik komt niet meer omhoog, mijn stappen stokken. Zand, zee en balletje. In mijn oren ruist de branding. Een andere dimensie lijkt…

De muren van dit lokaal hebben heel wat gapende scheuren. Ruwe bakstenen vertonen zich, door kalk omrand. Die openingen geven het denkbeeld van houd je gedachten ondanks deze drukte ruim en vrij. Neem het er maar van, onbezorgd en hoe dan ook.…

Mijn oude leren bank vertoont scheuren en gaten. De bank vormt een erfstuk uit mijn goede, solide, oude ouderlijke huis.…

Ik scheur je enveloppen niet meer open, zoals eens om niet de hatelijke afbeeldingen onder ogen te krijgen. Zelfs in het licht van onze spoedige dood is de vergeving er niet, is de humor die we eens zozeer deelden er niet meer, zijn onze gesprekken er niet meer. De kwetsuur kan nooit zo heftig geweest zijn.....…

Op het wijde bouwland knijpen landarbeiders met hun eeltige vingers in taaie stengels en scheuren de bladeren ervan af. Dat verdroogde loof wordt in fabrieken vol luid gedaver tot bruine kruimels geperst en vermalen. In de winkels liggen pakjes, waarop waarschuwende of zelfs bedreigende woorden prijken.…

Het gordijn dat blijvend tussenhangsel leek, begint te scheuren. De stof vergaat, slijtageplek wordt kier en opening. Twee werelden zoeken elkaar te bevruchten. Paniek slaat toe. Hardnekkige pogingen om de zaken gescheiden te houden, falen. Het verborgene dringt zich op en laat zich niet meer ontkennen. Het wil zich mengen met de dagelijkse dag.…

En de spiegel dwingt mij mijn buidel heel letterlijk te nemen, zonder al te veel te scheuren naar imaginaire oorden. En wil ik leren zien, moet ik dieper kijken dan de vlakte op het water.…

De kinderen en mijn moeder en ik bleven uit veiligheidsoverwegingen bij de gevaarlijke wakken en bij de scheuren vandaan; die scheuren waren grijnzen des doods. Die scheuren in blauw en groen ijs - het veilige ijs was zilverwit - waren gevuld met vissenadembelletjes, daar hadden de zielige vissen nog zuurstof van.…

Maar zomaar scheuren over de weg zonder kenbare aanleiding? Het lijkt er soms op alsof voor politie geen wetten gelden. Terwijl zij een voorbeeldfunctie heeft in het verkeer. Zou dit wangedrag van de politie vaker voorkomen? Zo ja, dan verdient zij een forse bon.…

De gang is waggelend, schommelend, alsof de bodem van goede Moeder Aarde mij niet wil dragen, alsof het dunne ijs van de werkelijkheid wakken kan vertonen, alsof de aarde voor mijn voeten open kan scheuren, waarna ik in een peilloze kloof tuimel....…

Tanka Huizen vol scheuren storten in, zijn verbrokkeld, verdwijnen geheel: op het gehavende zand bloeit een prachtige wildtuin.…

Of je nu Camiel Eurlings heet of William Moorlag; of je nu integer bent of niet; of je nu wel of niet verantwoordelijk bent of niet; iedereen die Moorlag nog nooit heeft ontmoet is bereid hem en zijn reputatie in stukjes te scheuren. Zo gaat het.…

Al twee keer hebben bouwvakkers het huis wekenlang overgenomen om de scheuren weg te werken en het ziet er naar uit dat ze binnen afzienbare tijd weer langs moeten komen. U kent dat misschien niet, maar het gaat om het leeghalen van de woonkamer. Planken van de vloer en dan blijkt de scheur toch groter en de klus dus toch langer te duren.…

Door een scheur in het gewaad, de aanzet van een borst. Ze zalft zijn zolen, haar afkomst is een vraag. Waarom staat zij daar te sidderen in een grot, waarom zwerft ze met schokkende schouders, snikkend in de dauw? Hij gomt de schuld uit haar schoot. Zij lonkt naar de zonde en bezweert ze met een smachtende, opwaartse blik.…

Een eiland dooreen geschud, een krakkemikkige infrastructuur nogmaals geconfronteerd met scheuren in het wegdek. Slavernij overwonnen doch onderworpen aan Papa en Baby, de nederlaag zit blijkbaar in de genen, men wil gewoonweg niet zichzelf overwinnen. Ik heb niet gegeven om verschillende redenen.…

Eens greep immens verdriet mij aan toen oma mij de fuchsia-plant met de bevallige paarse en roze klokjes had geschonken: eens zou ik haar voorgoed moeten missen als de wrede dood ons van elkaar los zou scheuren......…

En terwijl de wieken van de oude molen traag knarsend draaien in hun verroeste tandwielen en de scheuren van zijn voegen grimmig de verte in staren, blijven de neerslachtige regenvlagen d'aarde plagen. Ik wil mijn wangen bol zetten en wolken blazen, op zoek naar de warmte van zonnestralen.....op zoek naar de zon.…

De naden van zijn gemoed scheuren. Ze grabbelt naar een tak, slijpt de punt met een rotsscherf en drijft hem diep in zijn zwoegende borst. En nog voor de laatste reutel glimlacht ze haar brokkeltanden bloot. Zij heeft de pijn ontwortelt. Kokhalzend giet ze benzine over hem, ketst een vonk naar hem. Hij verteert snel, de blazen knappen.…

'Scheur je hart uiteen' moet je niet letterlijk opvatten, ook al is het agressief gezegd, ze bedoelt gewoon 'Open je hart'. James Cook was een Engelsman, dus heeft Engeland haar al geïnspireerd, wat zal er nog volgen?…

Hij kerft de letter van een verloren schim uit, een gekartelde scheur in een hart. Dan trekt hij geeuwend een pijl naar de naam van een rockidool die ergens onder de klink staat en vinkt het volgende punt op zijn verlanglijst aan, de laklaag van een koets. Hij rammelt nog wat met de sleutelbos, hoort de plons onder zijn billen.…

De vliezen scheuren. Hij volgt haar baan, haar boog die al bestond voor de lava stolde. Toen schubbige reptielen uit de kieren kropen. De zeis haakt onder mijn kraag, plukt me van het offerblok. De keten knakt, gerinkel van schakels. Soms slaat hij elders toe, overal tegelijk.…

waar ik mijzelf niet meer zou kunnen bedwingen en hem de broek van zijn lijf zou scheuren om vervolgens door de knieën te gaan om datgeen in mijn mond te nemen waar ik heel erg veel trek in had om vervolgens mezelf te verliezen in hem.... Echter, beiden braaf verdwaalden we niet in het grote gebouw...maar wel in gedachten...…

Maar natuurlijk, dat is ook zo, u kent de scheuren en de barsten, het grauwe dal dat van ons allen is, de gieren die mijn nek, mijn hondenkop, mijn hele lijf verscheuren. Die vogels zijn u niet vreemd, maar mij, kent u mij?…

De bakstenen zijmuur van het huis waarin ik geboren ben, droeg een scheur, die van rechtsboven tot linksonder liep. Deze was veroorzaakt door het bombardement van 1944, dat ook de stalen spoorbrug over het Wilhelminakanaal getroffen had, die als een voorwereldlijk aandoend staketsel boven het kolkende, zwarte water gehangen had.…

Het huis met scheuren waarin ze wonen is echter door de bevingen dusdanig in waarde gedaald dat alleen een verbouwing nog mogelijk is. Maar daarvoor krijgen ze de financiering niet rond. Want er zijn bevingen. En daardoor zijn de huizen onverkoopbaar geworden. Dat is een risico voor de bank. In de Groningse grond zit aardgas.…

liter benzine stelen de oorzaak en begrijp me nou niet verkeerd, stelen hoort niet, stelen mag niet en je moet als je iets koopt, er gewoon voor betalen, maar dat weet iedereen, nou ja iedereen, dat is natuurlijk niet waar want die hufters van die auto die voor een dode hebben gezorgd die hadden dergelijke gevoelens niet, nee hoor, die tanken en scheuren…

Daar zit je dan in je jackje, vrolijk overhemd en een scheur in je spijkerbroek omdat je een open kettingkast hebt op je fiets. Op zo'n moment besef je waarom Nederland naar de kloten gaat, kakkineus loopt de belle fleur je ijskoud voorbij. Het deed me denken aan een film van Charlie Chaplin.…

Ik scheur er een strookje af en rol er een mooie tip van. Wat een mooie joint zal dit worden. 2:00 Besluit maar weer te gaan slapen. Ik ben al helemaaml niet meer moe, en ik kan zaterdag maar niet uit mijn kop krijgen. Wat moet ik doen? 2:30 Ik word helemaal gek met de gedachten aan zaterdag, ik moet gewoon wat doen.…