Het eerste was een paar slofjes met pompoenen er op zichtbaar, een kenmerk van huiselijkheid. Daarna verscheen direct tot boven de enkels een zoom van wat een hooggesloten degelijke flanellen peignoir bleek te zijn.
De top bleek omgeven door een geruite hoofddoek waar onderuit natte haren piekten.…
Ik draag om het hoofd een wollen mutsje en slofjes aan de voetjes.
Mijn goede vader kende levenslang zijn verantwoordelijkheden en ik had hem zeer lief.…
En zo is de koning gekroond, net als de koningin, het regende…een raar idee dat het lieve kleine vrouwtje er niet meer is en haar zoon zal nooit de termijn halen die zij op haar slofjes haalde…maar dat terzijde.…
Veel beter, immers, je krijgt geen bijsluiter bij je leven, dat is maar goed ook, want van je goede dingen hoor je weinig, maar je fouten, oei, die worden te pas en te onpas onder je neus gewreven en dan moet je stevig in je slofjes staan...vandaar die container!
En zo mijmer ik....en voel me gelukkig dat ik mijmeren kan en mag!…