Sorry jongen dat ik je teleurstel met kanker, sorry dat ik je leven overhoop gooi. Maar NU moet ik aan mezelf denken en de rest KAN ME GESTOLEN WORDEN!
... Excuus dat ik kanker heb…
Nooit had hij de blauwe meren bij Luzern en Genève gezien, maar hij had zich een voorstelling gemaakt van het paradijselijke en etherische blauw: het staalblauw van de berghellingen, het donkerblauw van de rimpelende wateroppervlakten en het milde blauw van de alles overkoepelende, oneindige Zwitserse hemel.
En hij zou dit alles zien, zij het eenmaal…
Doorgaans omdat ik je steeds teleurstel. Ik kan zelfs niet met waardigheid je ex zijn. Dat spijt me.
Sorry dat ik je avond verziekt heb. Mijn avond is leger nog dan alle andere avonden, als dat een troost is. Ik ben nog te zwak om het allemaal te laten stoppen en toch lijkt dat een prima uitweg. Een uitweg ook die ik verdien.…
In "Obermann" schrijft Senancour over zijn gang door het leven
met een duidelijke benadrukking van de ontgoochelingen en teleurstelingen die zich in een noodlottige regelmaat aan hem hebben gemanifesteerd.…