Alle inzendingen over vergeten

Een klein gesprekje brengt me op het idee om er even iets over neer te zetten, want: afgelopen twee dagen hoor ik steeds: wat voor dag is het nou? Je zou er compleet van-van de leg raken, immers voelde gisteren ook al als zondag en tja, dat kwam omdat het Nieuwjaarsdag was natuurlijk. Mensen zijn gewoontedieren, zeker als ze wat ouder worden en dus-…

Ik vergeet soms zoveel, maar op mijn wekelijkse kaartavondje zei iemand mij dat ze daar ook wel last van begon te krijgen en dat dit reeds scheen te gebeuren vanaf zo ongeveer je 29e jaar. Je hersencellen schijnen de start gemaakt te hebben om te gaan sterven. Het verval treedt dus behoorlijk vroeg in werking.…

Ontglippen, weten en vergeten, welke dag is het ook alweer ? Kan je plukken wat je wil...…

Vergeet het maar dat ik jou kan vergeten, mooi meiske. 'If a picture paints a thousand words, then why can't I paint you ? Liefs...…

entourage, binnen komen met een geweldagige bos, de buit al onder handbereik, kinderen spelen veel te laat in een voormalig koningshuis, genomineerden aan de hand van ambassadeurs, wrijf het er maar in, ik denk alleen maar brandnetels, aanzittend zat iedereen zich vol te vreten, en niemand had aandacht voor de plataan, schilferend in de herfst biedt…

Vergeet-me-niet haalde opgelucht adem........…

Als alle grote ramen rood zouden zijn, dan zouden er maar weinig blauwe ramen gemaakt kunnen zijn.…

zijn, zou die baanbreedte niet verschoven zijn door de storm, zodat we straks in ons kleine landje ineens een Chinese raket zien neerkomen, jemig dat zou bizar zijn, we hebben net de dodenherdenking achter de rug, morgen Bevrijdingsdag je moet er niet aan denken dat we straks op de Chinese kalender tevoorschijn komen en dat allemaal omdat: iemand vergeten…

Toch heb ik er vrede mee en denk ik terug aan die maand geleden, wat je zei en wat je deed, nooit zal ik je vergeten, ik zal altijd van je houden...…

Als je iets vergeet, dan telt het niet. Handig. Voetbal. Doelpunt. Maar de scheidsrechter keurt het af. Want de maker van de goal stond buitenspel. “Sorry scheids, ik was de buitenspelregel vergeten.” Nou Fritz, wat denk je? Keurt de scheids het doelpunt dan alsnog goed? Nee hè? Die Fritz.…

Heeft u ook die Zomergasten gezien met de hersenwetenschapper Christine van Broekhoven? Persoonlijk vond ik dat de meest indrukwekkende van de serie, dit jaar. Wat een gedreven en bevlogen vrouw is dat! Nadat ik deze uitzending had gezien viel mijn oog een aantal keren op artikelen over hersenen en hoe die gezond te houden. Het lijkt er namelijk…

Vergeet dan toch de pijn, deze bakoven, van die man met de hamer aan het einde van het Latijn. Vergeet dat je lijdt, dit stroperige asfalt, het is alleen slechts een kwestie van tijd. Vergeet dat dit lichaam huilt. Het is maar een lijf dat even zijn plek verruilt. Weet dat het zuur zal bedaren. Vergeet het, denk aan de zon, de maan, de aarde.…

Dat vergeet ik maar.…

Laatst koos hij als verzoeknummer 'Voor ik vergeet' van Spinvis. Ik keek hem verrast aan. “Okee, mama, voor jou. Ik vind het ook best mooi. Maar alleen dat nummer, hoor. Daarna ben ik weer aan de beurt. Dan wil ik ‘Tsunami’.” “Pardon?” “Van Dvbbs en Borgeous,” zei hij zonder te stotteren.…

Een vergeten kan het bezwaarlik geweest zijn.]…

Ik hoop later Alzheimer te krijgen, kan ik even alles vergeten. Ik vraag me af wat de zin hiervoor was. Rimsky Korsakov, prachtige muziek met een fruitige afdronk. Dementeren, demonteren, lijf en leden, leef en lijden, doe mij maar een Alzheimertje.…

Hij keek nog steeds angstig om zich heen, bang om betrapt te worden wanneer hij begon te graven. De steel van de spade lag strak in zijn beide vuisten en zijn vingers zagen wit van het knijpen in de houten steel. Hij deed zijn T-shirt uit, zijn bezwete lichaam zag er strak en gebronsd van de zon uit en zijn sixpack was een genot voor de dames die hem…

Jarenlang maakte ik jacht op de Liefde als op een schichtige gazelle, die zich schuilhoudt in ondoordringbare, onoverzichtelijke wouden, waarin ik haar niet kon betrappen of traceren. Zij vertoonde zich, hield halt op zonnige, open plekken en vluchtte dan weer, schijnbaar verschrikt. Ik zag Hem twintig jaar geleden voor het eerst in de vrolijke,…

Geen voorstelling te maken van het feit dat- het vrede zou zijn, overal! Niet alleen in de Oekraïne, maar overal, vrede…stel je toch eens voor dat: er nergens narigheid zou voorvallen, dat er niemand het in z’n - of haar hoofd zou halen een ander te belagen met welk wapen dan ook? Er is voor van alles een dag uitgevonden, een - schelpenzoek dag,…

Zelfs in populaire kookprogramma's en supermarkten die hip willen doen met ’vergeten’ groenten als pastinaak en schorseneren, komt snijbiet er bekaaid vanaf. Snijbiet is het klasgenootje dat met gym als laatste gekozen werd. Het kruidenpotje achterin het keukenkastje.…

Vergeten. Ik was de verjaardag van mijn moeder weer eens vergeten. Ik schaamde mij zelf verschrikkelijk, zij zelf vergeet nooit een verjaardag. Hoe moest ik dit nu goed maken, oke ik woonde een eind uit de buurt maar dat is nog steeds geen excuus.…

En nou weet ik zeker dat ik wel iemand vergeet maar mijn grootste pluim gaat toch wel uit naar die persoon die het vaccin heeft geregeld, die de juiste formule had en die dus een streepje verdient net zo goed als een applaus!…

Adembenemend pijnlijk wordt de nabijheid van wat zo lang vergeten was.…

Bij een vergeet-mij-nietje hoort een vergeet-je-nietje.…

Hopelijk is zijn bijdrage een stimulans voor alle Nederlanders om de verschrikkelijke oorlog in zijn land niet te vergeten maar om emotioneel en daadwerkelijk het volk, dat ook voor onze vrijheid strijdt, te steunen.…

Hij wordt vergeetachtig, we noemen het nog geen dementie want dat woord ; daar trekt hij z’n neus voor op en reageert: dement, ik? Hoe kom je erbij? Dus we herhalen tot in den treure alles wat we al eerder zeiden, op herhaling als het ware…. Hij is vergeetachtig en ach dat zijn we allemaal wel eens maar dan komt er een heel raar verhaal want, hij…

Lieve Tessa, ik zal je nooit vergeten! Je mamma.…

Het was een prachtige plek, een vergeten bankje aan het water, met een grote mooie boom. We kwamen er vaker, gewoon om even bij te kletsen of een goed gesprek te voeren. Allebei wisten we dat het deze keer anders zou zijn, niks een gezellig praatje of een goed gesprek, dit was het gesprek dat alles zou veranderen.…

Alleen, ik voel mij zo alleen. Het verdriet breekt mijn koude hart open. Mijn keel wordt dichtgeknepen ik adem niet meer, tot er een grote snik komt die mij weer lucht geeft. En dan begint het, het intense verdriet van eenzaamheid. 1 Januari geen mens op straat, de familie gebeld en een ieder een goed jaar toe gewenst. En dan, dan weet ik het niet…

Natuurlijk herdenken we de mensen die op deze dag, 10 jaar terug bij een misselijk makende aanslag het leven lieten, natuurlijk staan we stil bij die nare dingen, maar vergeten we niet een beetje, om te lachen, en te zien wat we nog wel hebben?…