Nu zit ik met een hele boze wasautomaat die een eigen leven is gaan leiden, wandelend door de badkamer en inmiddels aangekomen in de gang, een klein waterspoor achter zich latend. En als je denkt: ze stopt vanzelf, nou dit ding heeft besloten door te gaan, tot het gaatje, naadje of tot de stroom eraf gaat.…
Ik zeg tegen eega, wasautomaat gaat dood en hij zegt, hoe lang heb je hem nu, jaja, JE zegt ie, want dat het dus mijn apparaat is moge duidelijk zijn, de enige mannelijke wasautomaat is die van de man in huis die alle apparaten weet te bedienen en de mijne kan net de aan- en uit-knop bedienen, terwijl dat niet eens nodig is want als je haar op de klok…
En dat ik dat nog diezelfde avond in de wasautomaat had gezwiept! Ik was werkelijk door het dolle heen.
En toen ik eindelijk stilviel keek ze me aan en zei toen rustig, maar streng: 'Ik ben blij voor je dat-ie het weer doet.…
Ook dat gebeurde en zo was ik twee dagen later in het bezit van een geweldige volautomatische wasautomaat die: zodra ik hem aanzette, drie kijkers pontificaal zittend voor het raampje voor zich wist.…
Toevallig werd dus gisteren een nieuwe wasautomaat op dezelfde manier afgeleverd ook door een klein bedrijf, met 100% klantvriendelijkheid en ook vandaag is het: klein bedrijf, 100% ( of meer?) klantvriendelijkheid!…
Twee kleine figuurtjes linksonder en rechtsonder in beeld riepen met een dwergenstemmetje: “wasautomaat” en “Kemakeur”. Toen vond men die paar reclames nog niet storend of, zoals heden, zelf in hoge mate irritant. Voorbeeld: Een imogelijk boeiend programma staat in de gids aangekondigd als: begin 20;00 uur en einde 21;00 uur.…